Ayuub 7

1 War sow hawl diyaar uma aha binu-aadmiga dhulka jooga? Sowse maalmihiisu ma aha sida kuwa shaqaale oo kale?

Har Mennesket på Jord ej Krigerkår? Som en Daglejers er hans Dage.

2 Sida addoon hoos u xiisooda, Iyo sida shaqaale mushahaaradiisa filanaya,

Som Trællen, der higer efter Skygge som Daglejeren, der venter på Løn,

3 Sidaasoo kale waxaa lay siiyaa bilo aan waxtar lahayn, Oo waxaa lay siiyaa habeenno daal badan.

så fik jeg Skuffelses Måneder i Arv kvalfulde Nætter til Del.

4 Haddaba markaan jiifsado waxaan idhaahdaa, Bal goormaan kici doonaa? Laakiinse habeenku waa dheer yahay Oo tan iyo waaberiga waan rogrogmadaa.

Når jeg lægger mig, siger jeg: "Hvornår er det Dag, af jeg kan stå op?" og når jeg står op: "Hvornår er det Kvæld?" Jeg mættes af Uro, til Dagen gryr.

5 Jidhkaygii waxaa ku dedan dirxiyo iyo qolfo ciid ah, Haddaba dubkaygu waa isqabsadaa dabadeedna wuu sii dillaacaa.

Mit Legeme er klædt med Orme og Skorpe, min Hud skrumper ind og væsker.

6 Cimrigaygu waa ka dheereeyaa dungudbiyaha dharsameeyaha, Oo rajola'aan baan ku noolahay.

Raskere end Skyttelen flyver mine Dage, de svinder bort uden Håb.

7 Bal xusuusta in noloshaydu tahay dabayl uun, Ishayduna mar dambe samaan ma arki doonto.

Kom i Hu, at mit Liv er et Pust, ej mer får mit Øje Lykke at skue!

8 Kii i fiiriya ishiisu mar dambe ima arki doonto, Indhahaagu way i fiirin doonaan, laakiinse anigu ma jiri doono.

Vennens Øje skal ikke se mig, dit Øje søger mig - jeg er ikke mere.

9 Sida daruurtu ay u libidho oo ay u baabba'do, Sidaasoo kale ayaa kii She'ool hoos u galaa uusan mar dambe kor uga soo noqonayn. (Sheol h7585)

Som Skyen svinder og trækker bort, bliver den, der synker i Døden, borte, (Sheol h7585)

10 Isagu mar dambe gurigiisii kuma soo noqon doono, Oo meeshiisiina mar dambe ma ay aqoon doonto.

han vender ej atter hjem til sit Hus, hans Sted får ham aldrig at se igen.

11 Sidaas daraaddeed anigu afkayga celin maayo; Waxaan ku hadli doonaa cidhiidhiga qalbigayga, Oo waxaan ku caban doonaa tiiraanyada qadhaadh oo naftayda.

Så vil jeg da ej lægge Bånd på min Mund, men tale i Åndens Kvide, sukke i bitter Sjælenød.

12 War anigu ma bad baan ahay, mase nibiriga badda, Bal maxaad ii daawanaysaa?

Er jeg et Hav, eller er jeg en Drage, siden du sætter Vagt ved mig?

13 Markaan idhaahdo, Sariirtaydaa ii raxayn doonta, Oo gogoshaydaa cabatinkayga iga sahali doonta,

Når jeg tænker, mit Leje skal lindre mig, Sengen lette mit Suk,

14 Ayaad riyooyin igu bajisaa, Oo waxaad igu cabsiisaa muuqashooyin.

da ængster du mig med Drømme, skræmmer mig op ved Syner,

15 Sidaas daraaddeed naftaydu waxay lafahayga ka doorataa Ceejin iyo geeri.

så min Sjæl vil hellere kvæles. hellere dø end lide.

16 Noloshayda waan nacsanahay, oo dooni maayo inaan weligay sii noolaado; War iska kay daa, waayo, cimrigaygu waa neefsasho oo kale.

Nu nok! Jeg lever ej evigt, slip mig, mit Liv er et Pust!

17 Bal binu-aadmigu muxuu yahay oo aad u weynaynaysaa, Balse maxaad uga fikiraysaa isaga?

Hvad er et Menneske, at du regner ham og lægger Mærke til ham,

18 Bal maxaad subax kasta u soo booqanaysaa, Oo aad daqiiqad kasta u tijaabinaysaa?

hjemsøger ham hver Morgen, ransager ham hvert Øjeblik?

19 Bal ilaa goormaadan iga sii jeesanayn, Oo aadan iska kay daynayn intaan candhuuftayda liqayo?

Når vender du dog dit Øje fra mig, slipper mig, til jeg har sunket mit Spyt?

20 Oo haddii aan dembaabay bal maxaan kuu sameeyaa Kaaga dadka ilaaliyow? Bal maxaad iiga dhigatay calaamad, Si aan nafsaddayda culaab ugu noqdo?

Har jeg syndet, hvad skader det dig, du, som er Menneskets Vogter? Hvi gjorde du mig til Skive, hvorfor blev jeg dig til Byrde?

21 Oo bal maxaad xadgudubkayga iiga saamaxi weyday? Oo dembigaygana maxaad iiga fogayn weyday? Waayo, haatan ciiddaan ku dhex jiifsan doonaa, Aad baadna ii doondooni doontaa, laakiinse siima aan jiri doono.

Hvorfor tilgiver du ikke min Synd og lader min Brøde uænset? Snart ligger jeg jo under Mulde, du søger mig - og jeg er ikke mere!