Maahmaahyadii 5
1 Wiilkaygiiyow, xigmaddayda dhegayso, Oo waxgarashadaydana dhegta u dhig;
Son min, gjev agt på min visdom, lut øyra ned til mitt vit!
2 Si aad digtoonaan u dhawrtid, Oo ay bushimahaaguna aqoon u xejiyaan.
So du kann halda deg gløggtenkt, og lipporne gøyma på kunnskap.
3 Waayo, naagta qalaad bushimaheedu waxay daadiyaan malab, Oo afkeeduna saliid buu ka sii macaan yahay,
For honning dryp av skjøkjelippor, og hennar gom er sleipar’ enn olje,
4 Laakiinse aakhirkeedu wuxuu u qadhaadh yahay sida geed dacareed oo kale, Wuuna af badan yahay sida seef laba af leh.
men til slutt er ho beisk som malurt, kvass som eit tvieggja sverd.
5 Cagaheedu dhimashay ku dhaadhacaan, Oo tallaabooyinkeeduna waxay u jeedaan xagga She'ool, (Sheol h7585)
Hennar føter stig ned til dauden, hennar fet fører radt til helheims. (Sheol h7585)
6 Waddada nolosha iyadu aad uguma fiirsato. Jidadkeedu waa leexleexdaan, oo garan kari maysid,
Ho gjeng ikkje livsens stig, gålaus vinglar ho vegvill.
7 Haddaba sidaas daraaddeed, wiilashoy, bal i maqla, Oo erayada afkayga ha ka tegina.
Og no, søner, høyr på meg, og vik ikkje frå det munnen min mæler!
8 Jidkaaga ka fogee iyada, Oo albaabka gurigeeda ha u dhowaan,
Lat din veg vera langt frå henne, kom’kje nær til husdøri hennar!
9 Si aanad sharaftaada kuwa kale u siin, Oo aanad sannadahaaga kuwa caloosha adag u siin,
Annars gjev du din vænleik til andre, åt ein hardstyrar åri dine.
10 Si aan shisheeyayaal maalkaaga uga dhergin; Oo aanay wixii aad u hawshootay guri ajnabi u gelin,
Av di eiga vil framande mettast, det du samla med stræv, kjem i annanmanns hus,
11 Si aanad ugu dambaysta u barooran, Markay hilibkaaga iyo jidhkaaguba baabba'aan,
so du lyt stynja til slutt når ditt hold og kjøt er upptært,
12 Oo aad tidhaahdaan, Sidee baan edbin u nebcaaday, Oo qalbigayguna canaantii u quudhsaday!
og segja: «Kor kunde eg hata tukt, og hjarta mitt vanvyrda age?
13 Codkii macallimiintaydii ma aan addeecin, Oo dhegtana uma aan dhigin kuwii wax i baray!
Kvi høyrde eg ikkje på meistrarne mine, og lydde på deim som lærde meg?
14 Anigu waxaan u dhowaa inaan shar kasta falo Anigoo ku dhex jira shirka iyo ururka.
Nær var eg komen ille i det midt i mengdi som sat til tings.»
15 Berkeddaada biyo ka cab, Oo ceelkaagana biyo qulqulaya ka cab.
Drikk or din eigen brunn, det som renn or di eigi kjelda!
16 Ma hagaag baa in ilahaagu dibadda u daataan. Oo ay durdurraduna dariiqyada maraan?
Skulde kjeldorne dine renna på gata, vatsbekkjerne dine ute på torgi?
17 Iyagu ha ahaadeen kuwaaga oo keliya, Oo yaanay u ahaan shisheeyayaal adiga kula jira.
Lat deim vera berre for deg, og ikkje for framande med deg!
18 Ishaadu ha barakaysnaato, Oo naagtaadii aad yaraanta ku guursatay ku faraxsanow.
Kjelda di vere velsigna, gled du deg i din ungdoms viv.
19 Iyadu ha kuu ahaato sida deerada jacaylka badan iyo sida cawsha quruxsan, Goor walbana naasaheedu ha ku deeqeen Oo had iyo goorna jacaylkeeda ku faraxsanow.
Elskhugs-hindi, ynde-gasella - barmen hennar alltid deg kveikje, stødt vere du trylt av hennar kjærleik.
20 Haddaba wiilkaygiiyow, bal maxaad naag qalaad ugu faraxsanaanaysaa, Maxaadse naag shisheeye ah naasaheeda u qabsanaysaa?
Kvi skulde du, son min, tryllast av onnor kona, og femna barmen på framand kvinna?
21 Waayo, jidadka dadku waxay hor yaalliin indhaha Rabbiga Oo isagaa fiiriya waddooyinkiisa oo dhan.
For Herren hev kvar manns vegar for augo, og han jamnar alle hans stigar.
22 Kan sharka leh waxaa qabsan doonta xumaantiisa, Oo waxaa isaga lagu soo xidhi doonaa xadhkaha dembigiisa.
Den gudlause vert fanga i misgjerningarne sine, hans synde-band bind honom fast.
23 Wuxuu u dhiman doonaa edbinla'aanta, Oo isagu wuxuu ku dhex amban doonaa badnaanta nacasnimadiisa.
Han døyr av di han ikkje let seg aga, og ved sin store dårskap tumlar han i koll.
