< Ayuub 9 >
1 Markaasaa Ayuub u jawaabay oo wuxuu ku yidhi,
Då tok Job til ords og sagde:
2 Sida runta ah waan ogahay inay sidaas tahay, Laakiinse sidee baa nin xaq ugu noqon karaa Ilaah hortiisa?
«Eg veit for visst at det er so; kva rett fær mannen imot Gud?
3 Oo hadduu doonayo inuu la doodo isaga, Kunkii erayba mid qudha ugama jawaabi karo.
Um han med honom vilde trætta, han kann’kje svara eitt til tusund.
4 Qalbigiisu waa xigmad miidhan, oo xooggiisuna waa badan yahay; Bal yaa intuu isaga ka qalafsanaaday barwaaqoobay?
Vis som han er og sterk i velde - kven kann vel strafflaust tråssa honom,
5 Isagu wuxuu rujiyaa buuraha, oo iyana ma ay yaqaaniin, Markuu cadhadiisa ku afgembiyo.
som fjelli flyt, dei veit’kje av det, og velter deim upp i harm,
6 Dhulka wuu ka ruxruxaa meeshiisa, Oo tiirarkiisuna way wada gariiraan.
som ruggar jordi frå sin plass, so pilarne hennar skjelv,
7 Wuxuu amraa qorraxda, oo iyana sooma ay baxdo, Xiddigahana wuu xidhaa.
som soli byd so ho ei skin, og set eit segl for stjernorne,
8 Isagoo keliya ayaa samooyinka kala bixiya, Oo wuxuu ku dul socdaa hirarka badda.
som eine spanar himmeln ut og fram på havsens toppar skrid,
9 Oo wuxuu sameeyey ururrada xiddigaha oo la yidhaahdo Orsada iyo Oriyon iyo Toddobaadyada, Iyo xiddigaha koonfureed.
hev skapt Karlsvogni og Orion, Sjustjerna og Sørkamri med?
10 Wuxuu sameeyaa waxyaalo waaweyn oo aan la baadhi karin, Oo ah waxyaalo yaab badan oo aan la tirin karin.
Som storverk gjer, me ei kann fata, og underverk forutan tal?
11 Wuu i ag maraa, aniguse uma jeedo isaga, Oo wuu iga gudbaa, aniguse waxba kama ogi.
Han framum gjeng, eg ser han ikkje; um burt han glid, eg går han ikkje.
12 Bal wax buu qabsadaa ee, yaa ka hor joogsan kara? Oo bal yaa ku odhan doona, War maxaad samaynaysaa?
Når han tek fat, kven stoggar honom? Kven honom spør: «Kva gjer du der?»
13 Ilaah cadhadiisa ka soo celin maayo; Oo kalmeeyayaasha kibirka lahuna isagay hoos foororaan.
Gud stoggar ikkje vreiden sin; for han seg bøygde Rahabs-fylgjet.
14 Haddaba bal anigu sidee baan ugu jawaabi karaa, Oo aan erayadayda kala doortaa si aan isaga kula hadlo?
Kor kann vel eg då svara han? Kor skal for han eg ordi leggja?
15 In kastoo aan xaq ahaan lahaa, weliba uma aanan jawaabeen isaga, Illowse waxaan iska baryi lahaa Kan i xukumaya.
Um eg hev rett, eg kann’kje svara, men lyt min domar be um nåde.
16 Haddaan baryi lahaa oo uu ii jawaabi lahaa, Ma aanan rumaysteen xataa inuu codkayga maqlay.
Og um han svara når eg ropa, eg trudde ei mi røyst han høyrde.
17 Waayo, isagu wuxuu igu jejebiyaa duufaan, Oo nabrahaygana sababla'aan buu u sii kordhiyaa.
Han som i stormver reiv meg burt og auka grunnlaust såri mine,
18 Isagu iima oggola inaan neefsado, Laakiinse qadhaadh buu iga buuxiyaa.
han let meg ikkje anda fritt, men metta meg med beiske ting.
19 Bal haddaan xagga xoogga ka hadalno isagu waa itaal miidhan, Balse xagga xukunka yaa wakhti ii sheegaya?
Når magt det gjeld, då er han der; men gjeld det rett: kven stemnar honom?
20 In kastoo aan xaq ahay, afkayga ayaa i xukumi doona, In kastoo aan qummanahay, waxaa igu caddaan doonta qalloocnaan.
Um eg hev rett, min munn meg dømer; er skuldlaus, han meg domfeller.
21 Anigu waan qummanahay, oo nafsaddayda kama fikiro, Noloshaydana waan quudhsadaa.
Skuldlaus eg er! eg skyner ei meg sjølv, vanvyrder livet mitt.
22 Kulli waa isku mid, oo sidaas daraaddeed waxaan idhaahdaa, Isagu wuu wada baabbi'iyaa kan qumman iyo kan sharka ahba.
Det er det same, no eg segjer: Han tyner skuldig og uskuldig.
23 Haddii belaayadu haddiiba wax disho, Wuu ku majaajiloon doonaa jirrabaadda kuwa aan xaqa qabin.
Når svipa brått gjev ulivssår, med lått han ser den gode lida.
24 Dhulka waxaa gacanta loo geliyey kan sharka ah; Oo isna wuxuu indhasaabaa xaakinnadii dhulka. Bal hadduusan isaga ahayn, haddaba waa ayo?
Han jordi gav i nidings hand; på domarar han syni kverver. Er det’kje han, kven er det då?
25 Haddaba cimrigaygu waa ka sii dheereeyaa nin orda, Wuu iga cararaa, oo wanaagna ma arko.
Mitt liv fer snøggare enn lauparen, dei kverv, men lukka såg det aldri;
26 Wuxuu ii dhaafay sida doonniyaha dheereeya, Iyo sida gorgor raq ku soo deganaya.
Det glid som båtar utav sev, lik ørn som ned på fengdi slær.
27 Haddaan odhan lahaa, Cabatinkayga waan illoobi doonaa, Oo tiiraanyada jaaha iga saaran waan iska tuuri doonaa, oo waan faraxsanaan doonaa,
Når eg mi plåga gløyma vil og jamna panna mi og smila,
28 Waxaan ka baqayaa caloolxumadayda oo dhan, Waayo, waan ogahay inaadan ii haysanayn sidii mid aan xaq qabin.
då gruvar eg for pina mi; eg veit du ei frikjenner meg.
29 Kolleyba waa lay xukumayaaye, Bal maxaan waxtarla'aan u hawshoodaa?
For når eg lyt straffskuldig vera, kvifor skal eg då fåfengt stræva?
30 Haddaan biyo baraf ah ku maydho, Oo aan gacmahayga aad iyo aad u nadiifiyo,
Um eg i snø meg vilde tvætta og reinsa henderne med lut.
31 Adigu waxaad igu dhex tuuri doontaa bohol, Oo xataa dharkaygu waa i nici doonaa.
Du ned i grefti straks meg dukka, so mine klæde ved meg stygdest.
32 Waayo, isagu nin ma aha, sidaydoo kale, si aan isaga ugu jawaabo, Oo aannu labadayaduba xukun u wada galno.
Han ikkje er ein mann som eg, kann ei med meg til retten gå;
33 Ma jiro nin noo dhexeeya, Oo labadayadaba gacantiisa na saari kara.
d’er ingen skilsmann millom oss som handi si kann på oss leggja.
34 Isagu ushiisa ha iga fogeeyo, Oo cabsidiisuna yaanay i bajin.
Når berre han tok riset frå meg og ikkje skræmde meg med rædsla,
35 Markaas waan hadli lahaa, oo isaga kama aanan baqeen; Waayo, anigu sidaas ma ahi.
eg skulde tala utan otte; sjølv dømer eg meg annarleis.