Ayuub 29

1 Oo haddana Ayuub hadalkiisuu sii waday, oo wuxuu yidhi,

Och Job hof åter upp sitt ordspråk, och sade:

2 Waxaan jeclaan lahaa inaan ahaado sidii waayihii hore, Iyo sidii aan ahaan jiray markii Ilaah i dhawri jiray,

Ack! att jag vore såsom uti de förra månader, uti de dagar då Gud bevarade mig.

3 Markay laambaddiisu madaxayga ku ifin jirtay, Oo aan nuurkiisa gudcurka ku dhex mari jiray,

Då hans lykta sken öfver mitt hufvud, och jag i mörkrena gick vid hans ljus;

4 Markii aan xoog lahaan jiray, Oo qarsoodiga Ilaahna teendhadayda saarnaan jiray,

Såsom jag var i min ungdoms tid, då Guds hemlighet var öfver mina hyddo;

5 Markii Ilaaha Qaadirka ahu ila jiri jiray, Oo carruurtayduna ay hareerahayga joogi jireen,

Då den Allsmägtige ännu med mig var, och mine tjenare allt omkring mig;

6 Markay tallaabooyinkaygu subagga la barwaaqoobi jireen, Oo ay webiyaasha saliidda ahu dhagaxa iiga soo shubmi jireen!

Då jag tvådde min väg uti smör, och hälleberget utgöt mig oljoflodar;

7 Markaan magaalada iriddeeda u bixi jiray, Oo aan kursigayga meel bannaan ku diyaarin jiray.

Då jag utgick till stadsporten, och lät bereda mig mitt säte på gatone;

8 Dhallinyaradu intay i arkaan ayay dhuuman jireen, Oo odayaashuna intay sara joogsadaan ayay istaagi jireen,

Då mig ynglingar sågo, och undstungo sig, och de gamle uppstodo för mig;

9 Amiirraduna intay hadalka joojiyaan, Ayay afka gacanta saari jireen.

Då de öfverste igen vände att tala, och lade sina hand på sin mun;

10 Ragga gobta ahuna way aamusi jireen, Oo carrabkoodiina dhabxanagguu ku dhegi jiray.

Då Förstarnas röst gömde sig undan, och deras tunga lådde vid deras gom.

11 Waayo, markii dhegu i maqasho, way ii ducayn jirtay, Oo iluna markay i aragto, way ii marag furi jirtay.

Ty hvilkens öra mig hörde, den prisade mig saligan; och hvilkens öga mig såg, den vittnade om mig.

12 Maxaa yeelay, waxaan samatabbixin jiray miskiinka qaylinaya, Iyo weliba agoonka aan wax u kaalmeeya lahayn.

Förty jag halp den fattiga, som ropade, och den faderlösa, som ingen hjelpare hade.

13 Ka halligaadda ku dhow ducadiisa ayaa igu soo degi jirtay, Oo ta carmalka ahna qalbigeeda waan ka farxin jiray ilaa ay gabay la rayrayso.

Dens välsignelse, som förgås skulle, kom öfver mig; och jag tröstade enkones hjerta.

14 Waxaan huwan jiray xaqnimo, oo iyana dhar bay ii noqon jirtay, Oo caddaaladdayduna waxay ii ahaan jirtay sida khamiis iyo cimaamad oo kale.

Rättfärdighet var min klädebonad, den iklädde jag såsom en kjortel; och min dom var min skrud.

15 Kuwa indhaha la' indho baan u ahaan jiray, Kuwa curyaanka ahna cago baan u ahaan jiray.

Jag var dens blindas öga, och dens haltas fot.

16 Aabbaan u ahaan jiray saboolka baahan, Oo ka aanan aqoonna xaalkiisa waan baadhi jiray.

Jag var de fattigas fader, och hvilken sak jag icke visste, den utfrågade jag.

17 Ka xaqa daran daamankiisa waan jebin jiray, Oo wixii uu dhufsadana ilkihiisaan ka soo bixin jiray.

Jag sönderslog dens orättfärdigas oxlatänder, och tog rofvet utu hans tänder.

18 Markaasaan is-idhi, Buulkaygaan ku dhex dhiman doonaa, Oo cimrigayguna wuxuu u badan doonaa sida cammuudda oo kale.

Jag tänkte: Jag vill dö uti mitt näste, och göra mina dagar många såsom sand.

19 Xididkaygu biyaha xaggooduu u faafayaa, Oo laamahaygana habeenkii oo dhan waxaa saaran sayax.

Min säd gick upp af vätsko, och dagg blef öfver min årsväxt.

20 Sharaftaydu way igu cusub tahay, Oo qaansadayduna gacantayday ku cusboonaatay.

Min härlighet förnyade sig för mig, och min båge förvandlade sig i mine hand.

21 Dadku dhegtuu ii dhigi jiray, oo i sugi jiray, Oo taladayda aawadeedna way u aamusi jireen.

De hörde mig, och tigde; och vaktade uppå mitt råd.

22 Weligood igama ay daba hadlin, Oo hadalkayguna korkooduu ku soo dhibci jiray.

Efter min ord talade ingen mer, och mitt tal dröp på dem.

23 Oo waxay ii dhawri jireen sidii roobka oo kale, Oo waxay afkooda u kala furi jireen sidii roobka dambe loo sugo.

De vaktade på mig såsom på regn, och uppgapade med munnen såsom efter aftonregn.

24 Waan u af caddayn jiray markay qalbi jabaan, Oo nuurkii jaahaygana hoos uma ay tuuri jirin.

Om jag log till dem, förläto de sig intet deruppå; och torde intet bedröfva mig.

25 Waxaan dooran jiray jidkooda, oo sida nin madax ah ayaan u fadhiisan jiray, Oo waxaan u dhaqmi jiray sidii boqor ciidan dhex fadhiya, Iyo sidii mid u tacsiyeeya kuwa baroorta.

När jag ville komma till deras handlingar, så måste jag sitta främst; och bodde såsom en Konung ibland krigsfolk, då jag hugsvalade dem som sorgfulle voro.