< Ayuub 8 >
1 Markaasaa Bildad oo ahaa reer Shuuxii u jawaabay, oo wuxuu ku yidhi,
Respondens autem Baldad Suhites, dixit:
2 Ilaa goormaad waxyaalahan ku hadlaysaa? Oo ilaa goormaa erayada afkaagu ahaanayaan sida dabayl xoog badan?
Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?
3 War ma Ilaah baa garsooridda qalloociya? Mase Ilaaha Qaadirka ah baa caddaaladda qalloociya?
Numquid Deus supplantat iudicium? aut Omnipotens subvertit quod iustum est?
4 Haddii carruurtaadii ay isaga ku dembaabeen, Wuxuu iyagii u gacangeliyey xadgudubkoodii.
Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suæ:
5 Haddaad aad u barido Ilaah, Oo aad baryootankaaga hor dhigto Qaadirka,
Tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus:
6 Haddaad daahir ahaan lahayd oo aad qummanaan lahayd, Sida xaqiiqada ah haatan wuu kuu toosi lahaa, Oo hoyga xaqnimadaadana wuu barwaaqayn lahaa.
Si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum iustitiæ tuæ:
7 Oo in kastoo bilowgaagii yaraa, Haddana ugudambaystaadu aad bay u weynaan lahayd.
In tantum, ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
8 Waan ku baryayaaye bal qarniyadii hore wax weyddii, Oo bal soo garwaaqso waxyaalihii ay awowayaashood fatasheen,
Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam:
9 (Waayo, innagu waxaynu nahay qoonkii shalayto oo qudha, oo waxba garan mayno, Maxaa yeelay, cimrigeenna aan dhulka joognaa waa sida hoos oo kale.)
(Hesterni quippe sumus, et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.)
10 War sow iyagu wax kuma bari doonaan, oo wax kuuma sheegi doonaan, Oo sow qalbigooda kaalama hadli doonaan?
Et ipsi docebunt te: loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.
11 War miyaa cawdu ka bixi kartaa meel aan dhoobo lahayn? Cawsduurkuse miyuu bixi karaa biyola'aantood?
Numquid vivere potest scirpus absque humore? aut crescere carectum sine aqua?
12 Intuu weli cagaarka yahay oo aan la gooyn, Wuu ka hor engegaa dhalatada kale oo dhan.
Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit:
13 Kuwa Ilaah illooba oo dhan wadiiqooyinkoodu waa sidaas oo kale, Oo ninkii cibaadalaawe ah rajadiisuna way baabba'daa.
Sic viæ omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritæ peribit:
14 Oo kaas kalsoonaantiisu way kala jajabtaa, Oo aaminaaddiisuna waa sida xuubcaaro oo kale.
Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia eius.
15 Wuxuu ku tiirsan doonaa gurigiisa, laakiinse gurigiisu ma taagnaan doono. Aad buu u xajin doonaa, laakiinse siima uu adkaan doono innaba.
Innitetur super domum suam, et non stabit: fulciet eam, et non consurget:
16 Isagu waa ku cagaar qorraxda, Oo laamihiisa curdanka ahuna waxay ka soo kor baxaan beertiisa.
Humectus videtur antequam veniat Sol, et in ortu suo germen eius egredietur.
17 Oo xididdadiisuna waxay isku duuduubaan taallo dhagaxyo ah, Oo wuxuu fiiriyaa meesha dhagaxyada.
Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur.
18 Isaga haddii meeshiisa laga baabbi'iyo, Markaasay inkiri doontaa isaga, oo waxay odhan doontaa, Anigu kumaba arag.
Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.
19 Farxadda jidkiisu waa sidaas, Oo waxaa dhulka ka soo bixi doona kuwa kaleto.
Hæc est enim lætitia viæ eius, ut rursum de terra alii germinentur.
20 Ilaah marnaba xoori maayo nin qumman, Kuwa sharka falase tiirin maayo.
Deus non proiiciet simplicem, nec porriget manum malignis:
21 Wuxuu afkaaga ka buuxin doonaa qosol, Bushimahaagana qaylo farxad leh,
Donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo.
22 Kuwa ku neceb waxay xidhan doonaan ceeb, Teendhada sharrowyaduna mar dambe siima jiri doonto.
Qui oderunt te, induentur confusione: et tabernaculum impiorum non subsistet.