Sabuurradii 119
1 Waxaa barakaysan kuwa jidka ku qumman, Oo sharciga Rabbiga ku socda.
Salige äro de som utan vank lefva, de som i Herrans lag vandra.
2 Waxaa barakaysan kuwa dhawra markhaatifurkiisa, Oo Rabbiga ku doondoona qalbiga oo dhan.
Salige äro de som hans vittnesbörd hålla; de som af allo hjerta söka honom.
3 Haah, oo xaqdarro ma sameeyaan, Jidadkiisase way ku socdaan.
Ty de som på hans vägom vandra, de göra intet ondt.
4 Waxaad nagu amartay amarradaada, Inaan aad u dhawrno.
Du hafver budit, att hålla dina befallningar fliteliga.
5 Aad baan u jeclaan lahaa in jidadkayga la hagaajiyo Inaan qaynuunnada dhawro!
O! att mitt lif hölle dina rätter med fullt allvar.
6 Markaas anigu ceeboobi maayo, Markaan dhawro amarradaada oo dhan.
När jag skådar uppå all din bud, så kommer jag icke på skam.
7 Markaan barto xukummadaada xaqa ah Ayaan qummanaanta qalbiga kuugu mahadnaqi doonaa.
Jag tackar dig af rätt hjerta, att du lärer mig dina rättfärdighets rätter.
8 Waxaan dhawri doonaa qaynuunnadaada, Rabbow, ha i dayrin weligay.
Dina rätter vill jag hålla; öfvergif mig dock aldrig.
9 Bal nin dhallinyaro ahu muxuu jidkiisa ku nadiifiyaa? Waa inuu aad ugu fiirsado si eraygaaga waafaqsan.
Huru skall en yngling sin väg ostraffeliga gå? När han håller sig efter din ord.
10 Waxaan kugu doondoonay qalbigayga oo dhan, Yaanan amarradaada ka leexan.
Jag söker dig af allo hjerta; Låt mig icke fela om din bud.
11 Waxaan eraygaagii qalbigayga ugu kaydsaday Si aanan kuugu dembaabin.
Jag behåller din ord i mitt hjerta, på det jag icke skall synda emot dig.
12 Rabbiyow, adigaa mahad leh, Haddaba qaynuunnadaada i bar.
Lofvad vare du, Herre; lär mig dina rätter.
13 Waxaan bushimahayga ku sheegay Xukummadii afkaaga oo dhan.
Jag vill med mina läppar förtälja alla dins muns rätter.
14 Waxaan ku reyreeyey jidka markhaatifurkaaga, Sidaan ugu rayrayn lahaa taajirnimada oo dhan.
Jag fröjdar mig af dins vittnesbörds väg, såsom af allahanda rikedomar.
15 Waxaan aad ugu fiirsan doonaa amarradaada, Oo jidadkaagaan dhawri doonaa.
Jag talar det du befallt hafver, och ser på dina vägar.
16 Qaynuunnadaada waan ku farxi doonaa, Eraygaagana ma illoobi doono.
Jag hafver lust till dina rätter, och förgäter icke din ord.
17 Anoo addoonkaaga ah wax badan oo wanaagsan ii samee, si aan u noolaado, Oo sidaasaan eraygaaga u dhawri doonaa.
Gör väl med din tjenare, att jag må lefva och hålla din ord.
18 Indhahayga fur Si aan waxyaalo yaab badan sharcigaaga uga arko.
Öppna mig ögonen, att jag må se under i din lag.
19 Socotaan dhulka ku ahay, Haddaba amarradaada ha iga qarin.
Jag är en gäst på jordene; fördölj icke din bud för mig.
20 Naftaydu waxay u xiisootay Jacaylkay had iyo goorba u qabto xukummadaada.
Min själ är all sönderkrossad för trängtans skull, efter dina rätter alltid.
21 Waxaad canaanatay kuwa kibirsan oo inkaaran, Oo amarrada ka leexda.
Du näpser de stolta; förbannade äro de som vika ifrå din bud.
22 Cay iyo ceeb iga fogee, Waayo, markhaatifurkaaga waan xajiyey,
Vänd ifrå mig försmädelse och föraktelse; ty jag håller din vittnesbörd.
23 Oo weliba amiirraa fadhiistay oo wax iga gees ah ka wada hadlay, Laakiinse anoo addoonkaaga ah aad baan uga fiirsaday qaynuunnadaada.
Sitta ock Förstarna och tala emot mig; men din tjenare talar om dina rätter.
24 Markhaatifurkaagu waa waxa iga farxiya, Waana lataliyayaashayda.
Jag hafver lust till din vittnesbörd; de äro mine rådgifvare.
25 Naftaydu waxay ku dhegtaa ciidda, Haddaba ii noolee si eraygaaga waafaqsan.
Min själ ligger i stoft; vederqvick mig efter ditt ord.
26 Waxaan kuu sheegay jidadkaygii, oo adna waad ii jawaabtay, Bal qaynuunnadaada i bar.
Jag förtäljer mina vägar, och du bönhörer mig; lär mig dina rätter.
27 Jidka amarradaada i garansii, Oo sidaasaan aad ugu fiirsan doonaa shuqulladaada yaabka badan.
Undervisa mig dina befallningars väg, så vill jag tala om din under.
28 Naftaydu waxay la dhacdaa murug, Haddaba ii xoogee si eraygaaga waafaqsan.
Jag grämer mig så att hjertat mig försmäktas; styrk mig efter ditt ord.
29 Jidka beenta iga fogee, Oo si raxmad leh sharcigaaga ii sii.
Vänd ifrå mig den falska vägen, och unna mig din lag.
30 Waxaan doortay jidka aaminnimadaada, Oo waxaan hortayda dhigay xukummadaadii.
Jag hafver utvalt sanningenes väg; dina rätter hafver jag mig föresatt.
31 Markhaatifurkaaga waan xajiyaa, Rabbiyow, ha i ceebayn.
Jag håller mig intill din vittnesbörd; Herre, låt mig icke på skam komma.
32 Waxaan ku ordi doonaa jidka amarradaada Markii aad qalbigayga ballaadhisid.
När du mitt hjerta tröstar, så löper jag dins buds väg.
33 Rabbiyow, jidka qaynuunnadaada i bar, Waanan xajin doonaa tan iyo ugu dambaysta.
Lär mig, Herre, dina rätters väg, att jag må bevara dem intill ändan.
34 Waxgarasho i sii, oo anna sharcigaaga waan xajin doonaa, Haah, oo waxaan ku dhawri doonaa qalbigayga oo dhan.
Undervisa mig, att jag må bevara din lag, och hålla dem af allo hjerta.
35 Igu kexee waddada amarradaada, Waayo, kaasaan ku farxaa.
För mig in på din buds stig, ty jag hafver der lust till.
36 Qalbigayga u soo jeedi xagga markhaatifurkaaga, Oo ha u leexin xagga faa'iidada xaqdarrada ah.
Böj mitt hjerta till din vittnesbörd, och icke till girighet.
37 Indhahayga inay fiiriyaan wax aan micne lahayn ka sii jeedi, Oo jidadkaaga igu noolee.
Vänd bort min ögon, att de icke se efter onyttig läro; utan vederqvick mig på dinom väg.
38 Eraygaaga ii xaqiiji anoo addoonkaaga ah Oo doonaya inaan kaa cabsado.
Låt din tjenare hålla din bud stadeliga för din ord, att jag må frukta dig.
39 Caydayda aan ka cabsanayo iga leexi, Waayo, xukummadaadu waa wanaagsan yihiin.
Vänd ifrå mig den försmädelse, som jag fruktar; ty dine rätter äro lustige.
40 Bal eeg, waxaan u xiisooday amarradaada, Haddaba xaqnimadaada igu soo noolee.
Si, jag begärar dina befallningar; vederqvick mig med dine rättfärdighet.
41 Rabbiyow, naxariistaada iyo weliba badbaadintaadu Ha iigu yimaadeen si eraygaaga waafaqsan.
Herre, låt mig vederfaras dina nåd; dina hjelp efter ditt ord;
42 Markaasaan jawaab u heli doonaa kan i caaya, Waayo, waxaan isku halleeyaa eraygaaga.
Att jag mina lastare svara må; ty jag förlåter mig uppå ditt ord.
43 Oo erayga runta ahna dhammaantiis afkayga ha ka gooyn, Waayo, waxaan rajo ku qabay xukummadaada.
Och tag ju icke ifrå minom mun sanningenes ord; ty jag hoppas uppå dina rätter.
44 Markaasaan had iyo goorba dhawri doonaa sharcigaaga Weligay iyo weligayba.
Jag vill hålla din lag allstädes, alltid och evinnerliga.
45 Oo waxaan ku socon doonaa xorriyad, Waayo, waxaan doondoonay amarradaada.
Och jag vandrar i glädje; ty jag söker dina befallningar.
46 Oo weliba waxaan markhaatifurkaaga ka sheegi doonaa boqorro hortooda, Mana ceeboobi doono.
Jag talar om din vittnesbörd inför Konungar, och blyges intet;
47 Oo waxaan ku farxi doonaa amarradaada Aan jeclaaday.
Och hafver lust till din bud, och de äro mig käre;
48 Oo weliba waxaan gacmaha u hoorsan doonaa amarradaada aan jeclaaday, Oo aad baan ugu fiirsan doonaa qaynuunnadaada.
Och lyfter mina händer upp till din bud, de mig kär äro; och talar om dina rätter.
49 Xusuuso eraygii aad anoo addoonkaaga ah igula hadashay, Oo aad igu rajo gelisay.
Tänk dinom tjenare uppå ditt ord, på hvilket du låter mig hoppas.
50 Oo taasu waa i qalbi qaboojisaa markii aan dhibaataysnahay, Waayo, eraygaagaa i soo nooleeyey.
Det är min tröst i mitt elände; ty ditt ord vederqvicker mig.
51 Kuwa kibirsan aad bay iigu qosleen, Laakiinse sharcigaaga kama aan leexan.
De stolte hafva deras gabberi af mig; likväl viker jag icke ifrå din lag.
52 Rabbiyow, tan iyo mar hore waxaan soo xusuusnaa xukummadaada, Waanan isqalbi qaboojiyey.
Herre, när jag tänker, huru du af verldenes begynnelse dömt hafver, så varder jag tröstad.
53 Aad baan u xanaaqay, Waana kuwa sharka leh oo sharcigaaga ka tegey aawadood.
Jag brinner innan, för de ogudaktiges skull, som din lag öfvergifva.
54 Qaynuunnadaadu waxay ii ahaayeen heeso Markaan ku jiray gurigii aan socotada ku ahaa.
Dine rätter äro min visa i mino huse.
55 Rabbiyow, habeenkaan magacaaga soo xusuustay, Oo sharcigaagaan dhawray.
Herre, jag tänker om nattena på ditt Namn, och håller din lag.
56 Taasu waa ii ahaatay, Maxaa yeelay, amarradaadii baan xajiyey.
Det är min skatt, att jag dina befallningar håller.
57 Rabbigu waa qaybtayda, Oo anigu waxaan idhi, Waxaan dhawrayaa erayadaada.
Jag hafver sagt, Herre: Det skall mitt arf vara, att jag dina vägar håller.
58 Qalbigayga oo dhan ayaan kugu baryay inaad raalli iga ahaato, Si eraygaaga waafaqsan iigu naxariiso.
Jag beder inför ditt ansigte af allo hjerta; var mig nådelig efter ditt ord.
59 Waxaan ka fikiray jidadkayga, Kolkaasaan cagahayga u soo duway xagga markhaatifurkaaga.
Jag betraktar mina vägar, och vänder mina fötter till din vittnesbörd.
60 Waan u degdegay, oo kama aan raagin Inaan amarradaada dhawro.
Jag skyndar mig, och dröjer intet, till att hålla din bud.
61 Waxaa isku kay duudduubay xadhkihii kuwa sharka leh, Laakiinse sharcigaaga ma aan illoobin.
De ogudaktigas rote beröfvar mig; men jag förgäter intet din lag.
62 Waxaan kici doonaa habeenbadhka inaan kugu mahadnaqo, Waana xukummadaada caddaaladda ah daraaddood.
Om midnatt står jag upp, till att tacka dig för dina rättfärdighets rätter.
63 Anigu waxaan wehel la ahay kuwa kaa cabsada oo dhan, Iyo kuwa amarradaada dhawraba.
Jag håller mig till alla dem som frukta dig, och dina befallningar hålla.
64 Rabbiyow, dhulka waxaa ka buuxda naxariistaada, Haddaba qaynuunnadaada i bar.
Herre, jorden är full af dine godhet; lär mig dina rätter.
65 Rabbiyow, anoo addoonkaaga ah waxaad iila macaamilootay Si wanaagsan oo eraygaaga waafaqsan.
Du gör dinom tjenare godt, Herre, efter ditt ord.
66 Haddaba i bar kaladoorasho wanaagsan iyo aqoon, Waayo, waxaan rumaystay amarradaada.
Lär mig goda seder och förståndighet; ty jag tror dinom budom.
67 Intaan lay dhibin ka hor ayaan ambaday, Laakiinse haatan eraygaaga waan dhawraa.
Förr än jag späkt vardt, for jag vill; men nu håller jag ditt ord.
68 Waad wanaagsan tahay, oo wanaag baad samaysaa, Haddaba qaynuunnadaada i bar.
Du äst mild och god; lär mig dina rätter.
69 Kuwa kibirka lahu been bay iga sheegeen, Aniguse amarradaada ayaan ku xajin doonaa qalbigayga oo dhan.
De stolte dikta lögn öfver mig; men jag håller dina befallningar af allt hjerta.
70 Qalbigoodu wuu qallafsanaaday, Aniguse waxaan ku farxaa sharcigaaga.
Deras hjerta är fett vordet, såsom flott; men jag hafver lust till din lag.
71 Waa ii wanaagsanayd in lay dhibo, Si aan qaynuunnadaada u barto.
Det är mig ljuft att du hafver späkt mig, att jag må lära dina rätter.
72 Sharciga afkaagu waa iiga sii fiican yahay Kumanyaal dahab iyo lacag ah.
Dins muns lag är mig täckare, än mång tusend stycke guld och silfver.
73 Waxaa i sameeyey oo i qabanqaabiyey gacmahaaga, Haddaba i sii waxgarasho aan amarradaada ku barto.
Din hand hafver gjort och beredt mig; undervisa mig, att jag må lära din bud.
74 Kuwa kaa cabsadaa way i arki doonaan, wayna farxi doonaan, Maxaa yeelay, waxaan rajo ku qabay eraygaaga.
De som dig frukta, de se mig, och glädja sig; ty jag hoppas uppå din ord.
75 Rabbiyow, waan ogahay in xukummadaadu ay xaq yihiin, Iyo inaad aaminnimo igu dhibtay.
Herre, jag vet att dina domar äro rätte, och du hafver troliga späkt mig.
76 Waan ku baryayaaye raxmaddaadu ha ii noqoto qalbiqaboojin Si waafaqsan eraygii aad anoo addoonkaaga ah igula hadashay.
Din nåd vare min tröst, såsom du dinom tjenare lofvat hafver.
77 Naxariistaadu ha ii timaado si aan u noolaado, Waayo, waxaa iga farxiya sharcigaaga.
Låt mig vederfaras dina barmhertighet, att jag må lefva; ty jag hafver lust till din lag.
78 Kuwa kibirka lahu ha ceeboobeen, waayo, si gardarro ah ayay igu afgembiyeen, Aniguse waxaan aad uga fiirsan doonaa amarradaada.
Ack! att de stolte måtte komma på skam, som mig med lögn nedertrycka; men jag talar om dina befallningar.
79 Kuwa kaa cabsadaa ha ii soo noqdeen, Oo waxay ogaan doonaan markhaatifurkaaga.
Ack! att de måtte hålla sig till mig, som dig frukta, och känna din vittnesbörd.
80 Qalbigaygu qaynuunnadaada ha ku qummanaado, Si aanan u ceeboobin.
Mitt hjerta blifve rättsinnigt i dinom rättom, att jag icke på skam kommer.
81 Naftaydu waa u taag darnaataa badbaadintaada aan u xiisoodo aawadeed, Laakiinse eraygaagaan rajo ku qabaa.
Min själ trängtar efter dina salighet; jag hoppas uppå ditt ord.
82 Sidii aan u lahaa, Goormaad i qalbi qaboojinaysaa? Ayaa indhahaygu u gudheen eraygaaga aawadiis.
Min ögon trängta efter ditt ord, och säga: När vill du trösta mig?
83 Waayo, waxaan noqday sidii sibraar qiiq ku dhex jiro, Laakiinse innaba qaynuunnadaada ma aan illoobo.
Ty jag är såsom en lägel i rök; dina rätter förgäter jag icke.
84 Anoo addoonkaaga ah cimrigaygu waa intee? Oo goormaad xukun ku soo dejinaysaa kuwa i silciya?
Huru länge skall din tjenare bida? När vill du dom hålla öfver mina förföljare?
85 Kuwa kibirka leh oo aan sharcigaaga waafaqsanayn Ayaa ii qoday godad.
De stolte grafva mig gropar, hvilka intet äro efter din lag.
86 Amarradaada oo dhammu waa wada daacad, Si gardarro ah ayay ii silciyaan, haddaba i caawi,
Dine bud äro alltsamman sanning; de förfölja mig med lögn, hjelp mig.
87 Dhulka ayay iga baabbi'in gaadheen, Aniguse kama aan tegin amarradaadii.
De hade fulltnär förgjort mig på jordene; men jag öfvergifver icke dina befallningar.
88 Raxmaddaada igu soo noolee, Oo anna waxaan dhawri doonaa markhaatifurka afkaaga.
Vederqvick mig genom dina nåd, att jag må hålla dins muns vittnesbörd.
89 Rabbiyow, eraygaagu weligiisba Wuxuu taagan yahay samada.
Herre, ditt ord blifver evinnerliga, så vidt som himmelen är.
90 Aaminnimadaaduna waxay gaadhaa tan iyo ka ab ka ab; Dhulkaad dhistay, wuuna sii jirayaa.
Din sanning varar i evighet; du hafver tillredt jordena, och hon blifver ståndandes.
91 Maantadan waxay u joogaan si qaynuunnadaada waafaqsan, Waayo, wax waluba waa addoommadaada.
Det blifver dagliga efter ditt ord; ty all ting måste tjena dig.
92 Haddaanu sharcigaagu iga farxin, Waxaan kol hore ku halligmi lahaa dhibaatadii i haysatay.
Om din lag icke hade min tröst varit, så vore jag förgången i mitt elände.
93 Weligay amarradaada ma aan illoobi doono, Waayo, iyagaad igu soo noolaysay.
Jag vill aldrig förgäta dina befallningar; ty du vederqvicker mig med dem.
94 Anigu waxaan ahay kaaga, haddaba i badbaadi, Waayo, waxaan doondoonay amarradaada.
Jag är din, hjelp mig; ty jag söker dina befallningar.
95 Kuwa sharka lahu way ii sugeen inay i baabbi'iyaan, Aniguse waxaan ka fiirsan doonaa markhaatifurkaaga.
De ogudaktige vakta uppå mig, att de måga förgöra mig; men jag aktar uppå din vittnesbörd,
96 Waxaan arkay in wax kasta oo kaamil ah ay dhammaad leeyihiin, Amarkaaguse aad buu u ballaadhan yahay.
Jag hafver på all ting en ända sett; men ditt bud är varaktigt.
97 Aad baan sharcigaaga u jeclahay! Maalinta oo dhan isagaan u fiirsadaa.
Huru hafver jag din lag så kär; dageliga talar jag derom.
98 Amarradaadu waxay iga dhigaan ku ka sii caqli badan cadaawayaashayda. Waayo, weligayba way ila jiraan.
Du gör mig med ditt bud visare, än mina fiender äro; ty det är evinnerliga min skatt.
99 Waan ka sii waxgarasho badnahay macallimiintayda oo dhan, Waayo, waxaan u fiirsadaa markhaatifurkaaga.
Jag är lärdare, än alle mine lärare; ty din vittnesbörd äro mitt tal.
100 Waan ka sii waxgarasho badnahay odayaasha, Waayo, waxaan xajiyey amarradaada.
Jag är förståndigare, än de gamle; ty jag håller dina befallningar.
101 Cagahayga waan ka joojiyey jid kasta oo shar leh, Si aan eraygaaga u dhawro.
Jag förtager minom fotom alla onda vägar, att jag må hålla din ord.
102 Xukummadaada gees ugama aan leexan, Waayo, wax baad i bartay.
Jag viker icke ifrå dina rätter; ty du lärer mig.
103 Erayadaadu dhanxanaggayga u macaan badanaa! Afkayga malab way uga sii macaan badan yihiin!
Din ord äro minom mun sötare än hannog.
104 Amarradaada ayaan waxgarasho ku helaa, Oo sidaas daraaddeed ayaan jid kasta oo been ah u necbahay.
Ditt ord gör mig förståndigan; derföre hatar jag alla falska vägar.
105 Eraygaagu wuxuu cagahayga u yahay laambad, Waddooyinkaygana iftiin.
Ditt ord är mina fötters lykta, och ett ljus på minom vägom.
106 Waxaan ku dhaartay oo aan weliba xaqiijiyey Inaan dhawrayo xukummadaada xaqa ah.
Jag svär, och vill hållat, att jag dina rättfärdighets rätter hålla vill.
107 Aad iyo aad baan u dhibaataysnahay, Haddaba Rabbiyow, igu soo noolee si eraygaaga waafaqsan.
Jag är svårliga plågad; Herre, vederqvick mig efter ditt ord.
108 Rabbiyow, waan ku baryayaaye, aqbal qurbaannada ikhtiyaarka ah oo afkayga, Xukummadaadana i bar.
Låt dig behaga, Herre, mins muns välviljoga offer, och lär mig dina rätter.
109 Naftaydu had iyo goorba waxay ku jirtaa khatar, Habase yeeshee sharcigaaga ma illoobo.
Jag bär mina själ i mina händer alltid, och jag förgäter icke din lag.
110 Kuwa sharka lahu waxay ii dhigeen dabin, Laakiinse amarradaada kama aan amban.
De ogudaktige sätta mig snaror; men jag far icke vill ifrå dina befallningar.
111 Markhaatifurkaaga waxaan u qaatay sida dhaxal weligiis waaraya, Waayo, kaasu waxa weeye waxa qalbigaygu ku reyreeya.
Din vittnesbörd äro mitt eviga arf; ty de äro mins hjertas fröjd.
112 Qalbigayga waxaan u jeediyey inaan qaynuunnadaada oofiyo, Tan iyo weligay iyo ilaa ugu dambaysta.
Jag böjer mitt hjerta till att göra efter dina rätter alltid och evinnerliga.
113 Waan necbahay kuwa labada qalbi leh, Laakiinse sharcigaaga waan jeclahay.
Jag hatar de ostadiga andar, och älskar din lag.
114 Waxaad tahay gabbaadkayga iyo gaashaankayga, Oo waxaan rajo ku qabaa eraygaaga.
Du äst mitt beskärm och sköld; jag hoppas uppå ditt ord.
115 Kuwiinna xumaanta falow, iga taga, Si aan amarrada Ilaahayga u xajiyo.
Viker ifrå mig, I onde; jag vill hålla min Guds bud.
116 Rabbiyow, ii tiiri si eraygaaga waafaqsan si aan u noolaado, Oo yaanan rajadayda ku ceeboobin.
Uppehåll mig igenom ditt ord, att jag må lefva; och låt mig icke på skam komma med mitt hopp.
117 Kor ii hay, oo waan badbaadi doonaa, Oo had iyo goorba waxaan u fiirsan doonaa qaynuunnadaada.
Stärk mig, att jag må blifva salig; så vill jag alltid lust hafva till dina rätter.
118 Kuwa qaynuunnadaada ka habaabay oo dhan waad fudaydsatay, Waayo, khiyaanadoodu waa wax been ah.
Du förtrampar alla dem som villa gå om dina rätter; ty deras bedrägeri är alltsammans lögn.
119 Kuwa sharka leh oo dhulka oo dhan waxaad u fogaysaa sida wasakh oo kale, Oo sidaas daraaddeed baan markhaatifurkaaga u jeclahay.
Du bortkastar alla ogudaktiga på jordene som slagg; derföre älskar jag din vittnesbörd.
120 Jidhkaygu wuxuu la gariiraa cabsidaada, Oo waxaan ka baqaa xukummadaada.
Jag fruktar mig för dig, så att mitt kött skälfver; och förskräcker mig for dina rätter.
121 Waxaan sameeyey xukun iyo caddaalad, Haddaba ha iiga tegin kuwa i dulma.
Jag aktar uppå rätt och rättfärdighet; öfvergif mig icke dem som mig öfvervåld göra vilja.
122 Anoo addoonkaaga ah wanaag daraaddiis ii dammiino, Oo kuwa kibirsanu yaanay i dulmin.
Beskärma du din tjenare, och tröst honom, att de stolte icke göra mig öfvervåld.
123 Indhahaygii waxay u gudheen jacaylkay badbaadintaada u qabaan, Iyo eraygaaga xaqa ah daraaddiis.
Mina ögon trängta efter dina salighet, och efter dine rättfärdighets ord.
124 Anoo addoonkaaga ah iila macaamilow si naxariistaada waafaqsan, Oo qaynuunnadaada i bar.
Handla med dinom tjenare efter dina nåd; och lär mig dina rätter.
125 Waxaan ahay addoonkaaga, haddaba waxgarasho i sii, Si aan markhaatifurkaaga u ogaado.
Jag är din tjenare; undervisa mig, att jag må känna din vittnesbörd.
126 Waa wakhtiga aad shaqayn lahayd, Rabbiyow, Waayo, sharcigaaga way buriyeen.
Det är tid, att Herren gör der något till; de hafva omintetgjort din lag.
127 Haddaba amarradaada waan ka sii jeclahay Dahab, haah, xataa dahab saafi ah.
Derföre älskar jag din bud, öfver guld och öfver fint guld.
128 Sidaas daraaddeed amarradaada oo dhammu waxay ila yihiin wax hagaagsan, Oo waan necbahay jid kasta oo been ah.
Derföre håller jag rätt fram i alla dina befallningar; jag hatar allan falskan väg.
129 Markhaatifurkaagu waa yaab badan yahay, Oo sidaas daraaddeed ayay naftaydu u xajisaa.
Underliga äro din vittnesbörd, derföre håller dem min själ.
130 Erayadaada furniinkoodu wax buu iftiimiyaa, Oo wuxuu waxgarasho siiyaa kuwa garaadka daran.
När ditt ord uppenbaradt varder, så fröjdar det, och gör de enfaldiga visa.
131 Afka aad baan u kala qaaday, oo waan harraaday, Waayo, waxaan u xiisooday amarradaada.
Jag öppnar min mun, och begärar din bud; ty mig längtar efter dem.
132 Ii soo jeeso, oo ii naxariiso, Sidaad kuwa magacaaga jecel u samaysid.
Vänd dig till mig, och var mig nådelig, såsom du plägar göra dem som ditt Namn älska.
133 Tallaabooyinkayga ku toosi eraygaaga, Oo dembina yaanu ii talin.
Låt min gång viss vara i dino orde, och låt ingen orätt öfver mig råda.
134 Dadka dulmigiisa iga bixi, Oo anna waxaan dhawri doonaa amarradaada.
Förlös mig ifrå menniskors orätt; så vill jag hålla dina befallningar.
135 Anoo addoonkaaga ah wejigaaga iigu iftiimi, Oo qaynuunnadaada i bar.
Låt ditt ansigte lysa öfver din tjenare, och lär mig dina rätter.
136 Indhahayga waxaa ka shubma durdurro biyo ah, Maxaa yeelay, sharcigaaga lama dhawrin.
Mine ögon flyta med vatten, att man icke håller din lag.
137 Rabbiyow, xaq baad tahay, Oo xukummadaaduna waa qumman yihiin.
Herre, du äst rättfärdig, och rätt är ditt ord.
138 Markhaatifurkaaga waxaad ku amartay xaqnimo Iyo daacadnimo oo dhan.
Du hafver dina rättfärdighets vittnesbörd, och sanningena hårdeliga budit.
139 Waxaa i baabba'shay qiirada aan kuu qabo, Maxaa yeelay, cadaawayaashaydu waxay illoobeen erayadaada.
Jag hafver när harmats till döds, att mine ovänner hafva din ord förgätit.
140 Eraygaagu aad buu u daahirsan yahay, Sidaas daraaddeed anoo addoonkaaga ah waan jeclahay.
Ditt ord är väl bepröfvadt, och din tjenare hafver det kärt.
141 Anigu waan yarahay, oo waa lay quudhsadaa, Laakiinse amarradaada ma illoobo.
Jag är ringa och föraktad; men jag förgäter icke dina befallningar.
142 Xaqnimadaadu waa xaqnimo weligeed sii waaraysa, Oo sharcigaaguna waa run.
Din rättfärdighet är en evig rättfärdighet, och din lag är sanning.
143 Dhib iyo cidhiidhi baa i qabsaday. Laakiinse amarradaadu waa waxa iga farxiya.
Ångest och nöd hafva drabbat uppå mig; men jag hafver lust till din bud.
144 Markhaatifurkaagu weligiisba waa xaq, Haddaba waxgarasho i sii, oo anna waan sii noolaan doonaa.
Dins vittnesbörds rättfärdighet är evig; undervisa mig, så lefver jag.
145 Waxaan ku qayshaday qalbigayga oo dhan, haddaba Rabbiyow, ii jawaab, Oo anna waxaan xajin doonaa qaynuunnadaada.
Jag ropar af allo hjerta, bönhör mig, Herre, att jag må hålla dina rätter.
146 Waan kuu qayshaday ee i badbaadi, Oo markhaatifurkaaga waan dhawri doonaa.
Jag ropar till dig, hjelp mig, att jag må hålla din vittnesbörd.
147 Waan ka soo hor maray waaga berigiisii, oo waan qayliyey, Oo waxaan rajo ku qabay erayadaada.
Jag kommer bittida, och ropar; uppå ditt ord hoppas jag.
148 Indhahaygu way ka hor mareen wakhtiga la soo jeedo oo habeennimo, Si aan eraygaaga uga fikiro.
Jag vakar bittida upp, att jag må handla om din ord.
149 Codkayga u maqal si raxmaddaada waafaqsan, Rabbiyow, igu soo noolee si xukummadaada waafaqsan.
Hör mina röst efter dina nåde: Herre, vederqvick mig efter dina rätter.
150 Kuwii xumaatada raaci jiray way soo dhowaanayaan, Iyagu sharcigaaga way ka fog yihiin.
Mine arge förföljare vilja till mig, och äro långt ifrå din lag.
151 Rabbiyow, adigu waad dhow dahay, Oo amarradaada oo dhammuna waa wada run.
Herre, du äst hardt när, och din bud äro alltsamman sanning.
152 Waxaan markhaatifurkaaga waa hore ka iqiin Inaad u aasaastay si ay weligood u sii waaraan.
Men jag vet det långt tillförene, att du din vittnesbörd evinnerliga grundat hafver.
153 Dhibaatadayda ka fiirso oo i samatabbixi, Waayo, anigu sharcigaaga ma illoobo.
Se uppå mitt elände, och fräls mig; hjelp mig ut; förty jag förgäter icke din lag.
154 Dacwadayda ii muddac, oo i soo furo, Igu soo noolee si eraygaaga waafaqsan.
Uträtta min sak, och förlossa mig; vederqvick mig igenom ditt ord.
155 Kuwa sharka leh badbaadadu waa ka fog tahay, Waayo, qaynuunnadaada ma ay doondoonaan.
Saligheten är långt ifrå de ogudaktiga; ty de akta intet dina rätter.
156 Rabbiyow, naxariistaadu waa badan tahay, Igu soo noolee si xukummadaada waafaqsan.
Herre, din barmhertighet är stor; vederqvick mig efter dina rätter.
157 Kuwa i silciya iyo cadaawayaashayduba way badan yihiin, Laakiinse anigu kama aan leexan markhaatifurkaaga.
Mine förföljare och ovänner äro månge; men jag viker icke ifrå din vittnesbörd.
158 Waxaan arkay khaa'innada, kolkaasaan murugooday, Maxaa yeelay, iyagu eraygaaga ma ay dhawraan.
Jag ser de föraktare, och det gör mig ondt, att de icke hålla din ord.
159 Bal ka fiirso sida aan amarradaada u jeclahay, Rabbiyow, igu soo noolee si raxmaddaada waafaqsan.
Si, jag älskar dina befallningar; Herre, vederqvick mig efter din nåd.
160 Eraygaaga dhammaantiisu waa run, Mid kasta oo xukummadaada xaqa ah ka mid ahu wuu sii waaraa weligiisba.
Ditt ord hafver af begynnelsen varit sanning; alle dine rättfärdighets rätter vara evinnerliga.
161 Amiirraa sababla'aan ii silciyey, Laakiinse qalbigaygu wuxuu ka baqaa erayadaada.
Förstarna förfölja mig utan sak, och mitt hjerta fruktar sig för din ord.
162 Waxaan eraygaaga ugu reyreeyaa Sidii mid booli badan helay.
Jag gläder mig öfver din ord, såsom en den stort byte får.
163 Beenta waan necbahay oo waan karahsaday, Laakiinse sharcigaaga waan jeclahay.
Lögnene är jag hätsk, och stygges dervid, men din lag hafver jag kär.
164 Maalintiiba toddoba jeer baan ku ammaanaa, Waana xukummadaada xaqa ah daraaddood.
Jag lofvar dig sju resor om dagen, för dine rättfärdighets rätters skull.
165 Kuwa sharcigaaga jecelu waxay haystaan nabad weyn, Oo wax iyaga turuntureeyaa ma jiraan.
Stor frid hafva de som din lag älska, och de skola icke stappla.
166 Rabbiyow, badbaadintaada waan u xiisooday, Oo amarradaadiina waan oofiyey.
Herre, jag väntar efter din salighet, och gör efter din bud.
167 Naftaydu waxay dhawrtay markhaatifurkaaga, Oo anna aad iyo aad baan u jeclahay.
Min själ håller din vittnesbörd, och hafver dem mycket kär.
168 Waxaan dhawray amarradaada iyo markhaatifurkaaga, Waayo, jidadkayga oo dhammu hortaaday wada yaalliin.
Jag håller dina befallningar, och dina vittnesbörder; ty alle mine vägar äro för dig.
169 Rabbiyow, qayladaydu ha ku soo dhowaato hortaada, Oo waxgarasho ii sii si eraygaaga waafaqsan.
Herre, låt min klagan för dig komma; undervisa mig efter ditt ord.
170 Baryootankaygu hortaada ha yimaado, Oo ii samatabbixi si eraygaaga waafaqsan.
Låt mina bön komma för dig; fräls mig efter ditt ord.
171 Bushimahaygu ammaan ha ku hadleen, Waayo, waxaad i bartaa qaynuunnadaada.
Mine läppar skola lofva, när du lärer mig dina rätter.
172 Carrabkaygu ha ku gabyo eraygaaga, Waayo, amarradaada oo dhammu waa wada xaqnimo.
Min tunga skall tala om ditt ord; ty all din bud äro rätt.
173 Gacantaadu diyaar ha u ahaato inay i caawiso, Waayo, amarradaadaan doortay.
Låt dina hand vara mig biståndiga; ty jag hafver utkorat dina befallningar.
174 Rabbiyow, badbaadintaada, waan u xiisooday, Oo sharcigaaguna waa waxa iga farxiya.
Herre, jag längtar efter din salighet, och hafver lust till din lag.
175 Naftaydu ha iska noolaato, wayna ku ammaani doontaa, Oo xukummadaaduna ha i caawiyaan.
Låt mina själ lefva, att hon må lofva dig, och dine rätter hjelpa mig.
176 Waxaan u hallaabay sidii lax luntay, haddaba anigoo addoonkaaga ah i doondoon, Waayo, amarradaada ma aan illoobo.
Jag är såsom ett villfarande och borttappadt får; sök din tjenare, ty jag förgäter icke din bud.
