< Ayuub 29 >

1 Oo haddana Ayuub hadalkiisuu sii waday, oo wuxuu yidhi,
Addidit quoque Iob, assumens parabolam suam, et dixit:
2 Waxaan jeclaan lahaa inaan ahaado sidii waayihii hore, Iyo sidii aan ahaan jiray markii Ilaah i dhawri jiray,
Quis mihi tribuat, ut sim iuxta menses pristinos secundum dies, quibus Deus custodiebat me?
3 Markay laambaddiisu madaxayga ku ifin jirtay, Oo aan nuurkiisa gudcurka ku dhex mari jiray,
Quando splendebat lucerna eius super caput meum, et ad lumen eius ambulabam in tenebris?
4 Markii aan xoog lahaan jiray, Oo qarsoodiga Ilaahna teendhadayda saarnaan jiray,
Sicut fui in diebus adolescentiæ meæ, quando secreto Deus erat in tabernaculo meo?
5 Markii Ilaaha Qaadirka ahu ila jiri jiray, Oo carruurtayduna ay hareerahayga joogi jireen,
Quando erat Omnipotens mecum: et in circuitu meo pueri mei?
6 Markay tallaabooyinkaygu subagga la barwaaqoobi jireen, Oo ay webiyaasha saliidda ahu dhagaxa iiga soo shubmi jireen!
Quando lavabam pedes meos butyro, et petra fundebat mihi rivos olei?
7 Markaan magaalada iriddeeda u bixi jiray, Oo aan kursigayga meel bannaan ku diyaarin jiray.
Quando procedebam ad portam civitatis, et in platea parabant cathedram mihi?
8 Dhallinyaradu intay i arkaan ayay dhuuman jireen, Oo odayaashuna intay sara joogsadaan ayay istaagi jireen,
Videbant me iuvenes, et abscondebantur: et senes assurgentes stabant.
9 Amiirraduna intay hadalka joojiyaan, Ayay afka gacanta saari jireen.
Principes cessabant loqui, et digitum superponebant ori suo.
10 Ragga gobta ahuna way aamusi jireen, Oo carrabkoodiina dhabxanagguu ku dhegi jiray.
Vocem suam cohibebant duces, et lingua eorum gutturi suo adhærebat.
11 Waayo, markii dhegu i maqasho, way ii ducayn jirtay, Oo iluna markay i aragto, way ii marag furi jirtay.
Auris audiens beatificabat me, et oculus videns testimonium reddebat mihi.
12 Maxaa yeelay, waxaan samatabbixin jiray miskiinka qaylinaya, Iyo weliba agoonka aan wax u kaalmeeya lahayn.
Eo quod liberassem pauperem vociferantem, et pupillum, cui non esset adiutor.
13 Ka halligaadda ku dhow ducadiisa ayaa igu soo degi jirtay, Oo ta carmalka ahna qalbigeeda waan ka farxin jiray ilaa ay gabay la rayrayso.
Benedictio perituri super me veniebat, et cor viduæ consolatus sum.
14 Waxaan huwan jiray xaqnimo, oo iyana dhar bay ii noqon jirtay, Oo caddaaladdayduna waxay ii ahaan jirtay sida khamiis iyo cimaamad oo kale.
Iustitia indutus sum: et vestivi me, sicut vestimento et diademate, iudicio meo.
15 Kuwa indhaha la' indho baan u ahaan jiray, Kuwa curyaanka ahna cago baan u ahaan jiray.
Oculus fui cæco, et pes claudo.
16 Aabbaan u ahaan jiray saboolka baahan, Oo ka aanan aqoonna xaalkiisa waan baadhi jiray.
Pater eram pauperum: et causam quam nesciebam, diligentissime investigabam.
17 Ka xaqa daran daamankiisa waan jebin jiray, Oo wixii uu dhufsadana ilkihiisaan ka soo bixin jiray.
Conterebam molas iniqui, et de dentibus illius auferebam prædam.
18 Markaasaan is-idhi, Buulkaygaan ku dhex dhiman doonaa, Oo cimrigayguna wuxuu u badan doonaa sida cammuudda oo kale.
Dicebamque: In nidulo meo moriar, et sicut palma multiplicabo dies.
19 Xididkaygu biyaha xaggooduu u faafayaa, Oo laamahaygana habeenkii oo dhan waxaa saaran sayax.
Radix mea aperta est secus aquas, et ros morabitur in messione mea.
20 Sharaftaydu way igu cusub tahay, Oo qaansadayduna gacantayday ku cusboonaatay.
Gloria mea semper innovabitur, et arcus meus in manu mea instaurabitur.
21 Dadku dhegtuu ii dhigi jiray, oo i sugi jiray, Oo taladayda aawadeedna way u aamusi jireen.
Qui me audiebant, expectabant sententiam, et intenti tacebant ad consilium meum.
22 Weligood igama ay daba hadlin, Oo hadalkayguna korkooduu ku soo dhibci jiray.
Verbis meis addere nihil audebant, et super illos stillabat eloquium meum.
23 Oo waxay ii dhawri jireen sidii roobka oo kale, Oo waxay afkooda u kala furi jireen sidii roobka dambe loo sugo.
Expectabant me sicut pluviam, et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum.
24 Waan u af caddayn jiray markay qalbi jabaan, Oo nuurkii jaahaygana hoos uma ay tuuri jirin.
Siquando ridebam ad eos, non credebant, et lux vultus mei non cadebat in terram.
25 Waxaan dooran jiray jidkooda, oo sida nin madax ah ayaan u fadhiisan jiray, Oo waxaan u dhaqmi jiray sidii boqor ciidan dhex fadhiya, Iyo sidii mid u tacsiyeeya kuwa baroorta.
Si voluissem ire ad eos, sedebam primus: cumque sederem quasi rex, circumstante exercitu, eram tamen mœrentium consolator.

< Ayuub 29 >