Sabuurradii 119
1 Waxaa barakaysan kuwa jidka ku qumman, Oo sharciga Rabbiga ku socda.
Sæle er dei som gjeng ein ulastande veg, dei som ferdast i Herrens lov!
2 Waxaa barakaysan kuwa dhawra markhaatifurkiisa, Oo Rabbiga ku doondoona qalbiga oo dhan.
Sæle er dei som tek vare på hans vitnemål, som søkjer honom av alt sitt hjarta,
3 Haah, oo xaqdarro ma sameeyaan, Jidadkiisase way ku socdaan.
dei som ikkje gjer urett, men vandrar på hans vegar.
4 Waxaad nagu amartay amarradaada, Inaan aad u dhawrno.
Du hev gjeve dine fyresegner, at ein skal halda deim vel.
5 Aad baan u jeclaan lahaa in jidadkayga la hagaajiyo Inaan qaynuunnada dhawro!
Å, kunde vegarne mine verta faste, so eg heldt dine fyreskrifter!
6 Markaas anigu ceeboobi maayo, Markaan dhawro amarradaada oo dhan.
Då skal eg ikkje verta til skammar når eg gjev gaum etter alle dine bodord.
7 Markaan barto xukummadaada xaqa ah Ayaan qummanaanta qalbiga kuugu mahadnaqi doonaa.
Eg vil takka deg av eit ærlegt hjarta når eg lærer dine rettferdsdomar.
8 Waxaan dhawri doonaa qaynuunnadaada, Rabbow, ha i dayrin weligay.
Dine fyreskrifter vil eg halda, du må ikkje reint forlata meg.
9 Bal nin dhallinyaro ahu muxuu jidkiisa ku nadiifiyaa? Waa inuu aad ugu fiirsado si eraygaaga waafaqsan.
Korleis skal ein ungdom halda stigen sin rein? Når han held seg etter ditt ord.
10 Waxaan kugu doondoonay qalbigayga oo dhan, Yaanan amarradaada ka leexan.
Av alt mitt hjarta hev eg søkt deg, lat meg ikkje villast burt frå dine bodord!
11 Waxaan eraygaagii qalbigayga ugu kaydsaday Si aanan kuugu dembaabin.
I hjarta mitt hev eg gøymt ditt ord, so eg ikkje skal synda imot deg.
12 Rabbiyow, adigaa mahad leh, Haddaba qaynuunnadaada i bar.
Lova vere du, Herre! Lær meg dine fyreskrifter!
13 Waxaan bushimahayga ku sheegay Xukummadii afkaaga oo dhan.
Med lipporne mine hev eg forkynt alle rettar frå din munn.
14 Waxaan ku reyreeyey jidka markhaatifurkaaga, Sidaan ugu rayrayn lahaa taajirnimada oo dhan.
Eg er glad i vegen etter dine vitnemål som i all rikdom.
15 Waxaan aad ugu fiirsan doonaa amarradaada, Oo jidadkaagaan dhawri doonaa.
På dine fyresegner vil eg grunda og skoda på dine stigar.
16 Qaynuunnadaada waan ku farxi doonaa, Eraygaagana ma illoobi doono.
I dine fyreskrifter vil eg hava hugnad, og ikkje vil eg gløyma ditt ord.
17 Anoo addoonkaaga ah wax badan oo wanaagsan ii samee, si aan u noolaado, Oo sidaasaan eraygaaga u dhawri doonaa.
Gjer vel imot din tenar, at eg må liva! so vil eg halda ditt ord.
18 Indhahayga fur Si aan waxyaalo yaab badan sharcigaaga uga arko.
Lat upp augo mine, at eg kann skoda underlege ting i di lov!
19 Socotaan dhulka ku ahay, Haddaba amarradaada ha iga qarin.
Ein gjest er eg på jordi, løyn ikkje dine bodord for meg!
20 Naftaydu waxay u xiisootay Jacaylkay had iyo goorba u qabto xukummadaada.
Mi sjæl er sunderknasa av lengting etter dine rettar all tid.
21 Waxaad canaanatay kuwa kibirsan oo inkaaran, Oo amarrada ka leexda.
Du hev truga dei stormodige, dei forbanna, som fer vilt frå dine bodord.
22 Cay iyo ceeb iga fogee, Waayo, markhaatifurkaaga waan xajiyey,
Tak burt frå meg skam og vanvyrdnad! for dine vitnemål hev eg teke vare på.
23 Oo weliba amiirraa fadhiistay oo wax iga gees ah ka wada hadlay, Laakiinse anoo addoonkaaga ah aad baan uga fiirsaday qaynuunnadaada.
Jamvel hovdingar hev sete i samrøda mot meg; din tenar grundar på dine fyreskrifter.
24 Markhaatifurkaagu waa waxa iga farxiya, Waana lataliyayaashayda.
Dine vitnemål er og min hugnad, dei er mine rådgjevarar.
25 Naftaydu waxay ku dhegtaa ciidda, Haddaba ii noolee si eraygaaga waafaqsan.
Mi sjæl ligg nedi dusti, haldt meg i live etter ditt ord!
26 Waxaan kuu sheegay jidadkaygii, oo adna waad ii jawaabtay, Bal qaynuunnadaada i bar.
Eg fortalde um mine vegar, og du svara meg; lær meg dine fyreskrifter!
27 Jidka amarradaada i garansii, Oo sidaasaan aad ugu fiirsan doonaa shuqulladaada yaabka badan.
Lat meg få skyna vegen etter dine fyresegner! So vil eg grunda på dine under.
28 Naftaydu waxay la dhacdaa murug, Haddaba ii xoogee si eraygaaga waafaqsan.
Mi sjæl græt av sorg; reis meg upp etter ditt ord!
29 Jidka beenta iga fogee, Oo si raxmad leh sharcigaaga ii sii.
Snu lygnevegen burt frå meg, og unn meg di lov!
30 Waxaan doortay jidka aaminnimadaada, Oo waxaan hortayda dhigay xukummadaadii.
Truskaps veg hev eg valt, dine rettar hev eg sett framfyre meg.
31 Markhaatifurkaaga waan xajiyaa, Rabbiyow, ha i ceebayn.
Eg heng fast ved dine vitnemål, Herre, lat meg ikkje verta til skammar!
32 Waxaan ku ordi doonaa jidka amarradaada Markii aad qalbigayga ballaadhisid.
Vegen etter dine bodord vil eg springa, for du trøystar mitt hjarta.
33 Rabbiyow, jidka qaynuunnadaada i bar, Waanan xajin doonaa tan iyo ugu dambaysta.
Herre, vis meg vegen etter dine fyreskrifter! so vil eg fara honom alt til endes.
34 Waxgarasho i sii, oo anna sharcigaaga waan xajin doonaa, Haah, oo waxaan ku dhawri doonaa qalbigayga oo dhan.
Gjev meg skyn, so vil eg taka vare på di lov og halda henne av alt mitt hjarta.
35 Igu kexee waddada amarradaada, Waayo, kaasaan ku farxaa.
Leid meg på dine bodords stig, for han er til hugnad for meg.
36 Qalbigayga u soo jeedi xagga markhaatifurkaaga, Oo ha u leexin xagga faa'iidada xaqdarrada ah.
Bøyg mitt hjarta til dine vitnemål og ikkje til urett vinning!
37 Indhahayga inay fiiriyaan wax aan micne lahayn ka sii jeedi, Oo jidadkaaga igu noolee.
Vend augo mine burt, so dei ikkje ser etter fåfengd, haldt meg i live på din veg!
38 Eraygaaga ii xaqiiji anoo addoonkaaga ah Oo doonaya inaan kaa cabsado.
Uppfyll for din tenar ordet ditt, som gjer at ein ottast deg!
39 Caydayda aan ka cabsanayo iga leexi, Waayo, xukummadaadu waa wanaagsan yihiin.
Tak burt ifrå meg mi skjemsla som eg er rædd, for dine rettar er gode.
40 Bal eeg, waxaan u xiisooday amarradaada, Haddaba xaqnimadaada igu soo noolee.
Sjå, eg lengtar etter dine fyresegner, haldt meg i live ved di rettferd.
41 Rabbiyow, naxariistaada iyo weliba badbaadintaadu Ha iigu yimaadeen si eraygaaga waafaqsan.
Lat di miskunn, Herre, koma yver meg, di frelsa etter ditt ord!
42 Markaasaan jawaab u heli doonaa kan i caaya, Waayo, waxaan isku halleeyaa eraygaaga.
Eg vil gjeva svar til honom som spottar meg; for eg lit på ditt ord.
43 Oo erayga runta ahna dhammaantiis afkayga ha ka gooyn, Waayo, waxaan rajo ku qabay xukummadaada.
Riv ikkje sannings ord so reint or munnen min, for på dine domar ventar eg.
44 Markaasaan had iyo goorba dhawri doonaa sharcigaaga Weligay iyo weligayba.
Stødt vil eg halda di lov, æveleg og alltid.
45 Oo waxaan ku socon doonaa xorriyad, Waayo, waxaan doondoonay amarradaada.
Lat meg ferdast i det frie, for eg spør etter dine fyresegner!
46 Oo weliba waxaan markhaatifurkaaga ka sheegi doonaa boqorro hortooda, Mana ceeboobi doono.
Eg vil tala um dine vitnemål for kongar, og eg skal ikkje verta til skammar.
47 Oo waxaan ku farxi doonaa amarradaada Aan jeclaaday.
Eg vil frygda meg ved dine bodord, som eg elskar.
48 Oo weliba waxaan gacmaha u hoorsan doonaa amarradaada aan jeclaaday, Oo aad baan ugu fiirsan doonaa qaynuunnadaada.
Eg vil lyfta mine hender til dine bodord som eg elskar, og eg vil grunda på dine fyreskrifter.
49 Xusuuso eraygii aad anoo addoonkaaga ah igula hadashay, Oo aad igu rajo gelisay.
Kom i hug ditt ord til din tenar, med di du hev gjeve meg von!
50 Oo taasu waa i qalbi qaboojisaa markii aan dhibaataysnahay, Waayo, eraygaagaa i soo nooleeyey.
Det er mi trøyst i min vesaldom, at ditt ord hev halde meg i live.
51 Kuwa kibirsan aad bay iigu qosleen, Laakiinse sharcigaaga kama aan leexan.
Ovmodige hev spotta meg mykje, frå di lov hev eg ikkje vike.
52 Rabbiyow, tan iyo mar hore waxaan soo xusuusnaa xukummadaada, Waanan isqalbi qaboojiyey.
Eg kom i hug, Herre, dine domar frå gamle dagar, og eg vart trøysta.
53 Aad baan u xanaaqay, Waana kuwa sharka leh oo sharcigaaga ka tegey aawadood.
Brennande harm hev eg vorte på dei ugudlege som forlet di lov.
54 Qaynuunnadaadu waxay ii ahaayeen heeso Markaan ku jiray gurigii aan socotada ku ahaa.
Dine fyreskrifter hev vorte mine lovsongar i det hus der eg bur som framand.
55 Rabbiyow, habeenkaan magacaaga soo xusuustay, Oo sharcigaagaan dhawray.
Um natti kom eg ditt namn i hug, Herre, og eg heldt di lov.
56 Taasu waa ii ahaatay, Maxaa yeelay, amarradaadii baan xajiyey.
Dette timdest meg, at eg fekk taka vare på dine fyreskrifter.
57 Rabbigu waa qaybtayda, Oo anigu waxaan idhi, Waxaan dhawrayaa erayadaada.
Herren er min lut, sagde eg, med di eg heldt dine ord.
58 Qalbigayga oo dhan ayaan kugu baryay inaad raalli iga ahaato, Si eraygaaga waafaqsan iigu naxariiso.
Eg naudbad deg av alt mitt hjarta: «Ver miskunnsam imot meg etter ditt ord!»
59 Waxaan ka fikiray jidadkayga, Kolkaasaan cagahayga u soo duway xagga markhaatifurkaaga.
Eg tenkte på mine vegar og vende mine føter til dine vitnemål.
60 Waan u degdegay, oo kama aan raagin Inaan amarradaada dhawro.
Eg skunda meg og tøvra ikkje med å halda dine bodord.
61 Waxaa isku kay duudduubay xadhkihii kuwa sharka leh, Laakiinse sharcigaaga ma aan illoobin.
Bandi til dei ugudlege hev snørt meg inn, di lov hev eg ikkje gløymt.
62 Waxaan kici doonaa habeenbadhka inaan kugu mahadnaqo, Waana xukummadaada caddaaladda ah daraaddood.
Midt på natti stend eg upp og vil takka deg for dine rettferdslover.
63 Anigu waxaan wehel la ahay kuwa kaa cabsada oo dhan, Iyo kuwa amarradaada dhawraba.
Eg held meg til alle deim som ottast deg, og som held dine fyresegner.
64 Rabbiyow, dhulka waxaa ka buuxda naxariistaada, Haddaba qaynuunnadaada i bar.
Av di miskunn, Herre, er jordi full; lær meg dine fyreskrifter!
65 Rabbiyow, anoo addoonkaaga ah waxaad iila macaamilootay Si wanaagsan oo eraygaaga waafaqsan.
Tenaren din hev du gjort vel imot, Herre, etter ditt ord.
66 Haddaba i bar kaladoorasho wanaagsan iyo aqoon, Waayo, waxaan rumaystay amarradaada.
Lær meg god skynsemd og kunnskap! for eg trur på dine bodord.
67 Intaan lay dhibin ka hor ayaan ambaday, Laakiinse haatan eraygaaga waan dhawraa.
Fyrr eg vart nedbøygd, for eg vilt, men no held eg ditt ord.
68 Waad wanaagsan tahay, oo wanaag baad samaysaa, Haddaba qaynuunnadaada i bar.
Du er god og gjer godt, lær meg dine fyreskrifter!
69 Kuwa kibirka lahu been bay iga sheegeen, Aniguse amarradaada ayaan ku xajin doonaa qalbigayga oo dhan.
Dei ovmodige hev spunne i hop lygn imot meg, av alt mitt hjarta held eg dine fyresegner.
70 Qalbigoodu wuu qallafsanaaday, Aniguse waxaan ku farxaa sharcigaaga.
Deira hjarta er feitt som talg; eg fegnast ved di lov.
71 Waa ii wanaagsanayd in lay dhibo, Si aan qaynuunnadaada u barto.
Det var godt for meg at eg vart nedbøygd, so eg kunde læra dine fyreskrifter.
72 Sharciga afkaagu waa iiga sii fiican yahay Kumanyaal dahab iyo lacag ah.
Lovi frå din munn er betre for meg enn tusund stykke gull og sylv.
73 Waxaa i sameeyey oo i qabanqaabiyey gacmahaaga, Haddaba i sii waxgarasho aan amarradaada ku barto.
Dine hender hev gjort meg og laga meg til, gjev meg skyn, so eg kann læra dine bodord!
74 Kuwa kaa cabsadaa way i arki doonaan, wayna farxi doonaan, Maxaa yeelay, waxaan rajo ku qabay eraygaaga.
Dei som ottast deg, skal sjå meg og gleda seg, for på ditt ord ventar eg.
75 Rabbiyow, waan ogahay in xukummadaadu ay xaq yihiin, Iyo inaad aaminnimo igu dhibtay.
Eg veit, Herre, at dine domar er rettferd, og at du i truskap hev bøygt meg ned.
76 Waan ku baryayaaye raxmaddaadu ha ii noqoto qalbiqaboojin Si waafaqsan eraygii aad anoo addoonkaaga ah igula hadashay.
Lat di miskunn vera til trøyst for meg, etter det du hev sagt til din tenar!
77 Naxariistaadu ha ii timaado si aan u noolaado, Waayo, waxaa iga farxiya sharcigaaga.
Lat di miskunn koma yver meg so eg kann liva! for di lov er mi lyst.
78 Kuwa kibirka lahu ha ceeboobeen, waayo, si gardarro ah ayay igu afgembiyeen, Aniguse waxaan aad uga fiirsan doonaa amarradaada.
Lat dei ovmodige verta skjemde! for dei hev trykt meg utan årsak. Eg grundar på dine fyresegner.
79 Kuwa kaa cabsadaa ha ii soo noqdeen, Oo waxay ogaan doonaan markhaatifurkaaga.
Lat deim snu seg til meg, dei som ottast deg, og kjenner dine vitnemål!
80 Qalbigaygu qaynuunnadaada ha ku qummanaado, Si aanan u ceeboobin.
Lat mitt hjarta vera fullkome i dine fyreskrifter, so eg ikkje skal verta til skammar!
81 Naftaydu waa u taag darnaataa badbaadintaada aan u xiisoodo aawadeed, Laakiinse eraygaagaan rajo ku qabaa.
Mi sjæl naudstundar etter di frelsa, eg ventar på ditt ord.
82 Sidii aan u lahaa, Goormaad i qalbi qaboojinaysaa? Ayaa indhahaygu u gudheen eraygaaga aawadiis.
Mine augo naudstundar etter ditt ord, og eg segjer: «Når vil du trøysta meg?»
83 Waayo, waxaan noqday sidii sibraar qiiq ku dhex jiro, Laakiinse innaba qaynuunnadaada ma aan illoobo.
For eg er som ei lerflaska i røyk; dine fyreskrifter gløymer eg ikkje.
84 Anoo addoonkaaga ah cimrigaygu waa intee? Oo goormaad xukun ku soo dejinaysaa kuwa i silciya?
Kor mange er vel dagarne for din tenar? Når vil du halda dom yver deim som forfylgjer meg?
85 Kuwa kibirka leh oo aan sharcigaaga waafaqsanayn Ayaa ii qoday godad.
Dei ovmodige hev grave graver for meg, dei som ikkje liver etter di lov.
86 Amarradaada oo dhammu waa wada daacad, Si gardarro ah ayay ii silciyaan, haddaba i caawi,
Alle dine bodord er trufaste; med lygn forfylgjer dei meg; hjelp meg!
87 Dhulka ayay iga baabbi'in gaadheen, Aniguse kama aan tegin amarradaadii.
Dei hadde so nær tynt meg i landet, men eg hev ikkje forlate dine fyresegner.
88 Raxmaddaada igu soo noolee, Oo anna waxaan dhawri doonaa markhaatifurka afkaaga.
Haldt meg i live etter di miskunn! So vil eg taka vare på vitnemålet frå din munn.
89 Rabbiyow, eraygaagu weligiisba Wuxuu taagan yahay samada.
Til æveleg tid, Herre, stend ditt ord fast i himmelen.
90 Aaminnimadaaduna waxay gaadhaa tan iyo ka ab ka ab; Dhulkaad dhistay, wuuna sii jirayaa.
Frå ætt til ætt varer din truskap, du hev grunnfest jordi, og ho stend.
91 Maantadan waxay u joogaan si qaynuunnadaada waafaqsan, Waayo, wax waluba waa addoommadaada.
Til å setja dine domar i verk stend dei der i dag; for alle ting er dine tenarar.
92 Haddaanu sharcigaagu iga farxin, Waxaan kol hore ku halligmi lahaa dhibaatadii i haysatay.
Dersom ikkje di lov hadde vore mi lyst, so hadde eg forgjengest i mi djupe naud.
93 Weligay amarradaada ma aan illoobi doono, Waayo, iyagaad igu soo noolaysay.
I all æva skal eg ikkje gløyma dine fyresegner, for ved deim hev du halde meg i live.
94 Anigu waxaan ahay kaaga, haddaba i badbaadi, Waayo, waxaan doondoonay amarradaada.
Din er eg, frels meg! for dine fyresegner hev eg spurt etter.
95 Kuwa sharka lahu way ii sugeen inay i baabbi'iyaan, Aniguse waxaan ka fiirsan doonaa markhaatifurkaaga.
På meg hev dei ugudlege venta og vil tyna meg; på dine vitnemål agtar eg.
96 Waxaan arkay in wax kasta oo kaamil ah ay dhammaad leeyihiin, Amarkaaguse aad buu u ballaadhan yahay.
På alt det fullkomne hev eg set ein ende; men dine bodord rekk ovleg vidt.
97 Aad baan sharcigaaga u jeclahay! Maalinta oo dhan isagaan u fiirsadaa.
Kor eg hev lovi di kjær! Heile dagen er ho i min tanke.
98 Amarradaadu waxay iga dhigaan ku ka sii caqli badan cadaawayaashayda. Waayo, weligayba way ila jiraan.
Dine bodord gjer meg visare enn mine fiendar, for æveleg eig eg deim.
99 Waan ka sii waxgarasho badnahay macallimiintayda oo dhan, Waayo, waxaan u fiirsadaa markhaatifurkaaga.
Eg hev vorte klokare enn alle mine lærarar, for eg grundar på dine vitnemål.
100 Waan ka sii waxgarasho badnahay odayaasha, Waayo, waxaan xajiyey amarradaada.
Eg er vitugare enn dei gamle, for dine fyresegner hev eg teke vare på.
101 Cagahayga waan ka joojiyey jid kasta oo shar leh, Si aan eraygaaga u dhawro.
Frå kvar vond stig hev eg halde mine føter burte, so eg kunde halda ditt ord.
102 Xukummadaada gees ugama aan leexan, Waayo, wax baad i bartay.
Frå dine lover hev eg ikkje vike, for du hev lært meg upp.
103 Erayadaadu dhanxanaggayga u macaan badanaa! Afkayga malab way uga sii macaan badan yihiin!
Kor søt din tale er for gomen min, betre enn honning for munnen min.
104 Amarradaada ayaan waxgarasho ku helaa, Oo sidaas daraaddeed ayaan jid kasta oo been ah u necbahay.
Av dine fyresegner fær eg vit, difor hatar eg kvar lygnestig.
105 Eraygaagu wuxuu cagahayga u yahay laambad, Waddooyinkaygana iftiin.
Ditt ord er ei lykt for min fot og eit ljos for min stig.
106 Waxaan ku dhaartay oo aan weliba xaqiijiyey Inaan dhawrayo xukummadaada xaqa ah.
Eg hev svore og hev halde det, å taka vare på dine rettferdslover.
107 Aad iyo aad baan u dhibaataysnahay, Haddaba Rabbiyow, igu soo noolee si eraygaaga waafaqsan.
Eg er ovleg nedbøygd; Herre, haldt meg i live etter ditt ord!
108 Rabbiyow, waan ku baryayaaye, aqbal qurbaannada ikhtiyaarka ah oo afkayga, Xukummadaadana i bar.
Lat min munns offer tekkjast deg, Herre, og lær meg dine rettar!
109 Naftaydu had iyo goorba waxay ku jirtaa khatar, Habase yeeshee sharcigaaga ma illoobo.
Eg gjeng alltid med livet i neven, men di lov hev eg ikkje gløymt.
110 Kuwa sharka lahu waxay ii dhigeen dabin, Laakiinse amarradaada kama aan amban.
Dei ugudlege hev lagt snara for meg; men frå dine fyresegner hev eg ikkje villa meg burt.
111 Markhaatifurkaaga waxaan u qaatay sida dhaxal weligiis waaraya, Waayo, kaasu waxa weeye waxa qalbigaygu ku reyreeya.
Til æveleg eiga hev eg fenge dine vitnemål, for dei er mi hjartans gleda.
112 Qalbigayga waxaan u jeediyey inaan qaynuunnadaada oofiyo, Tan iyo weligay iyo ilaa ugu dambaysta.
Eg hev bøygt mitt hjarta til å gjera etter dine fyreskrifter, æveleg og til endes.
113 Waan necbahay kuwa labada qalbi leh, Laakiinse sharcigaaga waan jeclahay.
Dei tvihuga hatar eg, men di lov elskar eg.
114 Waxaad tahay gabbaadkayga iyo gaashaankayga, Oo waxaan rajo ku qabaa eraygaaga.
Du er mi livd og min skjold, og på ditt ord ventar eg.
115 Kuwiinna xumaanta falow, iga taga, Si aan amarrada Ilaahayga u xajiyo.
Vik frå meg, de som gjer vondt, at eg kann halda min Guds bodord!
116 Rabbiyow, ii tiiri si eraygaaga waafaqsan si aan u noolaado, Oo yaanan rajadayda ku ceeboobin.
Haldt meg uppe etter ditt ord, so eg kann liva, og lat meg ikkje verta til skammar med mi von!
117 Kor ii hay, oo waan badbaadi doonaa, Oo had iyo goorba waxaan u fiirsan doonaa qaynuunnadaada.
Haldt meg uppe, so eg kann verta frelst! So vil eg alltid sjå med lyst på dine fyreskrifter.
118 Kuwa qaynuunnadaada ka habaabay oo dhan waad fudaydsatay, Waayo, khiyaanadoodu waa wax been ah.
Du agtar for inkje alle deim som fer vilt frå dine fyreskrifter; for deira svik er fåfengd.
119 Kuwa sharka leh oo dhulka oo dhan waxaad u fogaysaa sida wasakh oo kale, Oo sidaas daraaddeed baan markhaatifurkaaga u jeclahay.
Som slagg kastar du burt alle ugudlege på jordi; difor elskar eg dine vitnemål.
120 Jidhkaygu wuxuu la gariiraa cabsidaada, Oo waxaan ka baqaa xukummadaada.
Eg rys i holdet av rædsla for deg, og for dine domar ottast eg.
121 Waxaan sameeyey xukun iyo caddaalad, Haddaba ha iiga tegin kuwa i dulma.
Eg hev gjort rett og rettferd, du vil ikkje gjeva meg yver til deim som trykkjer meg.
122 Anoo addoonkaaga ah wanaag daraaddiis ii dammiino, Oo kuwa kibirsanu yaanay i dulmin.
Gakk i borg for tenaren din, so det må ganga honom vel! lat ikkje dei ovmodige trykkja meg!
123 Indhahaygii waxay u gudheen jacaylkay badbaadintaada u qabaan, Iyo eraygaaga xaqa ah daraaddiis.
Augo mine naudstundar etter di frelsa og etter ditt rettferdsord.
124 Anoo addoonkaaga ah iila macaamilow si naxariistaada waafaqsan, Oo qaynuunnadaada i bar.
Gjer med din tenar etter di miskunn og lær meg dine fyreskrifter!
125 Waxaan ahay addoonkaaga, haddaba waxgarasho i sii, Si aan markhaatifurkaaga u ogaado.
Eg er din tenar; gjev meg vit, so eg kann kjenna dine vitnemål!
126 Waa wakhtiga aad shaqayn lahayd, Rabbiyow, Waayo, sharcigaaga way buriyeen.
Det er tid for Herren til å gripa inn, dei hev brote di lov.
127 Haddaba amarradaada waan ka sii jeclahay Dahab, haah, xataa dahab saafi ah.
Difor elskar eg dine bodord meir enn gull, ja, meir enn fint gull.
128 Sidaas daraaddeed amarradaada oo dhammu waxay ila yihiin wax hagaagsan, Oo waan necbahay jid kasta oo been ah.
Difor held eg alle fyresegner um alle ting for rette; eg hatar kvar lygnestig.
129 Markhaatifurkaagu waa yaab badan yahay, Oo sidaas daraaddeed ayay naftaydu u xajisaa.
Underfulle er dine vitnemål, difor tek mi sjæl vare på deim.
130 Erayadaada furniinkoodu wax buu iftiimiyaa, Oo wuxuu waxgarasho siiyaa kuwa garaadka daran.
Når ordi dine opnar seg, gjev dei ljos, og dei gjer dei einfalde kloke.
131 Afka aad baan u kala qaaday, oo waan harraaday, Waayo, waxaan u xiisooday amarradaada.
Eg let munnen upp og sukka av lengting; for etter dine bodord stunda eg.
132 Ii soo jeeso, oo ii naxariiso, Sidaad kuwa magacaaga jecel u samaysid.
Vend deg til meg og ver meg nådig, som rett er mot deim som elskar ditt namn!
133 Tallaabooyinkayga ku toosi eraygaaga, Oo dembina yaanu ii talin.
Gjer mine stig faste ved ditt ord, og lat ingen urett råda yver meg!
134 Dadka dulmigiisa iga bixi, Oo anna waxaan dhawri doonaa amarradaada.
Løys du meg ut or menneskjevald! So vil eg halda dine fyresegner.
135 Anoo addoonkaaga ah wejigaaga iigu iftiimi, Oo qaynuunnadaada i bar.
Lat di åsyn lysa på din tenar, og lær meg dine fyreskrifter!
136 Indhahayga waxaa ka shubma durdurro biyo ah, Maxaa yeelay, sharcigaaga lama dhawrin.
Vatsbekkjer renn or augo mine, av di folk ikkje held di lov.
137 Rabbiyow, xaq baad tahay, Oo xukummadaaduna waa qumman yihiin.
Rettferdig er du, Herre, og rette er dine domar.
138 Markhaatifurkaaga waxaad ku amartay xaqnimo Iyo daacadnimo oo dhan.
Du hev fyreskrive dine vitnemål i rettferd og i stor truskap.
139 Waxaa i baabba'shay qiirada aan kuu qabo, Maxaa yeelay, cadaawayaashaydu waxay illoobeen erayadaada.
Min brennhug hev tært meg upp, av di mine motstandarar hev gløymt dine ord.
140 Eraygaagu aad buu u daahirsan yahay, Sidaas daraaddeed anoo addoonkaaga ah waan jeclahay.
Ditt ord er vel reinsa, og din tenar elskar det.
141 Anigu waan yarahay, oo waa lay quudhsadaa, Laakiinse amarradaada ma illoobo.
Liten er eg og vanvyrd; dine fyresegner hev eg ikkje gløymt.
142 Xaqnimadaadu waa xaqnimo weligeed sii waaraysa, Oo sharcigaaguna waa run.
Di rettferd er ei æveleg rettferd, og di lov er sanning.
143 Dhib iyo cidhiidhi baa i qabsaday. Laakiinse amarradaadu waa waxa iga farxiya.
Naud og trengsla fann meg; dine bodord er mi lyst.
144 Markhaatifurkaagu weligiisba waa xaq, Haddaba waxgarasho i sii, oo anna waan sii noolaan doonaa.
Rettferdige er dine vitnemål til æveleg tid; gjev meg skyn, so eg kann liva!
145 Waxaan ku qayshaday qalbigayga oo dhan, haddaba Rabbiyow, ii jawaab, Oo anna waxaan xajin doonaa qaynuunnadaada.
Eg ropar av alt mitt hjarta, svara meg, Herre! Dine fyreskrifter vil eg taka vare på.
146 Waan kuu qayshaday ee i badbaadi, Oo markhaatifurkaaga waan dhawri doonaa.
Eg ropar til deg, frels meg! so vil eg halda dine vitnemål.
147 Waan ka soo hor maray waaga berigiisii, oo waan qayliyey, Oo waxaan rajo ku qabay erayadaada.
Tidleg i dagningi var eg uppe og ropa um hjelp; eg venta på ditt ord.
148 Indhahaygu way ka hor mareen wakhtiga la soo jeedo oo habeennimo, Si aan eraygaaga uga fikiro.
Mine augo var uppe fyre nattevakterne, so eg kunde grunda på ditt ord.
149 Codkayga u maqal si raxmaddaada waafaqsan, Rabbiyow, igu soo noolee si xukummadaada waafaqsan.
Høyr mi røyst etter di miskunn, Herre, haldt meg i live etter dine domar!
150 Kuwii xumaatada raaci jiray way soo dhowaanayaan, Iyagu sharcigaaga way ka fog yihiin.
Dei er nær som renner etter ugjerning; frå di lov er dei langt burte.
151 Rabbiyow, adigu waad dhow dahay, Oo amarradaada oo dhammuna waa wada run.
Du er nær, Herre, og alle dine bodord er sanning.
152 Waxaan markhaatifurkaaga waa hore ka iqiin Inaad u aasaastay si ay weligood u sii waaraan.
Longe sidan veit eg av dine vitnemål, at du hev grunnfest deim i all æva.
153 Dhibaatadayda ka fiirso oo i samatabbixi, Waayo, anigu sharcigaaga ma illoobo.
Sjå til mi djupe naud og fria meg ut! For di lov hev eg ikkje gløymt.
154 Dacwadayda ii muddac, oo i soo furo, Igu soo noolee si eraygaaga waafaqsan.
Før mi sak, og løys meg ut, haldt meg i live etter ditt ord!
155 Kuwa sharka leh badbaadadu waa ka fog tahay, Waayo, qaynuunnadaada ma ay doondoonaan.
Frelsa er langt frå dei ugudlege, for dine fyreskrifter spør dei ikkje etter.
156 Rabbiyow, naxariistaadu waa badan tahay, Igu soo noolee si xukummadaada waafaqsan.
Di miskunn er stor, Herre; haldt meg i live etter dine domar!
157 Kuwa i silciya iyo cadaawayaashayduba way badan yihiin, Laakiinse anigu kama aan leexan markhaatifurkaaga.
Mange er dei som forfylgjer meg og stend meg imot; frå dine vitnemål hev eg ikkje vike.
158 Waxaan arkay khaa'innada, kolkaasaan murugooday, Maxaa yeelay, iyagu eraygaaga ma ay dhawraan.
Eg såg dei utrue og fekk uhug, av di dei ikkje heldt ditt ord.
159 Bal ka fiirso sida aan amarradaada u jeclahay, Rabbiyow, igu soo noolee si raxmaddaada waafaqsan.
Sjå at eg hev elska dine fyresegner! Herre, haldt meg i live etter di miskunn!
160 Eraygaaga dhammaantiisu waa run, Mid kasta oo xukummadaada xaqa ah ka mid ahu wuu sii waaraa weligiisba.
Summen av ditt ord er sanning, og æveleg stend all di rettferds lov.
161 Amiirraa sababla'aan ii silciyey, Laakiinse qalbigaygu wuxuu ka baqaa erayadaada.
Hovdingar forfylgde meg utan orsak, men mitt hjarta ottast dine ord.
162 Waxaan eraygaaga ugu reyreeyaa Sidii mid booli badan helay.
Eg gled meg yver ditt ord, som når ein finn mykje herfang.
163 Beenta waan necbahay oo waan karahsaday, Laakiinse sharcigaaga waan jeclahay.
Lygn hev eg hata og havt stygg til; di lov hev eg elska.
164 Maalintiiba toddoba jeer baan ku ammaanaa, Waana xukummadaada xaqa ah daraaddood.
Sju gonger um dagen hev eg lova deg for dine rettferdige domar.
165 Kuwa sharcigaaga jecelu waxay haystaan nabad weyn, Oo wax iyaga turuntureeyaa ma jiraan.
Mykje fred hev dei som elskar di lov, og ingen støyt fær deim til fall.
166 Rabbiyow, badbaadintaada waan u xiisooday, Oo amarradaadiina waan oofiyey.
Eg hev venta på di frelsa, Herre, og dine bodord hev eg halde.
167 Naftaydu waxay dhawrtay markhaatifurkaaga, Oo anna aad iyo aad baan u jeclahay.
Mi sjæl hev halde dine vitnemål, og eg elska deim mykje.
168 Waxaan dhawray amarradaada iyo markhaatifurkaaga, Waayo, jidadkayga oo dhammu hortaaday wada yaalliin.
Eg hev halde dine fyresegner og dine vitnemål, for alle mine vegar er for di åsyn.
169 Rabbiyow, qayladaydu ha ku soo dhowaato hortaada, Oo waxgarasho ii sii si eraygaaga waafaqsan.
Lat mitt klagerop koma fram for di åsyn, Herre! Gjev meg skyn etter ditt ord.
170 Baryootankaygu hortaada ha yimaado, Oo ii samatabbixi si eraygaaga waafaqsan.
Lat mi bøn koma for di åsyn! Frels meg etter ditt ord!
171 Bushimahaygu ammaan ha ku hadleen, Waayo, waxaad i bartaa qaynuunnadaada.
Mine lippor skal fløda yver av lovsong, for du lærer meg dine fyreskrifter;
172 Carrabkaygu ha ku gabyo eraygaaga, Waayo, amarradaada oo dhammu waa wada xaqnimo.
Mi tunga skal syngja um ditt ord; for alle dine bodord er rettferd.
173 Gacantaadu diyaar ha u ahaato inay i caawiso, Waayo, amarradaadaan doortay.
Lat di hand vera meg til hjelp! for dine fyresegner hev eg valt ut.
174 Rabbiyow, badbaadintaada, waan u xiisooday, Oo sharcigaaguna waa waxa iga farxiya.
Eg lengtar etter di frelsa, Herre, og di lov er mi lyst.
175 Naftaydu ha iska noolaato, wayna ku ammaani doontaa, Oo xukummadaaduna ha i caawiyaan.
Lat mi sjæl leva og lova deg, og lat dine domar hjelpa meg!
176 Waxaan u hallaabay sidii lax luntay, haddaba anigoo addoonkaaga ah i doondoon, Waayo, amarradaada ma aan illoobo.
Eg hev fare vilt; leita upp din tenar som ein burtkomen sau! for dine bodord hev eg ikkje gløymt.
