Ayuub 7

1 War sow hawl diyaar uma aha binu-aadmiga dhulka jooga? Sowse maalmihiisu ma aha sida kuwa shaqaale oo kale?

Ja, mannen hev ein strid på jordi; hans dagar gjeng som leigedagar.

2 Sida addoon hoos u xiisooda, Iyo sida shaqaale mushahaaradiisa filanaya,

Som trælen lengtar etter skugge, og leigekar på løni ventar,

3 Sidaasoo kale waxaa lay siiyaa bilo aan waxtar lahayn, Oo waxaa lay siiyaa habeenno daal badan.

so fekk eg månader av vonbrot og næter fulle utav møda.

4 Haddaba markaan jiifsado waxaan idhaahdaa, Bal goormaan kici doonaa? Laakiinse habeenku waa dheer yahay Oo tan iyo waaberiga waan rogrogmadaa.

Eg segjer når eg gjeng til kvile: «Når skal eg atter standa upp?» Og kvelden vert so lang, so lang: Eg ligg uroleg alt til dagsprett.

5 Jidhkaygii waxaa ku dedan dirxiyo iyo qolfo ciid ah, Haddaba dubkaygu waa isqabsadaa dabadeedna wuu sii dillaacaa.

Og makk og sår min likam dekkjer, og hudi skorpnar og bryt upp att.

6 Cimrigaygu waa ka dheereeyaa dungudbiyaha dharsameeyaha, Oo rajola'aan baan ku noolahay.

Mi tid fer snøggar’ enn ein skutel, og ho kverv utan nokor von.

7 Bal xusuusta in noloshaydu tahay dabayl uun, Ishayduna mar dambe samaan ma arki doonto.

Hugs på: mitt liv er som ein pust; mitt auga ser’kje lukka meir.

8 Kii i fiiriya ishiisu mar dambe ima arki doonto, Indhahaagu way i fiirin doonaan, laakiinse anigu ma jiri doono.

Snart er eg løynd for alle augo; du fåfengt stirer etter meg.

9 Sida daruurtu ay u libidho oo ay u baabba'do, Sidaasoo kale ayaa kii She'ool hoos u galaa uusan mar dambe kor uga soo noqonayn. (Sheol h7585)

Som skyi framum fer og kverv, so ingen att frå helheim vender, (Sheol h7585)

10 Isagu mar dambe gurigiisii kuma soo noqon doono, Oo meeshiisiina mar dambe ma ay aqoon doonto.

snur ei attende til sitt hus; hans heimstad kjenner han’kje meir.

11 Sidaas daraaddeed anigu afkayga celin maayo; Waxaan ku hadli doonaa cidhiidhiga qalbigayga, Oo waxaan ku caban doonaa tiiraanyada qadhaadh oo naftayda.

Difor vil’kje munnen stagga, men tala i min djupe hugverk og klaga i mi sjælenaud.

12 War anigu ma bad baan ahay, mase nibiriga badda, Bal maxaad ii daawanaysaa?

Er eg eit hav, er eg ein drake, med di du vaktar so på meg?

13 Markaan idhaahdo, Sariirtaydaa ii raxayn doonta, Oo gogoshaydaa cabatinkayga iga sahali doonta,

Eg tenkjer: «Lægjet skal meg lindra, og sengi letta suti mi» -

14 Ayaad riyooyin igu bajisaa, Oo waxaad igu cabsiisaa muuqashooyin.

då skræmer du meg upp med draumar, og støkkjer meg med ville syner,

15 Sidaas daraaddeed naftaydu waxay lafahayga ka doorataa Ceejin iyo geeri.

so at eg heller ville kjøvast, ja døy, enn vera slik ei beingrind.

16 Noloshayda waan nacsanahay, oo dooni maayo inaan weligay sii noolaado; War iska kay daa, waayo, cimrigaygu waa neefsasho oo kale.

D’er nok! Eg liver ikkje æveleg; Haldt upp! Mitt liv er som ein pust.

17 Bal binu-aadmigu muxuu yahay oo aad u weynaynaysaa, Balse maxaad uga fikiraysaa isaga?

Kva er ein mann, at du han vyrder og retter tanken din på honom,

18 Bal maxaad subax kasta u soo booqanaysaa, Oo aad daqiiqad kasta u tijaabinaysaa?

heimsøkjer honom kvar ein morgon, ransakar honom kvar ei stund?

19 Bal ilaa goormaadan iga sii jeesanayn, Oo aadan iska kay daynayn intaan candhuuftayda liqayo?

Når tek du frå meg auga ditt? Meg slepper med eg svelgjar råken?

20 Oo haddii aan dembaabay bal maxaan kuu sameeyaa Kaaga dadka ilaaliyow? Bal maxaad iiga dhigatay calaamad, Si aan nafsaddayda culaab ugu noqdo?

Hev eg gjort synd, kva gjer eg deg, du som på mannen vaktar stødt? Kvi hev du meg til skiva valt? So eg hev vorte meg ei byrd?

21 Oo bal maxaad xadgudubkayga iiga saamaxi weyday? Oo dembigaygana maxaad iiga fogayn weyday? Waayo, haatan ciiddaan ku dhex jiifsan doonaa, Aad baadna ii doondooni doontaa, laakiinse siima aan jiri doono.

Kvi gjev du ikkje syndi til? Kvi ansar du på mine brot? No sig eg snart i moldi ned; og leitar du, so er eg burte.»