< Sabuurradii 120 >

1 Anigoo cidhiidhi ku jira ayaan Rabbiga u qayshaday, Oo isna wuu ii jawaabay.
Cantique des degrés. Vers l’Eternel j’ai crié dans ma détresse, et il m’a exaucé.
2 Rabbiyow, naftayda ka samatabbixi bushimo been sheega, Iyo carrab khiyaano badan.
Seigneur, délivre-moi des lèvres mensongères, de la langue perfide.
3 Carrabka khiyaanada badanow, bal maxaa lagu siin doonaa? Oo maxaa kaloo laguu samayn doonaa?
Quel profit te donnera-t-elle, quel avantage, cette langue perfide,
4 Adoo ah sida ku xoog badan oo fallaadhihiisa afaysan, Kuwaas oo wata dhuxulo geed rotem la yidhaahdo.
pareille aux flèches des guerriers, aiguisées aux charbons ardents des genêts?
5 Anaa hoogay, waayo, Mesheg baan qariib ku noqday, Oo waxaan dhex degay teendhooyinkii Qedaar!
Quel malheur pour moi d’avoir séjourné à Méchec, demeuré près des tentes de Kêdar!
6 Naftaydu waxay wakhti dheer la degganayd Mid nabadda neceb.
Trop longtemps mon âme a vécu dans le voisinage de ceux qui haïssent la paix.
7 Waxaan ahay mid nabad jecel, Laakiinse kolkii aan hadlo, iyagu waa kuwa dagaal jecel.
Je suis, moi, tout à la paix, et quand je la proclame, eux ne méditent que guerre.

< Sabuurradii 120 >