< Ayuub 3 >
1 Markaas dabadeed Ayuub intuu afkiisa furay ayuu habaaray maalintii uu dhashay.
Post hæc aperuit Iob os suum, et maledixit diei suo,
2 Oo Ayuub intuu hadal bilaabay ayuu yidhi:
et locutus est.
3 Dharaartii aan dhashay ha baabba'do Iyo habeenkii la yidhi, Wiil baa calool galay.
Pereat dies in qua natus sum, et nox in qua dictum est: Conceptus est homo.
4 Maalintaasu gudcur ha ahaato; Oo Ilaah yuusan iyada xagga sare kaga fiirsan, Oo nuurkuna yuusan iftiimin.
Dies ille vertatur in tenebras, non requirat eum Deus desuper, et non illustretur lumine.
5 Gudcur iyo hooska dhimashadu iyada mulki ha ka dhigteen. Daruuru ha ku degto, Oo wixii maalin madoobeeya oo dhammu ha cabsiiyeen.
Obscurent eum tenebræ et umbra mortis, occupet eum caligo, et involvatur amaritudine.
6 Oo habeenkaasna gudcur weynu ha qabsado, Oo ayaamaha sannadda yuusan ka dhex rayrayn. Oo yuusan soo dhex gelin bilaha tiradooda.
Noctem illam tenebrosus turbo possideat, non computetur in diebus anni, nec numeretur in mensibus:
7 Bal eeg, habeenkaasu cidla ha noqdo; Oo cod faraxsan yaanu ka dhex yeedhin.
Sit nox illa solitaria, nec laude digna:
8 Oo isaga ha habaareen kuwa maalinta habaaraa, Oo kicin kara bahalka la yidhaahdo Lewiiyaataan.
Maledicant ei qui maledicunt diei, qui parati sunt suscitare Leviathan:
9 Fiidka xiddigihiisu gudcur ha noqdeen, Iftiin ha doondoono oo yuusan helin; Oo innaba yuusan arkin kaaha waaberiga.
Obtenebrentur stellæ caligine eius: expectet lucem et non videat, nec ortum surgentis auroræ:
10 Maxaa yeelay, isagu ma uu awdin irdihii maxalka hooyaday, Oo indhahaygana dhib kama uu qarin.
Quia non conclusit ostia ventris, qui portavit me, nec abstulit mala ab oculis meis.
11 Bal maxaan u dhiman waayay markaan uurka ka soo baxay? Oo maxaa naftu iiga bixi weyday isla markaan caloosha ka soo baxay?
Quare non in vulva mortuus sum, egressus ex utero non statim perii?
12 Bal jilbuhu maxay ii aqbaleen? Amase naasuhu inaan nuugo?
Quare exceptus genibus? cur lactatus uberibus?
13 Waayo, hadda xasilloonaan baan ku jiifi lahaa; Oo waan iska seexan lahaa, oo waan nasan lahaa,
Nunc enim dormiens silerem, et somno meo requiescerem:
14 Aniga iyo boqorrada iyo lataliyayaasha dunida Oo nafsaddooda taallooyin u dhistay,
Cum regibus et consulibus terræ, qui ædificant sibi solitudines:
15 Iyo amiirradii dahabka lahaan jiray, Oo guryahooda lacagta ka buuxsaday;
Aut cum principibus, qui possident aurum, et replent domos suas argento:
16 Bal dhicis qarsoon maxaan u ahaan waayay? Ama sida dhallaan aan innaba iftiinka arag?
Aut sicut abortivum absconditum non subsisterem, vel qui concepti non viderunt lucem.
17 Halkaas kuwa sharka ahu cidna kuma sii dhibaan, Oo kuwa daallanuna halkaasay ku nastaan.
Ibi impii cessaverunt a tumultu, et ibi requieverunt fessi robore.
18 Maxaabiistuna halkaasay dhammaantood ku wada istareexaan, Mana ay maqlaan kii dulmi jiray codkiisa.
Et quondam vincti pariter sine molestia, non audierunt vocem exactoris.
19 Yar iyo weynba halkaasaa la wada joogaa, Oo addoonkuna sayidkiisa waa ka xor.
Parvus et magnus ibi sunt, et servus liber a domino suo.
20 Bal iftiin maxaa loo siiyaa kan dhibaataysan? Maxaase loo nooleeyaa kan naftiisu la qadhaadhaatay,
Quare misero data est lux, et vita his, qui in amaritudine animæ sunt?
21 Oo dhimasho u xiisooda, oo ayan u imanayn, Oo daraaddeed dhulka u qodqoda intuu khasnado qarsoon qodi lahaa in ka sii badan,
qui expectant mortem, et non venit, quasi effodientes thesaurum:
22 Kuwaasoo aad u reyreeya, Oo farxa hadday qabriga heli karaan?
Gaudentque vehementer cum invenerint sepulchrum.
23 Bal maxaa iftiin loo siiyaa nin jidkiisu qarsoon yahay, Oo Ilaah deyr ku wareejiyey?
Viro cuius abscondita est via, et circumdedit eum Deus tenebris?
24 Waayo, intaanan wax cunin ayaan taahaa, Oo cabaadkayguna wuxuu u shubmaa sida biyo oo kale.
Antequam comedam suspiro: et tamquam inundantes aquæ, sic rugitus meus:
25 Waayo, hadba wixii aan ka cabsado ayaa igu soo dega, Oo wixii aan ka baqo ayaa ii yimaada.
Quia timor, quem timebam, evenit mihi: et quod verebar accidit.
26 Ma aan istareexsani, mana aan xasillooni, mana aan nasto; Laakiinse hadba dhibaato baa ii timaada.
Nonne dissimulavi? nonne silui? nonne quievi? et venit super me indignatio.