Maahmaahyadii 27
1 Berrito ha ku faanin, Waayo, ma ogid waxay maalinu keeni doonto.
Rosa deg ikkje av morgondagen, for du veit ikkje kva ein dag ber i fang.
2 Mid kale ha ku faaniyo oo yaanu afkaagu ku faanin, Shisheeye ha ku ammaano, oo yaanay bushimahaagu ku ammaanin.
Lat ein annan rosa deg; ikkje din eigen munn, ein framand og ei dine eigne lippor!
3 Dhagax waa culus yahay, oo cammuuduna way miisaan weyn tahay, Laakiinse waxaa labadoodaba ka sii culus nacas cadhadiis.
Stein er tung, og sand veg mykje, men tyngre enn båe er dåreharm.
4 Cadho waa naxariisdarro, xanaaqna waa daad, Laakiinse bal yaa hinaaso is-hor taagi kara?
Sinne er fælslegt, og vreide ein flaum, men kven kann standa seg mot åbryskap?
5 Canaantii bayaan ahu Waa ka wanaagsan tahay jacaylkii qarsoon.
Betre er openberrleg refsing enn kjærleik som held seg duld.
6 Saaxiib nabrihiisu waa daacadnimo, Laakiinse cadow dhunkashooyinkiisu waa khiyaano miidhan.
Trugne er slag av venehand, og mange er uvens kyssar.
7 Naftii dheregsanu xataa awlallada malabka waa ka yaqyaqsataa, Laakiinse naftii gaajaysan wax kasta oo qadhaadhuba way u macaan yihiin.
Den mette trakkar på honning, men den svoltne tykkjer alt beiskt er søtt.
8 Ninkii hoygiisa ka warwareegaa Waa sida shimbir buulkeeda ka warwareegta oo kale.
Som ein fugl som rømer frå reiret sitt, er ein mann som rømer frå heimen sin.
9 Saliidda iyo cadarku qalbigay ka farxiyaan, Sidaas oo kalena waxaa nin ka farxiya macaanka saaxiibkiis oo ka yimaada talada qalbiga.
Olje og røykjelse hjarta gled, og søte venar-ord frå rådvis sjæl.
10 Ha ka tegin saaxiibkaa iyo aabbahaa saaxiibkiis toona, Oo maalintii masiibadaadana guriga walaalkaa ha tegin, Deris kuu dhowu waa ka wanaagsan yahay walaal kaa fog.
Slepp ikkje frå deg venen din og far din’s ven, so du lyt heim til bror din når du er i naud! Ein granne nær attmed er betre enn ein bror langt burte.
11 Wiilkaygiiyow, caqli yeelo, oo qalbigayga ka farxi, Si aan ugu jawaabo kii i caayaba.
Vert vis, min son, og gled mitt hjarta, so eg kann svara den som spottar meg!
12 Ninkii miyir lahu sharkuu arkaa, wuuna dhuuntaa, Laakiinse garaadlaawayaashu way iska sii maraan, oo waana la taqsiiraa.
Den kloke ser fåren, gøymer seg; fåmingar renner fram og lyt bøta for det.
13 Kii qof qalaad dammiinta dharkiisa ka qaad, Oo kii naag qalaad dammiintana isaga rahmad ahaan u hay.
Tak klædi hans, for han hev borga for ein annan, og panta honom for ei framand kvinna!
14 Kii intuu aroor hore kaco saaxiibkiis cod dheer ugu duceeya, Waxaa loo qaadan doonaa habaar.
Den som høgmælt signar sin ven um morgonen tidleg, han skal få det tilrekna som ei forbanning.
15 Maalin roobaabeed dhibicyadeeda aan kala go'in Iyo naag muran badanu waa isku mid.
Si-drop frå taket ein regndag og ei trættekjær kvinna likjest kvarandre.
16 Ku alla kii iyada celiyaa, dabayshuu celiyaa. Gacantiisa midigna saliid bay qabataa.
Den som held på henne, held på vind, og handi hans triv i olje.
17 Bir baa bir afaysa, Oo sidaas oo kale nin baa saaxiibkiis afeeya.
Jarn sliper jarn, og den eine mannen sliper den andre.
18 Ku alla kii berde xannaanaystaa midhihiisuu cuni doonaa. Oo kii sayidkiisa dhawrana waa la murwayn doonaa.
Den som agtar fiketreet sitt, fær eta frukti av det, den som tek vare på sin herre, skal få æra.
19 Sida fool biyaha dhexdooda fool uga muuqdo, Ayaa nin qalbigiisu nin kale ugu muuqdaa.
Som andlit seg speglar mot andlit i vatnet, so menneskjehjarta mot menneskje.
20 She'ool iyo halligaadu weligood ma dhergaan, Dadka indhihiisu weligood ma dhergaan. (Sheol h7585)
Helheim og avgrunn vert ikkje mette, og menneskjeaugo vert ikkje mette. (Sheol h7585)
21 Weelka lacagta lagu safeeyo lacagtaa iska leh, oo foornadana dahabkaa iska leh, Sidaas oo kalena nin waxaa lagu tijaabiyaa ammaantiisa.
Diglen røyner sylvet og omnen gullet, og ein mann vert røynd av sin ros.
22 In kastoo aad nacas tib iyo mooye hadhuudh kula tuntid, Weliba nacasnimadiisu ka tegi mayso isaga.
Um du støyte uvitingen i mortelen med støytaren i hop med gryn, so vilde ikkje vitløysa vika ifrå han.
23 Aad ugu dadaal inaad ogaatid xaalka adhigaaga, Oo lo'daadana si wanaagsan u ilaali.
God greide lyt du hava på koss sauerne dine ser ut, og agta vel på buskapen din!
24 Waayo, maalku weligiis siima raago, Taajkuna ab ka ab miyuu waaraa?
For velstand varer ikkje æveleg, og ikkje ei kruna frå ætt til ætt.
25 Cawska qallalan markii la gooyo mid cagaar ah oo jilicsan baa soo muuqda, Oo dhalatada buurahana waa la soo urursadaa.
Men er høyet burte og håi kjem att, og fjellgras vert sanka i hop,
26 Baraarku waa kuu dhar, Oo adhiguna waa kuu qiimihii beerta.
då hev du lamb til klæde, og bukkar til å kjøpa deg åker for,
27 Waxaa jiri doona caano riyaad oo cunto ugu filan adiga iyo reerkaagaba, Iyo weliba masruufka gabdhaha kuu shaqeeya.
og geitemjølk nok til mat for deg, til mat for huset ditt og til livsupphald for gjentorne dine.
