Ayuub 3
1 Markaas dabadeed Ayuub intuu afkiisa furay ayuu habaaray maalintii uu dhashay.
Derefter oplod Job sin Mund og forbandede sin Dag,
2 Oo Ayuub intuu hadal bilaabay ayuu yidhi:
og Job tog til Orde og sagde:
3 Dharaartii aan dhashay ha baabba'do Iyo habeenkii la yidhi, Wiil baa calool galay.
Bort med den Dag, jeg fødtes, den Nat, der sagde: »Se, en Dreng!«
4 Maalintaasu gudcur ha ahaato; Oo Ilaah yuusan iyada xagga sare kaga fiirsan, Oo nuurkuna yuusan iftiimin.
Denne Dag vorde Mørke, Gud deroppe spørge ej om den, over den straale ej Lyset frem!
5 Gudcur iyo hooska dhimashadu iyada mulki ha ka dhigteen. Daruuru ha ku degto, Oo wixii maalin madoobeeya oo dhammu ha cabsiiyeen.
Mulm og Mørke løse den ind, Taage lægge sig over den, Formørkelser skræmme den!
6 Oo habeenkaasna gudcur weynu ha qabsado, Oo ayaamaha sannadda yuusan ka dhex rayrayn. Oo yuusan soo dhex gelin bilaha tiradooda.
Mørket tage den Nat, den høre ej hjemme blandt Aarets Dage, den komme ikke i Maaneders Tal!
7 Bal eeg, habeenkaasu cidla ha noqdo; Oo cod faraxsan yaanu ka dhex yeedhin.
Ja, denne Nat vorde gold, der lyde ej Jubel i den!
8 Oo isaga ha habaareen kuwa maalinta habaaraa, Oo kicin kara bahalka la yidhaahdo Lewiiyaataan.
De, der besværger Dage, forbande den, de, der har lært at hidse Livjatan;
9 Fiidka xiddigihiisu gudcur ha noqdeen, Iftiin ha doondoono oo yuusan helin; Oo innaba yuusan arkin kaaha waaberiga.
dens Morgenstjerner formørkes, den bie forgæves paa Lys, den skue ej Morgenrødens Øjenlaag,
10 Maxaa yeelay, isagu ma uu awdin irdihii maxalka hooyaday, Oo indhahaygana dhib kama uu qarin.
fordi den ej lukked mig Moderlivets Døre og skjulte Kvide for mit Blik!
11 Bal maxaan u dhiman waayay markaan uurka ka soo baxay? Oo maxaa naftu iiga bixi weyday isla markaan caloosha ka soo baxay?
Hvi døde jeg ikke i Moders Liv eller udaanded straks fra Moders Skød?
12 Bal jilbuhu maxay ii aqbaleen? Amase naasuhu inaan nuugo?
Hvorfor var der Knæ til at tage imod mig, hvorfor var der Bryster at die?
13 Waayo, hadda xasilloonaan baan ku jiifi lahaa; Oo waan iska seexan lahaa, oo waan nasan lahaa,
Saa havde jeg nu ligget og hvilet, saa havde jeg slumret i Fred
14 Aniga iyo boqorrada iyo lataliyayaasha dunida Oo nafsaddooda taallooyin u dhistay,
blandt Konger og Jordens Styrere, der bygged sig Gravpaladser,
15 Iyo amiirradii dahabka lahaan jiray, Oo guryahooda lacagta ka buuxsaday;
blandt Fyrster, rige paa Guld, som fyldte deres Huse med Sølv.
16 Bal dhicis qarsoon maxaan u ahaan waayay? Ama sida dhallaan aan innaba iftiinka arag?
Eller var jeg dog som et nedgravet Foster, som Børn, der ikke fik Lyset at se!
17 Halkaas kuwa sharka ahu cidna kuma sii dhibaan, Oo kuwa daallanuna halkaasay ku nastaan.
Der larmer de gudløse ikke mer, der hviler de trætte ud,
18 Maxaabiistuna halkaasay dhammaantood ku wada istareexaan, Mana ay maqlaan kii dulmi jiray codkiisa.
alle de fangne har Ro, de hører ej Fogedens Røst;
19 Yar iyo weynba halkaasaa la wada joogaa, Oo addoonkuna sayidkiisa waa ka xor.
smaa og store er lige der og Trællen fri for sin Herre.
20 Bal iftiin maxaa loo siiyaa kan dhibaataysan? Maxaase loo nooleeyaa kan naftiisu la qadhaadhaatay,
Hvi giver Gud de lidende Lys, de bittert sørgende Liv,
21 Oo dhimasho u xiisooda, oo ayan u imanayn, Oo daraaddeed dhulka u qodqoda intuu khasnado qarsoon qodi lahaa in ka sii badan,
dem, som bier forgæves paa Døden, graver derefter som efter Skatte,
22 Kuwaasoo aad u reyreeya, Oo farxa hadday qabriga heli karaan?
som glæder sig til en Stenhøj, jubler, naar de finder deres Grav —
23 Bal maxaa iftiin loo siiyaa nin jidkiisu qarsoon yahay, Oo Ilaah deyr ku wareejiyey?
en Mand, hvis Vej er skjult, hvem Gud har stænget inde?
24 Waayo, intaanan wax cunin ayaan taahaa, Oo cabaadkayguna wuxuu u shubmaa sida biyo oo kale.
Thi Suk er blevet mit daglige Brød, mine Ve raab strømmer som Vand.
25 Waayo, hadba wixii aan ka cabsado ayaa igu soo dega, Oo wixii aan ka baqo ayaa ii yimaada.
Thi hvad jeg gruer for, rammer mig, hvad jeg bæver for, kommer over mig.
26 Ma aan istareexsani, mana aan xasillooni, mana aan nasto; Laakiinse hadba dhibaato baa ii timaada.
Knap har jeg Fred, og knap har jeg Ro, knap har jeg Hvile, saa kommer Uro!
