< Maahmaahyadii 8 >
1 Haddaba xigmaddu sow ma dhawaaqin? Waxgarashaduna codkeedii sow kor uma qaadin?
Mon ikke Visdommen kalder, løfter Indsigten ikke sin røst?
2 Waxay taagan tahay meelaha sarreeya Oo jidka agtiisa ah, meesha waddooyinku ku kulmaan.
Oppe på Høje ved Vejen, ved Korsveje træder den frem;
3 Oo waxay ka qaylisaa irdaha agtooda, Meesha magaalada laga soo galo, Iyo meesha albaabbada laga soo galoba.
ved Porte, ved Byens Udgang, ved Dørenes Indgang råber den:
4 Nimanyahow, idinkaan idiin dhawaaqayaa, Oo codkayguna wuxuu u yeedhayaa binu-aadmiga.
Jeg kalder på eder, I Mænd, løfter min Røst til Menneskens Børn.
5 Garaadlaawayaashow, miyir lahaada, Nacasyadoy, waxgarasho qalbiga ku haysta.
I tankeløse, vind jer dog Klogskab, I Tåber, så få dog Forstand!
6 I maqla, waayo, waxaan ku hadlayaa waxyaalo wanaagsan, Oo waxaan bushimaha u kala qaadayaa waxyaalo qumman.
Hør, thi jeg fører ædel Tale, åbner mine Læber med retvise Ord;
7 Maxaa yeelay, afkaygu run buu ku hadlayaa; Oo bushimahayguna shar bay karhaan.
ja, Sandhed taler min Gane, gudløse Læber er mig en Gru.
8 Erayada afkayga oo dhammi waa xaq, Oo innaba wax qalloocan ama maroorsan lagama helo.
Rette er alle Ord af min Mund, intet er falskt eller vrangt;
9 Iyagu dhammaantood waa u cad yihiin kii wax garanaya, Oo waana u qumman yihiin kuwa aqoonta hela.
de er alle ligetil for den kloge, retvise for dem der vandt Indsigt
10 Edbintayda qaata, lacagse ha qaadanina, Oo aqoontana ka hor doorta dahabka saafiga ah.
Tag ved Lære, tag ikke mod Sølv, tag mod Kundskab fremfor udsøgt Guld;
11 Waayo, xigmaddu waa ka sii wanaagsan tahay luulka, Oo wax alla waxa la damci karo oo dhanna iyada lalama simi karo.
thi Visdom er bedre end Perler, ingen Skatte opvejer den
12 Anigoo xigmad ahu, waxaan la fadhiyaa miyir, Oo waxaan helaa aqoon iyo digtoonaan.
Jeg, Visdom, er Klogskabs Nabo og råder over Kundskab og Kløgt.
13 Rabbiga ka cabsashadiisu waa in sharka la naco. Kibirka, iyo madaxweynaanta, iyo jidka sharka, Iyo afka qalloocan ayaan anigu necbahay.
HERRENs Frygt er Had til det onde. Jeg hader Hovmod og Stolthed, den onde Vej og den falske Mund.
14 Talo iyo xigmad anigaa iska leh, Oo waxaan ahay waxgarasho, xoogna waan leeyahay.
Jeg ejer Råd og Visdom, jeg har Forstand, jeg har Styrke.
15 Boqorradu gacantayday wax ku xukumaan, Oo amiirraduna amarkaygay garta ku gooyaan.
Ved mig kan Konger styre og Styresmænd give retfærdige Love;
16 Taliyayaasha iyo saraakiisha iyo weliba xaakinnada dunida oo dhammuna Anigay wax iigu taliyaan.
ved mig kan Fyrster råde og Stormænd dømme Jorden.
17 Anigu kuwa i jecel waan jeclahay, Oo kuwa aad iyo aad ii doonaana way i heli doonaan.
Jeg elsker dem, der elsker mig, og de, der søger mig, finder mig.
18 Anigaa iska leh taajirnimo iyo sharaf. Iyo weliba maal raagaya iyo xaqnimoba.
Hos mig er der Rigdom og Ære, ældgammelt Gods og Retfærd.
19 Midhahaygu way ka sii wanaagsan yihiin dahab, haah, oo xataa dahab aad u wanaagsan way ka sii wanaagsan yihiin, Oo waxa ii kordhaana way ka sii wanaagsan yihiin lacag la doortay.
Min Frugt er bedre end Guld og Malme, min Afgrøde bedre end kosteligt Sølv.
20 Anigu waxaan ku socdaa jidka xaqnimada, Iyo waddooyinka garta dhexdooda,
Jeg vandrer på Retfærds Vej. midt hen ad Rettens Stier
21 Si aan kuwa i jecel uga dhigo inay maal dhaxlaan, Oo aan khasnadahooda ugu buuxiyo.
for at tildele dem, der elsker mig, Gods og fylde deres Forrådshuse.
22 Rabbigu wuxuu i lahaan jiray bilowgii jidkiisa Iyo shuqulladiisii hore ka hor.
Mig skabte HERREN først blandt sine Værker, i Urtid, førend han skabte andet;
23 Aniga aakhirada hore waa lay taagay, waxaan jiray bilowgii ugu horreeyey, Ama intaan dunidu jirin ka hor.
jeg blev frembragt i Evigheden, i Begyndelsen, i Jordens tidligste Tider;
24 Anigu waxaan dhashay intaan moolal jirin ka hor, Iyo intaanay jirin ilo biyo ka buuxaan.
jeg fødtes, før Verdensdybet var til, før Kilderne, Vandenes Væld, var til;
25 Intaan la qotomin buuraha Iyo kuraha ka hor ayaan anigu dhashay,
førend Bjergene sænkedes, før Højene fødtes jeg,
26 Intaanuu isagu samayn dhulka iyo berrimmada, Amase ciiddii dunida ugu horraysay.
førend han skabte Jord og Marker, det første af Jordsmonnets Støv.
27 Markuu samooyinka hagaajiyey anigu waan joogay, Markuu xariijinta ku wareejiyey moolka dushiisa,
Da han grundfæsted Himlen, var jeg hos ham, da han satte Hvælv over Verdensdybet.
28 Markuu cirka sare taagay, Markii ilaha moolku xoog yeesheen,
Da han fæstede Skyerne oventil og gav Verdensdybets Kilder deres faste Sted,
29 Markuu badda xad u yeelay Si aan biyuhu amarkiisa ugu xadgudbin, Markuu aasaaskii dhulka dhigay,
da han satte Havet en Grænse, at Vandene ej skulde bryde hans Lov, da han lagde Jordens Grundvold,
30 Markaas anigu isagaan dhinac joogay, anigoo ah sidii hawlhoggaamiye, Oo anigu maalin kasta faraxiisaan ahaa, Oo mar kasta hortiisaan ku rayrayn jiray;
da var jeg Fosterbarn hos ham, hans Glæde Dag efter Dag; for hans Åsyn leged jeg altid,
31 Waxaan ku rayrayn jiray inta dhulkiisa la degay, Oo waxaan ku farxi jiray binu-aadmiga.
leged på hans vide Jord og havde min Glæde af Menneskens Børn.
32 Haddaba sidaas daraaddeed, wiilashoy, bal i maqla; Waayo, waxaa barakaysan kuwa jidadkayga xajiya.
Og nu, I Sønner, hør mig! Vel den, der vogter på mine Veje!
33 Edbinta dhegaysta, oo caqli yeesha, Oo ha diidina.
Hør på Tugt og bliv vise, lad ikke hånt derom!
34 Waxaa barakaysan ninka i maqla, Oo maalin kasta irdahayga igu dhawra, Oo albaabbadayda igu suga.
Lykkelig den, der hører på mig, så han daglig våger ved mine Døre og vogter på mine Dørstolper.
35 Waayo, ku alla kii i helaa wuxuu helaa nolol, Oo Rabbiguna raalli buu ka ahaan doonaa.
Thi den, der ftnder mig; finder Liv og opnår Yndest hos HERREN;
36 Laakiinse kii igu dembaabaa naftiisuu wax yeelaa, Kuwa aniga i neceb oo dhammu waxay jecel yihiin dhimasho.
men den, som mister mig, skader sig selv; enhver, som hader mig, elsker Døden.