< Maahmaahyadii 26 >
1 Sida wakhtiga kulul aan baraf cad ugu habboonayn, oo wakhtiga beergooyska aan roob ugu habboonayn, Ayaan sharaf nacas ugu habboonayn.
Som Sne om Somren og Regn Høsten så lidt hører Ære sig til for en Tåbe.
2 Sida shimbir iska wareegaysa iyo sida dabafallaadh iska duulaysa, Ayaan habaarkii sababla'aan ahu cidna ugu dhacayn.
Som en Spurv i Fart, som en Svale i Flugt så rammer ej Banden mod sagesløs Mand.
3 Jeedal faras buu ku habboon yahay, dacayna dameer, Ulina dhabarka nacaska.
Svøbe for Hest, Bidsel for Æsel og Ris for Tåbers Ryg.
4 Nacas ha ugu jawaabin sida nacasnimadiisu tahay, Waaba intaasoo aad sidiisa oo kale noqotaaye.
Svar ej Tåben efter hans Dårskab, at ikke du selv skal blive som han.
5 Nacas ugu jawaab sida nacasnimadiisu tahay, Waaba intaasoo uu isla caqli weynaadaaye.
Svar Tåben efter hans Dårskab, at han ikke skal tykkes sig viis.
6 Kii nacas gacantiis farriin u sii dhiibaa Cagahuu iska gooyaa oo khasaaruu cabbaa.
Den afhugger Fødderne og inddrikker Vold, som sender Bud ved en Tåbe.
7 Sida lugaha curyaanku u laalaadaan Ayuu masaalkuna u yahay afka nacasyada.
Slappe som den lammes Ben er Ordsprog i Tåbers Mund.
8 Kii nacas sharaf siiyaa Wuxuu la mid yahay mid wadhaf dhagax ku xidha oo kale.
Som en, der binder Stenen fast i Slyngen, er den, der hædrer en Tåbe.
9 Sida qodaxdu u dhex gasho sakhraan gacantiis, Ayuu masaalkuna u yahay afka nacasyada.
Som en Tornekæp, der falder den drukne i Hænde, er Ordsprog i Tåbers Mund.
10 Kii nacaska ama kuwa jidka maraya kiraystaa Waa sida qaansoole dadka oo dhan dhaawaca oo kale.
Som en Skytte, der sårer enhver, som kommer, er den, der lejer en Tåbe og en drukken.
11 Nacas nacasnimadiisa ku noqnoqdaa Waa sida eey mantaggiisa ku noqnoqda oo kale.
Som en Hund, der vender sig om til sit Spy, er en Tåbe, der gentager Dårskab.
12 Nin isla caqli weyn ma aragtay? Waxaa isaga ka rajo roon nacas.
Ser du en Mand, der tykkes sig viis, for en Tåbe er der mere Håb end for ham.
13 Ninkii caajis ahu wuxuu yidhaahdaa, Libaax baa waddada jooga; Libaax baa jidka taagan.
Den lade siger: "Et Rovdyr på Vejen, en Løve ude på Torvene!"
14 Sida albaabku birihiisa ugu noqnoqdo, Ayaa kii caajis ahuna sariirtiisa isugu rogrogaa.
Døren drejer sig på sit Hængsel, den lade på sit Leje.
15 Kii caajis ahu wuxuu gacantiisa geliyaa xeedhadiisa, Oo inuu afkiisa ku soo celiyona waa ku dhib isaga.
Den lade rækker til Fadet, men gider ikke føre Hånden til Munden.
16 Kii caajis ahu waa iskala caqli badan yahay Toddoba nin oo xigmad ku jawaabi karta.
Den lade tykkes sig større Vismand end syv, der har kloge Svar.
17 Kii isagoo jidka iska maraya isku dhex dara dirir aanu waxba ku lahayn, Wuxuu la mid yahay mid eey dhegaha qabta oo kale.
Den griber en Hund i Øret, som blander sig i uvedkommende Strid.
18 Sida nin waalan oo rida dab, Iyo fallaadho, iyo dhimasho,
Som en vanvittig Mand, der udslynger Gløder, Pile og Død,
19 Ayuu yahay kii intuu deriskiisa khiyaaneeyo, Haddana yidhaahda, Miyaanan cayaarayn?
er den, der sviger sin Næste og siger: "Jeg spøger jo kun."
20 Xaabola'aanta dabku waa bakhtiyaa, Oo meeshii aan mid xan badanu jooginna muranku waa ka joogsadaa.
Er der intet Brænde, går Ilden ud, er der ingen Bagtaler, stilles Trætte.
21 Sida dhuxuli raran u sii shiddo, qoryona dab u sii belbeliyaan, Ayuu ninkii muran badanuna dirir u sii kiciyaa.
Trækul til Gløder og Brænde til Ild og trættekær Mand til at optænde Kiv.
22 Kii xan badan erayadiisu waa sida cunto macaan, Oo waxay ku degaan meelaha caloosha ugu hooseeya.
Bagtalerens Ord er som Lækkerbidskener, de synker dybt i Legemets Kamre.
23 Bushimihii macaan iyo qalbigii shar lehba Waxay la mid yihiin weel dhoobo ah oo lagu dahaadhay lacag wasakhdeed.
Som Sølvovertræk på et Lerkar er ondsindet Hjerte bag glatte Læber.
24 Kii wax necebu bushimihiisuu isku yeelyeelaa, Laakiinse uurkiisuu khiyaano ku kaydsadaa.
Avindsmand hykler med Læben, i sit Indre huser han Svig;
25 Markuu si wacan u hadlo ha rumaysan, Waayo, waxaa qalbigiisa ku jira toddoba karaahiyo.
gør han Røsten venlig, tro ham dog ikke, thi i hans Hjerte er syvfold Gru.
26 In kastoo nacaybkiisu khiyaano isku daboolo, Xumaantiisa ayaa shirka lagu hor muujin doonaa.
Den, der dølger sit Had med Svig, hans Ondskab kommer frem i Folkets Forsamling.
27 Ku alla kii bohol qodaaba isagaa ku dhex dhici doona, Oo kii dhagax giringiriyana, isaguu ku soo rogman doonaa.
I Graven, man graver, falder man selv, af Stenen, man vælter, rammes man selv.
28 Carrabkii been sheega wuxuu neceb yahay kuwuu dhaawacay, Oo afkii wax faaniyaana wuxuu ka shaqeeyaa baabba'.
Løgnetunge giver mange Hug, hyklersk Mund volder Fald.