Maahmaahyadii 8

1 Haddaba xigmaddu sow ma dhawaaqin? Waxgarashaduna codkeedii sow kor uma qaadin?

Ropar icke visheten, och klokheten låter sig höra?

2 Waxay taagan tahay meelaha sarreeya Oo jidka agtiisa ah, meesha waddooyinku ku kulmaan.

Uppenbara på vägen, och på stråtene står hon;

3 Oo waxay ka qaylisaa irdaha agtooda, Meesha magaalada laga soo galo, Iyo meesha albaabbada laga soo galoba.

Vid stadsportarna, der man ingår, ropar hon;

4 Nimanyahow, idinkaan idiin dhawaaqayaa, Oo codkayguna wuxuu u yeedhayaa binu-aadmiga.

O! I män, jag ropar till eder; och ropar till folket.

5 Garaadlaawayaashow, miyir lahaada, Nacasyadoy, waxgarasho qalbiga ku haysta.

Akter, I oförnuftige, uppå vishet, och I dårar, lägger det på hjertat.

6 I maqla, waayo, waxaan ku hadlayaa waxyaalo wanaagsan, Oo waxaan bushimaha u kala qaadayaa waxyaalo qumman.

Hörer, ty jag vill tala det märkeligit är, och lära det rätt är.

7 Maxaa yeelay, afkaygu run buu ku hadlayaa; Oo bushimahayguna shar bay karhaan.

Ty min mun skall tala sanningen, och mina läppar skola hata det ogudaktigt är.

8 Erayada afkayga oo dhammi waa xaq, Oo innaba wax qalloocan ama maroorsan lagama helo.

All mins muns tal är rätt; der är intet vrångt eller falskt inne;

9 Iyagu dhammaantood waa u cad yihiin kii wax garanaya, Oo waana u qumman yihiin kuwa aqoonta hela.

De äro all klar dem som förstå dem, och rätt dem som vilja anamma dem.

10 Edbintayda qaata, lacagse ha qaadanina, Oo aqoontana ka hor doorta dahabka saafiga ah.

Tager vid min tuktan heldre än silfver, och akter lärdom högre än kosteligit guld.

11 Waayo, xigmaddu waa ka sii wanaagsan tahay luulka, Oo wax alla waxa la damci karo oo dhanna iyada lalama simi karo.

Ty vishet är bättre än perlor, och allt det man önska må, kan intet liknas henne.

12 Anigoo xigmad ahu, waxaan la fadhiyaa miyir, Oo waxaan helaa aqoon iyo digtoonaan.

Jag, vishet, bor när klokhetene, och jag kan gifva god råd.

13 Rabbiga ka cabsashadiisu waa in sharka la naco. Kibirka, iyo madaxweynaanta, iyo jidka sharka, Iyo afka qalloocan ayaan anigu necbahay.

Herrans fruktan hatar det arga, högfärd, högmod och ondan väg; och jag kan icke lida en vrångan mun.

14 Talo iyo xigmad anigaa iska leh, Oo waxaan ahay waxgarasho, xoogna waan leeyahay.

Mitt är både råd och dåd; jag hafver förstånd och magt;

15 Boqorradu gacantayday wax ku xukumaan, Oo amiirraduna amarkaygay garta ku gooyaan.

Genom mig regera Konungarna, och rådherrarna stadga rätthet.

16 Taliyayaasha iyo saraakiisha iyo weliba xaakinnada dunida oo dhammuna Anigay wax iigu taliyaan.

Genom mig råda Förstarna, regenter och alle domare på jordene.

17 Anigu kuwa i jecel waan jeclahay, Oo kuwa aad iyo aad ii doonaana way i heli doonaan.

Jag älskar dem som mig älska; och de som mig bittida söka, de finna mig.

18 Anigaa iska leh taajirnimo iyo sharaf. Iyo weliba maal raagaya iyo xaqnimoba.

Rikedom och ära är när mig, varaktigt gods och rättfärdighet.

19 Midhahaygu way ka sii wanaagsan yihiin dahab, haah, oo xataa dahab aad u wanaagsan way ka sii wanaagsan yihiin, Oo waxa ii kordhaana way ka sii wanaagsan yihiin lacag la doortay.

Min frukt är bättre än guld och fint guld, och min tilldrägt bättre än utkoradt silfver.

20 Anigu waxaan ku socdaa jidka xaqnimada, Iyo waddooyinka garta dhexdooda,

Jag vandrar på rätta vägen, på domsens stigar;

21 Si aan kuwa i jecel uga dhigo inay maal dhaxlaan, Oo aan khasnadahooda ugu buuxiyo.

Att jag skall väl besörja dem som mig älska, och uppfylla deras håfvor.

22 Rabbigu wuxuu i lahaan jiray bilowgii jidkiisa Iyo shuqulladiisii hore ka hor.

Herren hafver haft mig i sina vägars begynnelse; förr hans gerningar var jag.

23 Aniga aakhirada hore waa lay taagay, waxaan jiray bilowgii ugu horreeyey, Ama intaan dunidu jirin ka hor.

Jag är insatt af evighet, af begynnelsen, förr jordena.

24 Anigu waxaan dhashay intaan moolal jirin ka hor, Iyo intaanay jirin ilo biyo ka buuxaan.

Då djupen ännu intet voro, då var jag allaredo beredd; då källorna icke ännu runno med vatten.

25 Intaan la qotomin buuraha Iyo kuraha ka hor ayaan anigu dhashay,

Förr än bergen grundad voro, förr än högarna, var jag beredd.

26 Intaanuu isagu samayn dhulka iyo berrimmada, Amase ciiddii dunida ugu horraysay.

Han hade icke ännu gjort jordena, och hvad derpå är, eller jordenes berg.

27 Markuu samooyinka hagaajiyey anigu waan joogay, Markuu xariijinta ku wareejiyey moolka dushiisa,

Då han beredde himmelen, var jag der; då han fattade djupen med sitt mål;

28 Markuu cirka sare taagay, Markii ilaha moolku xoog yeesheen,

Då han befäste skyarna ofvantill; då han befäste djupsens källor;

29 Markuu badda xad u yeelay Si aan biyuhu amarkiisa ugu xadgudbin, Markuu aasaaskii dhulka dhigay,

Då han satte hafvena sitt mål, och vattnena, att de icke skulle gå öfver sina befallning; då han lade jordenes grund;

30 Markaas anigu isagaan dhinac joogay, anigoo ah sidii hawlhoggaamiye, Oo anigu maalin kasta faraxiisaan ahaa, Oo mar kasta hortiisaan ku rayrayn jiray;

Då var jag verkandes med honom, och hade mina lust dagliga, och spelade för honom alltid;

31 Waxaan ku rayrayn jiray inta dhulkiisa la degay, Oo waxaan ku farxi jiray binu-aadmiga.

Och spelade på hans jords krets, och min lust var med menniskors barn.

32 Haddaba sidaas daraaddeed, wiilashoy, bal i maqla; Waayo, waxaa barakaysan kuwa jidadkayga xajiya.

Så hörer mig nu, min barn; salige äro de som min väg behålla.

33 Edbinta dhegaysta, oo caqli yeesha, Oo ha diidina.

Hörer tuktan, och varer vise, och låter icke fara henne.

34 Waxaa barakaysan ninka i maqla, Oo maalin kasta irdahayga igu dhawra, Oo albaabbadayda igu suga.

Säll är den menniska, som mig hörer, så att han vakar vid mina dörr dagliga, att han vaktar vid min dörrträ.

35 Waayo, ku alla kii i helaa wuxuu helaa nolol, Oo Rabbiguna raalli buu ka ahaan doonaa.

Den mig finner, han finner lifvet, och skall få behag af Herranom.

36 Laakiinse kii igu dembaabaa naftiisuu wax yeelaa, Kuwa aniga i neceb oo dhammu waxay jecel yihiin dhimasho.

Men den som syndar emot mig, han skadar sina själ; alle de mig hata, de älska döden.