Maahmaahyadii 23
1 Markaad u fadhiisatid inaad taliye wax la cuntid, Aad uga fiirso waxa hortaada yaal,
Når du sit til bords hjå ein hovding, so agta vel på kven du hev fyre deg,
2 Oo mindi cunaha iska saar Haddaad tahay nin hunguri weyn.
og set ein kniv på strupen din, um mathugen din er stor.
3 Cuntadiisa macaan ha damcin, Waayo, waa cunto khiyaaneed.
Fys ikkje etter hans lostemat, for det er dårande føda.
4 Ha isku daalin si aad taajir ku noqotid. Oo xigmaddaadana ka joogso.
Mød deg ei med å verta rik, lat fara den klokskapen din!
5 Ma waxaad indhaha ku dayaysaa wax aan jirin? Waayo, hubaal maalku wuxuu yeeshaa baalal, Sida gorgor samada u duula oo kale.
Lat ei augo fljuga til det som kverv, for det gjer seg vengjer, det er visst, som ein ørn som flyg til himmels.
6 Kan isha sharka leh kibistiisa ha cunin, Cuntadiisa macaanna ha damcin,
Et ikkje brød hjå den som misunner deg, og fys ikkje etter hans lostemat!
7 Waayo, isagu waxaa weeye siduu qalbiga kaga fikiro; Wuxuu kugu leeyahay, Cun oo cab, Laakiinse qalbigiisu kulama jiro.
For som han reknar ut i sjæli si, soleis er han. «Et og drikk!» han segjer til deg, men hjarta hans er ikkje med deg.
8 Wixii aad cuntay waad soo mantagi doontaa, Oo erayadaadii macaanaana way kaa lumi doonaan.
For biten din som du hev ete, lyt du spy upp att, og du hev spilt dine fagre ord.
9 Nacas waxba ha kula hadlin, Waayo, isagu xigmadda hadalkaaga wuu quudhsan doonaa.
For øyro på dåren skal du ikkje tala, for han vanvyrder visdommen i dine ord.
10 Soohdintii hore ha durkin, Beeraha agoommadana ha dhex gelin,
Flyt ikkje gamall merkestein, og kom ei inn på åkrane åt faderlause.
11 Waayo, bixiyahoodu waa xoog badan yahay; Oo isaga ayaa dacwadooda kugu qaadi doona.
For deira målsmann er sterk, han skal føra saki deira imot deg.
12 Qalbigaaga edbinta u jeedi, Oo dhegahana erayada aqoonta.
Vend hjarta ditt til age og øyro dine til kunnskaps ord!
13 Ilmaha edbin ha u diidin, Waayo, haddaad isaga ul ku garaacdid, ma dhiman doono.
Lat ikkje guten vera utan age! Slær du han med riset, skal han ikkje døy.
Du slær han med riset, og sjæli hans bergar du frå helheim. (Sheol h7585)
15 Wiilkaygiiyow, haddii qalbigaagu caqli leeyahay, Qalbigayguna wuu farxi doonaa.
Son min, vert hjarta ditt vist, so gled seg og mitt hjarta,
16 Haah, oo xataa uurkaygu wuu rayrayn doonaa, Markay bushimahaagu wax qumman ku hadlaan.
og nyro mine fegnast når lipporn’ dine talar det som rett er.
17 Qalbigaagu yaanu dembilayaal ka hinaasin, Laakiinse maalinta oo dhan Rabbiga ka cabso.
Lat ikkje hjarta ditt misunna syndarar, men stræva stødt etter gudlegdom.
18 Waayo, hubaal waxaa jira abaalgud, Oo rajadaaduna kaama go'i doonto.
For då er du viss på ei framtid, og di von skal ei verta til inkjes.
19 Wiilkaygiiyow, i maqal, oo caqli yeelo, Oo qalbigaagana jidka ku toosi.
Høyr du, son min, og vert vis, og lat hjarta ditt ganga beint fram på vegen.
20 Ha dhex joogin khamriyacabyada Iyo kuwa hunguriweynaanta hilibka u cuna,
Ver ikkje med millom vindrikkarar, millom deim som foret seg på kjøt.
21 Waayo, kii sakhraan ah iyo kii hunguri weynuba way caydhoobi doonaan, Oo lulona nin calal bay u xidhi doontaa.
For drikkar og storetar fatig vert, og svevn gjev fillor for klæde.
22 Dhegayso aabbahaagii ku dhalay, Oo hooyadaana ha quudhsan markay gabowdo.
Høyr på far din som avla deg, og vanvyrd ei mor di når ho vert gamall!
23 Runta soo iibso, oo ha sii iibin, Oo weliba waxaad ku sii darsataa xigmadda iyo edbinta iyo waxgarashada.
Kjøp sanning og sel henne ikkje, visdom og age og vit.
24 Kii xaq ah aabbihiis aad buu u farxi doonaa, Oo kii ilmo caqli leh dhalaana farxad buu ka heli doonaa.
Storleg fegnast far til den rettferdige, og den som fær ein vis son, skal få gleda av han.
25 Aabbahaa iyo hooyadaaba ha farxeen, Oo tii ku dhashayna ha rayrayso.
Lat far din og mor di gleda seg, og ho som fødde deg, fegnast.
26 Wiilkaygiiyow, qalbigaaga i sii, Oo indhahaaguna jidadkayga ha dhawreen.
Son min, gjev meg hjarta ditt, og lat dine augo lika vegarne mine.
27 Waayo, dhillo waa booraan dheer, Oo naag qalaadna waa god cidhiidhi ah.
For skjøkja er som djupe gravi og den framande kona som tronge brunnen,
28 Sida tuug oo kale ayay u gabbataa, Oo waxay dadka ku dhex badisaa khaayinnada.
ja, ho ligg på lur som ein ransmann, og ho aukar talet på utrue folk.
29 Bal yaa hoog leh? Oo yaa caloolxumo leh? Oo yaa murammo leh? Oo yaa calaacal badan leh? Oo yaa u dhaawacan sababla'aan? Oo yaa indho casaan ah leh?
Kven hev sorg? Kven hev sut? Kven hev dragsmål? Kven hev klagemål? Kven hev sjølvvalde sår? Kven hev dimsynte augo?
30 Waa kuwa wakhti dheer ku raaga khamriga, Waana kuwa u taga inay doondoontaan khamri laysku daray.
Dei som drygjer lenge hjå vinen, dei som kjem og smakar på mjøden.
31 Ha fiirin khamrigu markuu casaado, Markuu koobka ka dhex dhalaalo, Iyo markuu si wanaagsan u shubmayoba.
Sjå ikkje på vinen kor han raudnar, kor vænt han smiler i staupet! lett renn han ned.
32 Ugu dambaysta wuxuu wax u qaniinaa sida abeesada, Oo sida jilbiskana wax buu u qaniinaa.
Men sidan han sting som ein slange og høgg som ein orm.
33 Indhahaagu waxay arki doonaan naago qalaad, Oo qalbigaaguna wuxuu ku hadli doonaa waxyaalo qalloocan.
Då skal augo dine sjå rare syner, og hjarta ditt talar tull og tøv.
34 Oo waxaad ahaan doontaa sida kan badda dhexdeeda jiifsada, Ama sida ka dakhalka dhaladiisa sare seexda.
Du vert som låg du i havsens djup, eller låg i toppen av mastri.
35 Waxaad odhan doontaa, Wax bay igu dhufteen, laakiin waxba ima yeelin. Way i garaaceen, iskamana aanan garan; Bal goormaan toosi doonaa? Weli mar kalaan doonan doonaa.
«Dei slo meg, men det gjorde’kje vondt, dei banka meg, men eg kjende det ikkje. Når skal eg vakna? Eg vil få tak i endå meir.»
