< Ayuub 29 >
1 Oo haddana Ayuub hadalkiisuu sii waday, oo wuxuu yidhi,
Job also added to this, using figures of speech, and he said:
2 Waxaan jeclaan lahaa inaan ahaado sidii waayihii hore, Iyo sidii aan ahaan jiray markii Ilaah i dhawri jiray,
Who will grant to me that I might be as I was in former months, according to the days when God kept watch over me?
3 Markay laambaddiisu madaxayga ku ifin jirtay, Oo aan nuurkiisa gudcurka ku dhex mari jiray,
At that time, his lamp shined over my head, and by his light, I walked through the darkness.
4 Markii aan xoog lahaan jiray, Oo qarsoodiga Ilaahna teendhadayda saarnaan jiray,
I was then just as in the days of my youth, when God was privately in my tabernacle.
5 Markii Ilaaha Qaadirka ahu ila jiri jiray, Oo carruurtayduna ay hareerahayga joogi jireen,
At that time, the Almighty was with me and my children surrounded me.
6 Markay tallaabooyinkaygu subagga la barwaaqoobi jireen, Oo ay webiyaasha saliidda ahu dhagaxa iiga soo shubmi jireen!
Then, I washed my feet with butter, and a boulder poured out rivers of oil for me.
7 Markaan magaalada iriddeeda u bixi jiray, Oo aan kursigayga meel bannaan ku diyaarin jiray.
When I went to the gate of the city, or to the main street, they prepared a chair for me.
8 Dhallinyaradu intay i arkaan ayay dhuuman jireen, Oo odayaashuna intay sara joogsadaan ayay istaagi jireen,
The youths saw me and hid themselves, and the elders, rising up, remained standing.
9 Amiirraduna intay hadalka joojiyaan, Ayay afka gacanta saari jireen.
The leaders stopped talking, and they placed a finder over their mouth.
10 Ragga gobta ahuna way aamusi jireen, Oo carrabkoodiina dhabxanagguu ku dhegi jiray.
The commanders subdued their voice, and their tongue adhered to their throat.
11 Waayo, markii dhegu i maqasho, way ii ducayn jirtay, Oo iluna markay i aragto, way ii marag furi jirtay.
The ear that heard me, blessed me, and the eye that saw me, gave testimony for me.
12 Maxaa yeelay, waxaan samatabbixin jiray miskiinka qaylinaya, Iyo weliba agoonka aan wax u kaalmeeya lahayn.
This was because I had freed the poor, who cried out, and the orphan, who had no helper.
13 Ka halligaadda ku dhow ducadiisa ayaa igu soo degi jirtay, Oo ta carmalka ahna qalbigeeda waan ka farxin jiray ilaa ay gabay la rayrayso.
The blessing of him who would have been destroyed came upon me, and I consoled the heart of the widow.
14 Waxaan huwan jiray xaqnimo, oo iyana dhar bay ii noqon jirtay, Oo caddaaladdayduna waxay ii ahaan jirtay sida khamiis iyo cimaamad oo kale.
I put on justice, and I clothed myself with my judgment, like a robe and a diadem.
15 Kuwa indhaha la' indho baan u ahaan jiray, Kuwa curyaanka ahna cago baan u ahaan jiray.
I was an eye for the blind and a foot for the lame.
16 Aabbaan u ahaan jiray saboolka baahan, Oo ka aanan aqoonna xaalkiisa waan baadhi jiray.
I was the father of the poor; and if I lacked knowledge about any case, I investigated very diligently.
17 Ka xaqa daran daamankiisa waan jebin jiray, Oo wixii uu dhufsadana ilkihiisaan ka soo bixin jiray.
I crushed the jaws of the impious, and I took away prey from his teeth.
18 Markaasaan is-idhi, Buulkaygaan ku dhex dhiman doonaa, Oo cimrigayguna wuxuu u badan doonaa sida cammuudda oo kale.
And I said, “I will die in my little nest, and like a palm tree, I will multiply my days.
19 Xididkaygu biyaha xaggooduu u faafayaa, Oo laamahaygana habeenkii oo dhan waxaa saaran sayax.
My root has been spread beside the waters, and the dew will remain with my harvest.
20 Sharaftaydu way igu cusub tahay, Oo qaansadayduna gacantayday ku cusboonaatay.
My glory will always be restored, and my bow will be restored to my hand.”
21 Dadku dhegtuu ii dhigi jiray, oo i sugi jiray, Oo taladayda aawadeedna way u aamusi jireen.
Those who heard me, expected vindication, and they listened closely in silence to my counsel.
22 Weligood igama ay daba hadlin, Oo hadalkayguna korkooduu ku soo dhibci jiray.
To my words, they dared to add nothing, and my eloquence poured over them.
23 Oo waxay ii dhawri jireen sidii roobka oo kale, Oo waxay afkooda u kala furi jireen sidii roobka dambe loo sugo.
They waited for me as for rain, and they opened their mouth as for belated rains.
24 Waan u af caddayn jiray markay qalbi jabaan, Oo nuurkii jaahaygana hoos uma ay tuuri jirin.
If I had ever laughed at them, they would not have believed it, and the light of my face was not cast down towards the ground.
25 Waxaan dooran jiray jidkooda, oo sida nin madax ah ayaan u fadhiisan jiray, Oo waxaan u dhaqmi jiray sidii boqor ciidan dhex fadhiya, Iyo sidii mid u tacsiyeeya kuwa baroorta.
If I wished to go to them, I sat down first, and, though I sat like a king surrounded by an army, yet I was a comforter to those who mourned.