< Ayuub 3 >

1 Markaas dabadeed Ayuub intuu afkiisa furay ayuu habaaray maalintii uu dhashay.
After this Job has opened his mouth, and reviles his day.
2 Oo Ayuub intuu hadal bilaabay ayuu yidhi:
And Job answers and says:
3 Dharaartii aan dhashay ha baabba'do Iyo habeenkii la yidhi, Wiil baa calool galay.
“Let the day perish in which I am born, And the night that has said: A man-child has been conceived.
4 Maalintaasu gudcur ha ahaato; Oo Ilaah yuusan iyada xagga sare kaga fiirsan, Oo nuurkuna yuusan iftiimin.
That day—let it be darkness, Do not let God require it from above, Nor let light shine on it.
5 Gudcur iyo hooska dhimashadu iyada mulki ha ka dhigteen. Daruuru ha ku degto, Oo wixii maalin madoobeeya oo dhammu ha cabsiiyeen.
Let darkness and death-shade redeem it, Let a cloud dwell on it, Let them terrify it as the most bitter of days.
6 Oo habeenkaasna gudcur weynu ha qabsado, Oo ayaamaha sannadda yuusan ka dhex rayrayn. Oo yuusan soo dhex gelin bilaha tiradooda.
That night—let thick darkness take it, Let it not be united to days of the year, Let it not come into the number of months.
7 Bal eeg, habeenkaasu cidla ha noqdo; Oo cod faraxsan yaanu ka dhex yeedhin.
Behold! That night—let it be barren, Let no singing come into it.
8 Oo isaga ha habaareen kuwa maalinta habaaraa, Oo kicin kara bahalka la yidhaahdo Lewiiyaataan.
Let the cursers of day mark it, Who are ready to wake up Leviathan.
9 Fiidka xiddigihiisu gudcur ha noqdeen, Iftiin ha doondoono oo yuusan helin; Oo innaba yuusan arkin kaaha waaberiga.
Let the stars of its twilight be dark, Let it wait for light, and there is none, And let it not look on the eyelids of the dawn.
10 Maxaa yeelay, isagu ma uu awdin irdihii maxalka hooyaday, Oo indhahaygana dhib kama uu qarin.
Because it has not shut the doors Of the womb that was mine! And hide misery from my eyes.
11 Bal maxaan u dhiman waayay markaan uurka ka soo baxay? Oo maxaa naftu iiga bixi weyday isla markaan caloosha ka soo baxay?
Why do I not die from the womb? I have come forth from the belly and gasp!
12 Bal jilbuhu maxay ii aqbaleen? Amase naasuhu inaan nuugo?
Why have knees been before me? And what [are] breasts, that I suck?
13 Waayo, hadda xasilloonaan baan ku jiifi lahaa; Oo waan iska seexan lahaa, oo waan nasan lahaa,
For now, I have lain down, and am quiet, I have slept—then there is rest to me,
14 Aniga iyo boqorrada iyo lataliyayaasha dunida Oo nafsaddooda taallooyin u dhistay,
With kings and counselors of earth, These building ruins for themselves.
15 Iyo amiirradii dahabka lahaan jiray, Oo guryahooda lacagta ka buuxsaday;
Or with princes—they have gold, They are filling their houses [with] silver.
16 Bal dhicis qarsoon maxaan u ahaan waayay? Ama sida dhallaan aan innaba iftiinka arag?
(Or I am not as a hidden abortion, As infants—they have not seen light.)
17 Halkaas kuwa sharka ahu cidna kuma sii dhibaan, Oo kuwa daallanuna halkaasay ku nastaan.
There the wicked have ceased troubling, And there the wearied rest in power.
18 Maxaabiistuna halkaasay dhammaantood ku wada istareexaan, Mana ay maqlaan kii dulmi jiray codkiisa.
Together prisoners have been at ease, They have not heard the voice of an exactor,
19 Yar iyo weynba halkaasaa la wada joogaa, Oo addoonkuna sayidkiisa waa ka xor.
Small and great [are] the same there. And a servant [is] free from his lord.
20 Bal iftiin maxaa loo siiyaa kan dhibaataysan? Maxaase loo nooleeyaa kan naftiisu la qadhaadhaatay,
Why does He give light to the miserable, and life to the bitter soul?
21 Oo dhimasho u xiisooda, oo ayan u imanayn, Oo daraaddeed dhulka u qodqoda intuu khasnado qarsoon qodi lahaa in ka sii badan,
Who are waiting for death, and it is not, And they seek it above hid treasures.
22 Kuwaasoo aad u reyreeya, Oo farxa hadday qabriga heli karaan?
Who are glad—to joy, They rejoice when they find a grave.
23 Bal maxaa iftiin loo siiyaa nin jidkiisu qarsoon yahay, Oo Ilaah deyr ku wareejiyey?
To a man whose way has been hidden, And whom God shuts up?
24 Waayo, intaanan wax cunin ayaan taahaa, Oo cabaadkayguna wuxuu u shubmaa sida biyo oo kale.
For before my food, my sighing comes, And my roarings [are] poured out as waters.
25 Waayo, hadba wixii aan ka cabsado ayaa igu soo dega, Oo wixii aan ka baqo ayaa ii yimaada.
For I feared a fear and it meets me, And what I was afraid of comes to me.
26 Ma aan istareexsani, mana aan xasillooni, mana aan nasto; Laakiinse hadba dhibaato baa ii timaada.
I was not safe—nor was I quiet—Nor was I at rest—and trouble comes!”

< Ayuub 3 >