< Maahmaahyadii 27 >
1 Berrito ha ku faanin, Waayo, ma ogid waxay maalinu keeni doonto.
No te alabes del día de mañana; porque no sabes que parirá el día.
2 Mid kale ha ku faaniyo oo yaanu afkaagu ku faanin, Shisheeye ha ku ammaano, oo yaanay bushimahaagu ku ammaanin.
Alábete el extraño, y no tu boca: el ajeno, y no tus labios.
3 Dhagax waa culus yahay, oo cammuuduna way miisaan weyn tahay, Laakiinse waxaa labadoodaba ka sii culus nacas cadhadiis.
Pesada es la piedra, y la arena pesa: mas la ira del insensato es más pesada que ambas cosas.
4 Cadho waa naxariisdarro, xanaaqna waa daad, Laakiinse bal yaa hinaaso is-hor taagi kara?
Cruel es la ira; e impetuoso el furor: ¿mas quién parará delante de la envidia?
5 Canaantii bayaan ahu Waa ka wanaagsan tahay jacaylkii qarsoon.
Mejor es la reprensión manifiesta, que el amor oculto.
6 Saaxiib nabrihiisu waa daacadnimo, Laakiinse cadow dhunkashooyinkiisu waa khiyaano miidhan.
Fieles son las heridas del que ama; e importunos los besos del que aborrece.
7 Naftii dheregsanu xataa awlallada malabka waa ka yaqyaqsataa, Laakiinse naftii gaajaysan wax kasta oo qadhaadhuba way u macaan yihiin.
El alma harta huella el panal de miel: mas al alma hambrienta todo lo amargo es dulce.
8 Ninkii hoygiisa ka warwareegaa Waa sida shimbir buulkeeda ka warwareegta oo kale.
Cual es el ave que se va de su nido, tal es el hombre que se va de su lugar.
9 Saliidda iyo cadarku qalbigay ka farxiyaan, Sidaas oo kalena waxaa nin ka farxiya macaanka saaxiibkiis oo ka yimaada talada qalbiga.
El ungüento y el sahumerio alegran el corazón; y el amigo al hombre con el consejo dado de ánimo.
10 Ha ka tegin saaxiibkaa iyo aabbahaa saaxiibkiis toona, Oo maalintii masiibadaadana guriga walaalkaa ha tegin, Deris kuu dhowu waa ka wanaagsan yahay walaal kaa fog.
No dejes a tu amigo, ni al amigo de tu padre: ni entres en casa de tu hermano el día de tu aflicción: mejor es el vecino cercano, que el hermano lejano.
11 Wiilkaygiiyow, caqli yeelo, oo qalbigayga ka farxi, Si aan ugu jawaabo kii i caayaba.
Sé sabio, o! hijo mío, y alegra mi corazón; y tendré que responder al que me deshonrare.
12 Ninkii miyir lahu sharkuu arkaa, wuuna dhuuntaa, Laakiinse garaadlaawayaashu way iska sii maraan, oo waana la taqsiiraa.
El avisado ve el mal, y escóndese: mas los simples pasan, y llevan el daño.
13 Kii qof qalaad dammiinta dharkiisa ka qaad, Oo kii naag qalaad dammiintana isaga rahmad ahaan u hay.
Quítale su ropa, porque fió al extraño; y por la extraña, préndale.
14 Kii intuu aroor hore kaco saaxiibkiis cod dheer ugu duceeya, Waxaa loo qaadan doonaa habaar.
El que bendice a su amigo a alta voz madrugando de mañana, por maldición se le contará.
15 Maalin roobaabeed dhibicyadeeda aan kala go'in Iyo naag muran badanu waa isku mid.
Gotera continua en tiempo de lluvia, y la mujer rencillosa son semejantes.
16 Ku alla kii iyada celiyaa, dabayshuu celiyaa. Gacantiisa midigna saliid bay qabataa.
El que la escondió, escondió el viento; porque el aceite en su mano derecha clama.
17 Bir baa bir afaysa, Oo sidaas oo kale nin baa saaxiibkiis afeeya.
Hierro con hierro se aguza; y el hombre aguza el rostro de su amigo.
18 Ku alla kii berde xannaanaystaa midhihiisuu cuni doonaa. Oo kii sayidkiisa dhawrana waa la murwayn doonaa.
El que guarda la higuera, come su fruto: y el que guarda a su señor, será honrado.
19 Sida fool biyaha dhexdooda fool uga muuqdo, Ayaa nin qalbigiisu nin kale ugu muuqdaa.
Como un agua se parece a otra, así el corazón del hombre al otro.
20 She'ool iyo halligaadu weligood ma dhergaan, Dadka indhihiisu weligood ma dhergaan. (Sheol )
El sepulcro y la perdición nunca se hartan: así los ojos de los hombres nunca se hartan. (Sheol )
21 Weelka lacagta lagu safeeyo lacagtaa iska leh, oo foornadana dahabkaa iska leh, Sidaas oo kalena nin waxaa lagu tijaabiyaa ammaantiisa.
El crisol prueba la plata, y la fragua el oro; y al hombre la boca del que le alaba.
22 In kastoo aad nacas tib iyo mooye hadhuudh kula tuntid, Weliba nacasnimadiisu ka tegi mayso isaga.
Aunque majes al insensato en un mortero entre granos de trigo majados a pisón, no se quitará de él su fatuidad.
23 Aad ugu dadaal inaad ogaatid xaalka adhigaaga, Oo lo'daadana si wanaagsan u ilaali.
Considera atentamente el rostro de tus ovejas: pon tu corazón al ganado.
24 Waayo, maalku weligiis siima raago, Taajkuna ab ka ab miyuu waaraa?
Porque las riquezas no son para siempre; ¿y la corona será para perpetuas generaciones?
25 Cawska qallalan markii la gooyo mid cagaar ah oo jilicsan baa soo muuqda, Oo dhalatada buurahana waa la soo urursadaa.
Saldrá la grama, aparecerá la yerba, y segarse han las yerbas de los montes.
26 Baraarku waa kuu dhar, Oo adhiguna waa kuu qiimihii beerta.
Los corderos para tus vestidos, y los cabritos para el precio del campo.
27 Waxaa jiri doona caano riyaad oo cunto ugu filan adiga iyo reerkaagaba, Iyo weliba masruufka gabdhaha kuu shaqeeya.
Y abundancia de leche de las cabras para tu mantenimiento, y para mantenimiento de tu casa, y para sustento de tus criadas.