< Maahmaahyadii 29 >

1 Kii inta wax badan la canaanto ka madax adkaadaa, Dhaqso buu u jabi doonaa, dawona ma leh.
Hvo Nakken gør stiv, skønt revset tit, han knuses brat uden Lægedom.
2 Markii kuwa xaqa ahu amarka haystaan, dadku wuu reyreeyaa, Laakiinse markii kuwa sharka lahu xukunka wataan, dadku wuu taahaa.
Er der mange retfærdige, glædes Folket, men råder de gudløse, sukker Folket.
3 Kii xigmad jecelu aabbihiisuu ka farxiyaa, Laakiinse kii dhillooyin raacaa maalkiisuu khasaariyaa.
Hvo Visdom elsker, glæder sin Fader, hvo Skøger omgås, bortødsler Gods.
4 Boqorku gar buu dalka ku dhisaa, Laakiinse kii laaluush jecelu wuu dumiyaa.
Kongen grundfæster Landet med Ret, en Udsuger lægger det øde.
5 Ninkii deriskiisa faaniyaa Shabag dabin ah ayuu cagihiisa hor dhigaa.
Mand, der smigrer sin Næste, breder et Net for hans Fod.
6 Ninkii shar ah xadgudubkiisa waxaa ku jira dabin, Laakiinse kii xaq ahu waa iska heesaa oo reyreeyaa.
I sin Brøde hildes den onde, den retfærdige jubler af Glæde.
7 Kii xaq ahu wuxuu ka war hayaa dacwadda masaakiinta, Laakiinse kii shar ahu ma yaqaan aqoontaas.
Den retfærdige kender de ringes Retssag; den gudløse skønner intet.
8 Kuwa wax quudhsadaa magaalay dab qabadsiiyaan, Laakiinse kuwa caqliga lahu cadhay qabowjiyaan.
Spottere ophidser Byen, men Vismænd, de stiller Vrede.
9 Haddii nin caqli leh nin nacas ah la doodo, Nasasho ma jirto hadduu cadhoodo iyo hadduu qosloba.
Går Vismand i Rette med Dåre, vredes og ler han, alt preller af.
10 Dhiigyocabyadu kii kaamil ah way neceb yihiin, Laakiinse kuwa qumman waxay doondoonaan inay naftiisa badbaadshaan.
De blodtørstige hader lydefri Mand, de retsindige tager sig af ham.
11 Nacasku cadhadiisa oo dhan buu soo saaraa, Laakiinse kii caqli lahu dib buu u ceshadaa, wuuna aamusnaadaa.
En Tåbe slipper al sin Voldsomhed løs, Vismand stiller den omsider.
12 Haddii taliye been dhegaysto, Midiidinyadiisa oo dhammu waa wada shar miidhan.
En Fyrste, som lytter til Løgnetale, får lufter gudløse Tjenere.
13 Miskiinka iyo khaayinku way wada kulmaan, Oo labadoodaba Rabbigu indhahooduu iftiimiyaa.
Fattigmand og Blodsuger mødes, HERREN giver begges Øjne Glans.
14 Boqorkii daacadnimo masaakiinta ugu xukuma, Carshigiisu wuu dhisnaan doonaa weligiisba.
En Konge, der dømmer de ringe med Ret, hans Trone står fast evindelig.
15 Usha iyo canaantu caqli bay keenaan, Laakiinse ilmihii layska daayaa ceeb buu hooyadiis u soo jiidaa.
Ris og Revselse, det giver Visdom, uvorn Dreng gør sin Moder Skam.
16 Markii kuwa sharka lahu bataan, xadgudub baa sii kordha, Laakiinse kuwa xaqa ah ayaa dhiciddooda arki doona.
Bliver mange gudløse tiltager Synd; retfærdige ser med Fryd deres Fald.
17 Wiilkaaga edbi, oo isna wuu ku nasin doonaa, Haah, naftaada wuu ka farxin doonaa.
Tugt din Søn, så kvæger han dig og bringer din Sjæl, hvad der smager.
18 Markii aan muujinu jirin dadku waa halligmaa, Laakiinse kii sharciga dhawraa waa barakaysan yahay.
Uden Syner forvildes et Folk; salig den, der vogter på Loven.
19 Addoon hadal kuma edeb yeesho, Waayo, in kastoo uu garanayo ka jawaabi maayo.
Med Ord lader Træl sig ikke tugte, han fatter dem vel, men adlyder ikke.
20 Ma aragtay nin hadalkiisa ku degdega? Kaas waxaa ka rajo roon nacas.
Ser du en Mand, der er hastig til Tale, for en Tåbe er der snarere Håb end for ham.
21 Kii addoonkiisa si wanaagsan u soo koriya tan iyo yaraantiisa, Ugu dambaysta wiil buu u noqon doonaa.
Forvænner man sin Træl fra ung, vil han til sidst være Herre.
22 Ninkii xanaaq badanu muran buu kiciyaa. Ninkii cadho kululuna xadgudub buu badsadaa.
Hidsig Mand vækker Strid, vredladen Mand gør megen Synd.
23 Nin kibirkiisu hoos buu u dejin doonaa, Laakiinse kii is-hoosaysiiyaa sharaf buu heli doonaa.
Et Menneskes Hovmod ydmyger ham, den ydmyge opnår Ære.
24 Ku alla kii tuug la shirkoobaa naftiisuu nacaa, Habaarkuu maqlaa, laakiinse waxba kama sheego.
Hæleren hader sit Liv, han hører Forbandelsen, men melder intet.
25 Dadka ka cabsashadiisu wax bay dabtaa, Laakiinse kii Rabbiga isku halleeyaa wuu nabad geli doonaa.
Frygt for Mennesker leder i Snare, men den, der stoler på HERREN, er bjærget.
26 Kuwo badan baa taliyaha raallinimo ka doona, Laakiinse dadka garsooriddiisu waxay ka timaadaa xagga Rabbiga.
Mange søger en Fyrstes Gunst; Mands Ret er dog fra HERREN.
27 Ninkii xaqdaranu waa u karaahiyo kuwa xaqa ah, Oo kii jidka ku qummanuna waa u karaahiyo kii shar ah.
Urettens Mand er retfærdiges Gru, hvo redeligt vandrer, gudløses Gru.

< Maahmaahyadii 29 >