< Ayuub 39 >
1 War miyaad taqaan markay ri'dibadeedda qarka joogta dhasho? Miyaadse arki kartaa markay deerooyinku dhalaan?
Sai tu quando figliano le camozze e assisti al parto delle cerve?
2 Miyaad tirin kartaa bilaha sidkoodu ku buuxsamo? Miyaadse taqaan wakhtiga ay dhalaan?
Conti tu i mesi della loro gravidanza e sai tu quando devono figliare?
3 Intay arruntaan ayay ubadkooda dhalaan, Oo fooshoodana way iska saaraan.
Si curvano e depongono i figli, metton fine alle loro doglie.
4 Oo ubadkooda yaryaruna way kobcaan, oo waxay ku koraan berrin bannaan, Oo intay baxaan ayaanay mar dambe soo noqon.
Robusti sono i loro figli, crescono in campagna, partono e non tornano più da esse.
5 Bal yaa dameerdibadeedka xoreeyey? Yaase dameerdibadeedka xadhkihiisii ka furay?
Chi lascia libero l'asino selvatico e chi scioglie i legami dell'ònagro,
6 Kaas gurigiisa waxaan ka dhigay cidlada, Oo rugtiisuna waa dalka cusbada.
al quale ho dato la steppa per casa e per dimora la terra salmastra?
7 Magaalada buuqeeda wuu quudhsadaa, Oo kexeeyaha qayladiisana ma maqlo.
Del fracasso della città se ne ride e gli urli dei guardiani non ode.
8 Xidhiidhka buurahu waa daaqiisa, Oo wuxuu raadiyaa wax kasta oo cagaar ah.
Gira per le montagne, sua pastura, e va in cerca di quanto è verde.
9 Dibidibadeedku miyuu raalli ku noqon doonaa inuu kuu adeego? Miyuuse qabaalka xeradaada ku ag hoyan doonaa?
Il bufalo si lascerà piegare a servirti o a passar la notte presso la tua greppia?
10 Dibidibadeedka miyaad xadhko ku xidhi kartaa si uu beerta u qodo? Miyuuse dooxooyinka kaa daba hagaajin?
Potrai legarlo con la corda per fare il solco o fargli erpicare le valli dietro a te?
11 Xooggiisa badan daraaddiis miyaad isugu hallaynaysaa? Hawshaadase ma isagaad u daynaysaa?
Ti fiderai di lui, perché la sua forza è grande e a lui affiderai le tue fatiche?
12 Ma waxaad isaga ugu kalsoon tahay inuu midhahaaga guriga keeno, Oo uu kuu soo urursho hadhuudhka goobkaaga wax lagu tumo?
Conterai su di lui, che torni e raduni la tua messe sulla tua aia?
13 Gorayada garabkeedu farxad buu la ruxmadaa, Laakiinse garbaheeda iyo baalasheedu ma wax bay u roon yihiin?
L'ala dello struzzo batte festante, ma è forse penna e piuma di cicogna?
14 Waayo, iyadu ugaxdeeda waxay kaga tagtaa dhulka dushiisa, Oo ciidday ku diirisaa,
Abbandona infatti alla terra le uova e sulla polvere le lascia riscaldare.
15 Oo waxay illowdaa inay cagtu burburinayso, Iyo inuu dugaaggu ku tumanayo.
Dimentica che un piede può schiacciarle, una bestia selvatica calpestarle.
16 Waxay ku adkaataa dhasheeda, sidii iyagoo aan kuweedii ahayn, Oo in kastoo ay waxtarla'aan u hawshooto haddana iyadu cabsi ma qabto,
Tratta duramente i figli, come se non fossero suoi, della sua inutile fatica non si affanna,
17 Maxaa yeelay, Ilaah baa iyada xigmad u diiday, Oo waxgarashona ma uu siin.
perché Dio gli ha negato la saggezza e non gli ha dato in sorte discernimento.
18 Oo markay kor isu qaaddo inay carartona, Waxay quudhsataa faraska iyo kii fuushanba.
Ma quando giunge il saettatore, fugge agitando le ali: si beffa del cavallo e del suo cavaliere.
19 War ma adigaa faraska xooggiisa siiyey? Surkiisase ma adigaa guudka ruxma huwiyey?
Puoi tu dare la forza al cavallo e vestire di fremiti il suo collo?
20 War ma adigaa ka dhigay inuu sida ayaxa u boodo? Haybadda bururufta sankiisu way cabsi badan tahay.
Lo fai tu sbuffare come un fumaiolo? Il suo alto nitrito incute spavento.
21 Dooxaduu qoobka ku garaacaa, oo xooggiisuu ku reyreeyaa, Oo intuu baxo ayuu ka hor tagaa ragga hubka sita.
Scalpita nella valle giulivo e con impeto va incontro alle armi.
22 Cabsida wuu ku qoslaa, oo ma uu baqo, Oo seeftana dib ugama noqdo.
Sprezza la paura, non teme, né retrocede davanti alla spada.
23 Korkiisa waxaa ka sanqadha gabooye, Iyo waran birbirqaya iyo hoto.
Su di lui risuona la faretra, il luccicar della lancia e del dardo.
24 Isagu dhulkuu ku liqaa gariir iyo cadho, Oo buunka codkiisa hadduu maqlona ma istaago.
Strepitando, fremendo, divora lo spazio e al suono della tromba più non si tiene.
25 Oo mar alla markii buunku dhawaaqo ayuu "Haw" yidhaahdaa, Oo meel fog ayuu dagaalka ka uriyaa, Wuxuuna maqlaa saraakiisha qayladooda onkodaysa iyo hugunka.
Al primo squillo grida: «Aah!...» e da lontano fiuta la battaglia, gli urli dei capi, il fragor della mischia.
26 Haadka adagu ma xigmaddaaduu kor ugu duulaa? Garbihiisase xagga koonfureed ma u fidiyaa?
Forse per il tuo senno si alza in volo lo sparviero e spiega le ali verso il sud?
27 Baqalyaduse ma amarkaagay kor ugu duushaa? Oo ma saasay buulkeeda meelaha sarsare uga dhisataa?
O al tuo comando l'aquila s'innalza e pone il suo nido sulle alture?
28 Waxay ku hoyataa qarka dheer korkiisa, oo hoygeeduna halkaasuu ku yaal, Xagga qarka dheer dhaladiisa, iyo meesha adag dusheeda.
Abita le rocce e passa la notte sui denti di rupe o sui picchi.
29 Oo iyadoo halkaas joogta ayay ugaadh ka fiirsataa, Oo indhaheeduna meel fog bay wax ka arkaan.
Di lassù spia la preda, lontano scrutano i suoi occhi.
30 Dhasheeda yaryaru dhiig bay nuugaan, Oo iyana waxay joogtaa hadba meeshii raqu taal.
I suoi aquilotti succhiano il sangue e dove sono cadaveri, là essa si trova.