< Baroorashadii Yeremyaah 5 >

1 Rabbiyow, bal xusuuso wixii nagu soo degay. Ka fiirso oo bal eeg caydii nalagu caayay.
Kom i hug, Herre, kor det er med oss! Skoda etter og sjå, kor me er svivyrde!
2 Dhaxalkayagii waxaa helay shisheeyayaal. Guryahayagiina waxaa iska qaatay ajnabiyo.
Vår arv er komen åt framande, våre hus åt utlendske menner.
3 Waxaannu nahay agoommo, aabbayaal ma lihin, Oo hooyooyinkayana carmallay noqdeen
Farlause er me vortne, hev ikkje far. Møderne våre er som enkjor.
4 Biyahayagii lacag baannu ku cabnay, Oo qoryahayagiina waa nalaga iibiyey.
Me lyt kjøpa det vatnet me drikk, vår ved lyt me betala.
5 Kuwii na eryanayayna way na gaadheen, Waannu daalan nahay oo nasasho ma lihin.
Våre forfylgjarar hev me på halsen; me er trøytte, fær ikkje kvild.
6 Waxaannu gacanta u dhiibannay Masriyiinta Iyo reer Ashuur si aannu kibis uga dheregno.
Til Egyptarland rette me hand, til Assyria, vilde mettast med brød.
7 Aabbayaashayo waa dembaabeen, mana joogaan, Oo annagaa xumaatooyinkoodii xambaarannay.
Våre feder synda, dei er burte, me lyt bera deira misgjerningar.
8 Addoommaa noo taliya, Oo mid gacantooda naga samatabbixiyaana ma jiro,
Trælar er våre herrar, og ingen riv oss ut or deira hand.
9 Waxaannu kibistayada ku helnaa naftayadoo aan biimayno, Waana seefta cidlada aawadeed.
Me søkjer vårt brød med livsens fåre for sverdet i øydemark.
10 Haraggayagii wuxuu u madoobaaday sidii foorno oo kale, Waana kulaylkii abaarta daraaddiis.
Vår hud er glodheit som omnen, for svolten som gneg og brenn.
11 Naagihii Siyoon dhexdeedaa lagu kufsaday, Hablihii bikradaha ahaana magaalooyinka dalka Yahuudah waa lagu kufsaday.
Kvende hev i Sion dei skjemt, møyar i byarne i Juda.
12 Amiirradii gacmahoodaa lagu deldelay, Oo odayaashiina lama sharfin.
Hovdingar hengde dei med si hand, gamle viste dei ikkje vyrdnad.
13 Barbaarradii dhagaxshiidkay qaadeen, Oo carruurtiina rarkii qoryaha bay la kufeen.
Ungmenne laut bera kverni, og gutar seig ned med vedbyrdi på.
14 Odayaashii iridday ka joogsadeen, Oo barbaarradiina muusikadoodii farahay ka qaadeen.
Dei gamle sit ikkje lenger i porten, dei unge ikkje meir med sitt strengespel.
15 Farxaddii qalbigayagay ka dhammaatay, Oo cayaartayadiina baroorashay u rogmatay.
Det er slutt med vår hjartans gleda, vår dans er umsnudd til sorg.
16 Taajkii madaxayaguu ka dhacay. Annagaa iska hoognay, waayo, waannu dembaabnay!
Kransen er fallen av vårt hovud; usæle me, at me hev synda!
17 Taas darteed qalbigayagu wuu itaal darnaaday. Oo waxyaalahaas aawadoodna indhahayagii way arag darnaayeen.
Difor er hjarta vårt sjukt, di so er augo våre dimme -
18 Maxaa yeelay, Buur Siyoon waa cidlowday, Oo dawacooyin baa ku dul socda.
for Sions fjell som ligg audt, der renner no revar ikring.
19 Rabbiyow, weligaaba sida boqor baad u fadhidaa, Oo carshigaaguna ab ka ab buu waaraa.
Du, Herre, sit æveleg konge, frå ætt til ætt stend din kongsstol.
20 Haddaba bal maxaad weligaaba noo illowdaa, Oo maxaad wakhti dheer noo dayrisaa?
Kvi vil du oss æveleg gløyma, ganga frå oss dagarne lange?
21 Rabbiyow, xaggaaga noo soo celi, oo waannu soo noqon doonnaa. Maalmahayagana sida kuwii hore oo kale nooga dhig.
Vend oss, Herre, til deg, so kjem me; nya upp att våre dagar frå gamalt!
22 Laakiinse dhammaantayoba waad na diidday. Oo aad baad noogu cadhootay.
For du kann vel ikkje reint ha støytt oss burt, vera so ovleg harm på oss.

< Baroorashadii Yeremyaah 5 >