Maahmaahyadii 5
1 Wiilkaygiiyow, xigmaddayda dhegayso, Oo waxgarashadaydana dhegta u dhig;
Mærk dig, min Søn, min Visdom, bøj til min Indsigt dit Øre,
2 Si aad digtoonaan u dhawrtid, Oo ay bushimahaaguna aqoon u xejiyaan.
at Kløgt må våge øver dig, Læbernes kundskab vare på dig.
3 Waayo, naagta qalaad bushimaheedu waxay daadiyaan malab, Oo afkeeduna saliid buu ka sii macaan yahay,
Thi af Honning drypper den fremmedes Læber, glattere end Olie er hendes Gane;
4 Laakiinse aakhirkeedu wuxuu u qadhaadh yahay sida geed dacareed oo kale, Wuuna af badan yahay sida seef laba af leh.
men til sidst er hun besk som Malurt, hvas som tveægget Sværd;
5 Cagaheedu dhimashay ku dhaadhacaan, Oo tallaabooyinkeeduna waxay u jeedaan xagga She'ool, (Sheol h7585)
hendes Fødder styrer nedad mod Døden, til Dødsriget stunder hendes Fjed; (Sheol h7585)
6 Waddada nolosha iyadu aad uguma fiirsato. Jidadkeedu waa leexleexdaan, oo garan kari maysid,
hun følger ej Livets Vej, hendes Spor er bugtet, hun ved det ikke.
7 Haddaba sidaas daraaddeed, wiilashoy, bal i maqla, Oo erayada afkayga ha ka tegina.
Hør mig da nu, min Søn, vig ikke fra min Munds Ord!
8 Jidkaaga ka fogee iyada, Oo albaabka gurigeeda ha u dhowaan,
Lad din Vej være langt fra hende, kom ej hendes Husdør nær,
9 Si aanad sharaftaada kuwa kale u siin, Oo aanad sannadahaaga kuwa caloosha adag u siin,
at du ikke må give andre din Ære, en grusom Mand dine År.
10 Si aan shisheeyayaal maalkaaga uga dhergin; Oo aanay wixii aad u hawshootay guri ajnabi u gelin,
at ikke dit Gods skal mætte fremmede, din Vinding ende i Andenmands Hus,
11 Si aanad ugu dambaysta u barooran, Markay hilibkaaga iyo jidhkaaguba baabba'aan,
så du gribes af Anger til sidst, når dit Kød og Huld svinder hen,
12 Oo aad tidhaahdaan, Sidee baan edbin u nebcaaday, Oo qalbigayguna canaantii u quudhsaday!
og du siger: "Ak, at jeg hadede Tugt, at mit Hjerte lod hånt om Revselse,
13 Codkii macallimiintaydii ma aan addeecin, Oo dhegtana uma aan dhigin kuwii wax i baray!
så jeg ikke lød mine Læreres Røst, ej bøjed mit Øre til dem, som lærte mig!
14 Anigu waxaan u dhowaa inaan shar kasta falo Anigoo ku dhex jira shirka iyo ururka.
Nær var jeg kommet i alskens Ulykke midt i Forsamling og Menighed!"
15 Berkeddaada biyo ka cab, Oo ceelkaagana biyo qulqulaya ka cab.
Drik Vand af din egen Cisterne og rindende Vand af din Brønd;
16 Ma hagaag baa in ilahaagu dibadda u daataan. Oo ay durdurraduna dariiqyada maraan?
lad ej dine Kilder flyde på Gaden, ej dine Bække på Torvene!
17 Iyagu ha ahaadeen kuwaaga oo keliya, Oo yaanay u ahaan shisheeyayaal adiga kula jira.
Dig skal de tilhøre, dig alene, ingen fremmed ved Siden af dig!
18 Ishaadu ha barakaysnaato, Oo naagtaadii aad yaraanta ku guursatay ku faraxsanow.
Velsignet være dit Væld, og glæd dig ved din Ungdoms Hustru,
19 Iyadu ha kuu ahaato sida deerada jacaylka badan iyo sida cawsha quruxsan, Goor walbana naasaheedu ha ku deeqeen Oo had iyo goorna jacaylkeeda ku faraxsanow.
den elskelige Hind, den yndige Gazel; hendes Elskov fryde dig stedse, berus dig altid i hendes Kærlighed!
20 Haddaba wiilkaygiiyow, bal maxaad naag qalaad ugu faraxsanaanaysaa, Maxaadse naag shisheeye ah naasaheeda u qabsanaysaa?
Hvi beruser du dig, min Søn, i en fremmed og tager en andens Hustru i Favn?
21 Waayo, jidadka dadku waxay hor yaalliin indhaha Rabbiga Oo isagaa fiiriya waddooyinkiisa oo dhan.
Thi for HERRENs Øjne er Menneskets Veje, grant følger han alle dets Spor;
22 Kan sharka leh waxaa qabsan doonta xumaantiisa, Oo waxaa isaga lagu soo xidhi doonaa xadhkaha dembigiisa.
den gudløse fanges af egen Brøde og holdes fast i Syndens Reb;
23 Wuxuu u dhiman doonaa edbinla'aanta, Oo isagu wuxuu ku dhex amban doonaa badnaanta nacasnimadiisa.
han dør af Mangel på Tugt, går til ved sin store Dårskab.
