< Ayuub 29 >

1 Oo haddana Ayuub hadalkiisuu sii waday, oo wuxuu yidhi,
And Job again took up his measure, and said,
2 Waxaan jeclaan lahaa inaan ahaado sidii waayihii hore, Iyo sidii aan ahaan jiray markii Ilaah i dhawri jiray,
Oh that it were with me as in the months of old, as in the days, when, GOD, used to watch over me;
3 Markay laambaddiisu madaxayga ku ifin jirtay, Oo aan nuurkiisa gudcurka ku dhex mari jiray,
When his lamp shone over my head, by whose light, I could go through darkness;
4 Markii aan xoog lahaan jiray, Oo qarsoodiga Ilaahna teendhadayda saarnaan jiray,
As I was, in the days of my prime, when, the intimacy of GOD, was over my tent;
5 Markii Ilaaha Qaadirka ahu ila jiri jiray, Oo carruurtayduna ay hareerahayga joogi jireen,
While yet the Almighty was with me, round about me, were my young men;
6 Markay tallaabooyinkaygu subagga la barwaaqoobi jireen, Oo ay webiyaasha saliidda ahu dhagaxa iiga soo shubmi jireen!
When my steps were bathed in milk, and, the rock, poured out beside me, rivulets of oil:
7 Markaan magaalada iriddeeda u bixi jiray, Oo aan kursigayga meel bannaan ku diyaarin jiray.
When I went out to the gate unto the city, in the open place, made ready my seat,
8 Dhallinyaradu intay i arkaan ayay dhuuman jireen, Oo odayaashuna intay sara joogsadaan ayay istaagi jireen,
Young men saw me, and hid themselves, and, the aged, arose—they stood;
9 Amiirraduna intay hadalka joojiyaan, Ayay afka gacanta saari jireen.
Rulers, restrained speech, and, a hand, laid they on their mouth;
10 Ragga gobta ahuna way aamusi jireen, Oo carrabkoodiina dhabxanagguu ku dhegi jiray.
The voice of nobles, was hushed, and their tongue to their palate, did cleave;
11 Waayo, markii dhegu i maqasho, way ii ducayn jirtay, Oo iluna markay i aragto, way ii marag furi jirtay.
When, the ear, heard, then it pronounced me happy, When, the eye, saw, then it bare me witness;
12 Maxaa yeelay, waxaan samatabbixin jiray miskiinka qaylinaya, Iyo weliba agoonka aan wax u kaalmeeya lahayn.
Because I used to deliver the oppressed who was crying out for aid, the fatherless also, and him that had no helper;
13 Ka halligaadda ku dhow ducadiisa ayaa igu soo degi jirtay, Oo ta carmalka ahna qalbigeeda waan ka farxin jiray ilaa ay gabay la rayrayso.
The blessing of him that was ready to perish, upon me was wont to descend, and, the heart of the widow, caused I to sing for joy;
14 Waxaan huwan jiray xaqnimo, oo iyana dhar bay ii noqon jirtay, Oo caddaaladdayduna waxay ii ahaan jirtay sida khamiis iyo cimaamad oo kale.
Righteousness, I put on, and it clothed me, Like a robe and turban, was my, justice;
15 Kuwa indhaha la' indho baan u ahaan jiray, Kuwa curyaanka ahna cago baan u ahaan jiray.
Eyes, became I to the, blind, and, feet to the lame, was, I!
16 Aabbaan u ahaan jiray saboolka baahan, Oo ka aanan aqoonna xaalkiisa waan baadhi jiray.
A father, was, I, to the needy, and, as for the cause which I knew not, I used to search it out;
17 Ka xaqa daran daamankiisa waan jebin jiray, Oo wixii uu dhufsadana ilkihiisaan ka soo bixin jiray.
And I shivered the fangs of the perverse, —and, out of his teeth, I tare the prey.
18 Markaasaan is-idhi, Buulkaygaan ku dhex dhiman doonaa, Oo cimrigayguna wuxuu u badan doonaa sida cammuudda oo kale.
Then said I, Like a stem, shall I grow old, yea, as the sand, shall I multiply days:
19 Xididkaygu biyaha xaggooduu u faafayaa, Oo laamahaygana habeenkii oo dhan waxaa saaran sayax.
My root, is laid open to the waters, and, the dew, shall lodge for the night in my boughs;
20 Sharaftaydu way igu cusub tahay, Oo qaansadayduna gacantayday ku cusboonaatay.
Mine honour, shall be young again with me, and, my bow, in my hand, be renewed.
21 Dadku dhegtuu ii dhigi jiray, oo i sugi jiray, Oo taladayda aawadeedna way u aamusi jireen.
To me, men hearkened, and waited, and kept silence for my counsel;
22 Weligood igama ay daba hadlin, Oo hadalkayguna korkooduu ku soo dhibci jiray.
After I had spoken, they spake not again, and, upon them, used my speech to drop;
23 Oo waxay ii dhawri jireen sidii roobka oo kale, Oo waxay afkooda u kala furi jireen sidii roobka dambe loo sugo.
And they waited, as for rain, for me, and, their mouths, they opened wide for the spring-rain;
24 Waan u af caddayn jiray markay qalbi jabaan, Oo nuurkii jaahaygana hoos uma ay tuuri jirin.
I laughed at them—they lost confidence, and, the light of my countenance, they suffered not to fail;
25 Waxaan dooran jiray jidkooda, oo sida nin madax ah ayaan u fadhiisan jiray, Oo waxaan u dhaqmi jiray sidii boqor ciidan dhex fadhiya, Iyo sidii mid u tacsiyeeya kuwa baroorta.
I chose out their way, and sat chief, —and abode, as king, in an army, as one who, to mourners, giveth comfort.

< Ayuub 29 >