< Baroorashadii Yeremyaah 5 >
1 Rabbiyow, bal xusuuso wixii nagu soo degay. Ka fiirso oo bal eeg caydii nalagu caayay.
Gedenke, Herr, was uns geschehen! Blick her! Sieh unsere Schmach!
2 Dhaxalkayagii waxaa helay shisheeyayaal. Guryahayagiina waxaa iska qaatay ajnabiyo.
Fremden ist unser Erbteil zugefallen und unsere Häuser Ausländern.
3 Waxaannu nahay agoommo, aabbayaal ma lihin, Oo hooyooyinkayana carmallay noqdeen
Wir wurden wie die Waisen vaterlos und unsere Mütter wie die Witwen.
4 Biyahayagii lacag baannu ku cabnay, Oo qoryahayagiina waa nalaga iibiyey.
Wir trinken unser eigen Wasser nur um Geld, bekommen unser eigen Holz nur um Bezahlung.
5 Kuwii na eryanayayna way na gaadheen, Waannu daalan nahay oo nasasho ma lihin.
Auf unsern Nacken lastet ein gewaltig Joch, und sind wir matt, gönnt man uns keine Ruhe.
6 Waxaannu gacanta u dhiibannay Masriyiinta Iyo reer Ashuur si aannu kibis uga dheregno.
Ägypten reichten wir die Hand, um satt zu werden, Assur.
7 Aabbayaashayo waa dembaabeen, mana joogaan, Oo annagaa xumaatooyinkoodii xambaarannay.
Gesündigt haben unsere Väter; doch sie sind nicht mehr. Wir tragen ihr Verschulden.
8 Addoommaa noo taliya, Oo mid gacantooda naga samatabbixiyaana ma jiro,
Jetzt herrschen Sklaven über uns, und ihrer Hand entreißt uns keiner.
9 Waxaannu kibistayada ku helnaa naftayadoo aan biimayno, Waana seefta cidlada aawadeed.
Wir holen in der Wüste unser Brot mit Einsatz unsres Lebens vor dem Schwerte.
10 Haraggayagii wuxuu u madoobaaday sidii foorno oo kale, Waana kulaylkii abaarta daraaddiis.
Uns sind gedünstet wie im Ofen die Glieder von den Hungersgluten.
11 Naagihii Siyoon dhexdeedaa lagu kufsaday, Hablihii bikradaha ahaana magaalooyinka dalka Yahuudah waa lagu kufsaday.
In Sion haben sie die Ehefraun geschändet und Jungfrauen in Judas Städten.
12 Amiirradii gacmahoodaa lagu deldelay, Oo odayaashiina lama sharfin.
Gehenkt durch ihre Hand die Fürsten, der Greise Ansehen für nichts geachtet.
13 Barbaarradii dhagaxshiidkay qaadeen, Oo carruurtiina rarkii qoryaha bay la kufeen.
Die jungen Männer schleppten Lasten, und Knaben wankten unter Holzbündeln.
14 Odayaashii iridday ka joogsadeen, Oo barbaarradiina muusikadoodii farahay ka qaadeen.
Verschwunden sind die Greise aus dem Tore und Jünglinge aus ihrer Schule.
15 Farxaddii qalbigayagay ka dhammaatay, Oo cayaartayadiina baroorashay u rogmatay.
Geschwunden ist die Freude unsres Herzens, in Klage unser Reigen umgewandelt.
16 Taajkii madaxayaguu ka dhacay. Annagaa iska hoognay, waayo, waannu dembaabnay!
Die Krone ist vom Haupte uns gefallen. Weh uns, daß wir gesündigt haben!
17 Taas darteed qalbigayagu wuu itaal darnaaday. Oo waxyaalahaas aawadoodna indhahayagii way arag darnaayeen.
Deshalb ward unser Herz so krank, deshalb so trübe unser Auge
18 Maxaa yeelay, Buur Siyoon waa cidlowday, Oo dawacooyin baa ku dul socda.
des wüsten Sionsberges wegen, auf dem sich Füchse tummeln.
19 Rabbiyow, weligaaba sida boqor baad u fadhidaa, Oo carshigaaguna ab ka ab buu waaraa.
Du bist, o Herr, in Ewigkeit; Dein Thron steht von Geschlechte zu Geschlecht.
20 Haddaba bal maxaad weligaaba noo illowdaa, Oo maxaad wakhti dheer noo dayrisaa?
Warum willst Du uns immerdar vergessen, uns lebenslang verlassen?
21 Rabbiyow, xaggaaga noo soo celi, oo waannu soo noqon doonnaa. Maalmahayagana sida kuwii hore oo kale nooga dhig.
Bekehr uns, Herr, zu Dir! Wir kehren um. Erneure unsere Tage wie vor alters!
22 Laakiinse dhammaantayoba waad na diidday. Oo aad baad noogu cadhootay.
Denn wolltest Du uns ganz verwerfen, dann gingest Du in Deinem Zorne gegen uns zu weit.