< Sabuurradii 120 >
1 Anigoo cidhiidhi ku jira ayaan Rabbiga u qayshaday, Oo isna wuu ii jawaabay.
Ein Stufenlied. / Zu Jahwe hab ich gerufen in meiner Not, / Und er hat mich erhört.
2 Rabbiyow, naftayda ka samatabbixi bushimo been sheega, Iyo carrab khiyaano badan.
Jahwe, so rette mich auch jetzt von der Lügenlippe, / Von arglistiger Zunge!
3 Carrabka khiyaanada badanow, bal maxaa lagu siin doonaa? Oo maxaa kaloo laguu samayn doonaa?
Was wird er dir geben, was dir zufügen, / Du arglistige Zunge?
4 Adoo ah sida ku xoog badan oo fallaadhihiisa afaysan, Kuwaas oo wata dhuxulo geed rotem la yidhaahdo.
Scharfe Pfeile eines Starken / Mit glühenden Kohlen aus Ginstersträuchern.
5 Anaa hoogay, waayo, Mesheg baan qariib ku noqday, Oo waxaan dhex degay teendhooyinkii Qedaar!
Weh mir, daß ich ein Fremdling bin in Meschech, / Bei Kedars Zelten wohnen muß!
6 Naftaydu waxay wakhti dheer la degganayd Mid nabadda neceb.
Zu lange schon hab ich weilen müssen / Bei denen, die Frieden hassen.
7 Waxaan ahay mid nabad jecel, Laakiinse kolkii aan hadlo, iyagu waa kuwa dagaal jecel.
Ich will Frieden; doch wenn ich nur rede, / So beginnen sie Krieg.