< Ayuub 29 >

1 Oo haddana Ayuub hadalkiisuu sii waday, oo wuxuu yidhi,
And Job again took up the word and said,
2 Waxaan jeclaan lahaa inaan ahaado sidii waayihii hore, Iyo sidii aan ahaan jiray markii Ilaah i dhawri jiray,
If only I might again be as I was in the months which are past, in the days when God was watching over me!
3 Markay laambaddiisu madaxayga ku ifin jirtay, Oo aan nuurkiisa gudcurka ku dhex mari jiray,
When his light was shining over my head, and when I went through the dark by his light.
4 Markii aan xoog lahaan jiray, Oo qarsoodiga Ilaahna teendhadayda saarnaan jiray,
As I was in my flowering years, when my tent was covered by the hand of God;
5 Markii Ilaaha Qaadirka ahu ila jiri jiray, Oo carruurtayduna ay hareerahayga joogi jireen,
While the Ruler of all was still with me, and my children were round me;
6 Markay tallaabooyinkaygu subagga la barwaaqoobi jireen, Oo ay webiyaasha saliidda ahu dhagaxa iiga soo shubmi jireen!
When my steps were washed with milk, and rivers of oil were flowing out of the rock for me.
7 Markaan magaalada iriddeeda u bixi jiray, Oo aan kursigayga meel bannaan ku diyaarin jiray.
When I went out of my door to go up to the town, and took my seat in the public place,
8 Dhallinyaradu intay i arkaan ayay dhuuman jireen, Oo odayaashuna intay sara joogsadaan ayay istaagi jireen,
The young men saw me, and went away, and the old men got up from their seats;
9 Amiirraduna intay hadalka joojiyaan, Ayay afka gacanta saari jireen.
The rulers kept quiet, and put their hands on their mouths;
10 Ragga gobta ahuna way aamusi jireen, Oo carrabkoodiina dhabxanagguu ku dhegi jiray.
The chiefs kept back their words, and their tongues were joined to the roofs of their mouths.
11 Waayo, markii dhegu i maqasho, way ii ducayn jirtay, Oo iluna markay i aragto, way ii marag furi jirtay.
For when it came to their ears, men said that I was truly happy; and when their eyes saw, they gave witness to me;
12 Maxaa yeelay, waxaan samatabbixin jiray miskiinka qaylinaya, Iyo weliba agoonka aan wax u kaalmeeya lahayn.
For I was a saviour to the poor when he was crying for help, to the child with no father, and to him who had no supporter.
13 Ka halligaadda ku dhow ducadiisa ayaa igu soo degi jirtay, Oo ta carmalka ahna qalbigeeda waan ka farxin jiray ilaa ay gabay la rayrayso.
The blessing of him who was near to destruction came on me, and I put a song of joy into the widow's heart.
14 Waxaan huwan jiray xaqnimo, oo iyana dhar bay ii noqon jirtay, Oo caddaaladdayduna waxay ii ahaan jirtay sida khamiis iyo cimaamad oo kale.
I put on righteousness as my clothing, and was full of it; right decisions were to me a robe and a head-dress.
15 Kuwa indhaha la' indho baan u ahaan jiray, Kuwa curyaanka ahna cago baan u ahaan jiray.
I was eyes to the blind, and feet to him who had no power of walking.
16 Aabbaan u ahaan jiray saboolka baahan, Oo ka aanan aqoonna xaalkiisa waan baadhi jiray.
I was a father to the poor, searching out the cause of him who was strange to me.
17 Ka xaqa daran daamankiisa waan jebin jiray, Oo wixii uu dhufsadana ilkihiisaan ka soo bixin jiray.
By me the great teeth of the evil-doer were broken, and I made him give up what he had violently taken away.
18 Markaasaan is-idhi, Buulkaygaan ku dhex dhiman doonaa, Oo cimrigayguna wuxuu u badan doonaa sida cammuudda oo kale.
Then I said, I will come to my end with my children round me, my days will be as the sand in number;
19 Xididkaygu biyaha xaggooduu u faafayaa, Oo laamahaygana habeenkii oo dhan waxaa saaran sayax.
My root will be open to the waters, and the night mist will be on my branches,
20 Sharaftaydu way igu cusub tahay, Oo qaansadayduna gacantayday ku cusboonaatay.
My glory will be ever new, and my bow will be readily bent in my hand.
21 Dadku dhegtuu ii dhigi jiray, oo i sugi jiray, Oo taladayda aawadeedna way u aamusi jireen.
Men gave ear to me, waiting and keeping quiet for my suggestions.
22 Weligood igama ay daba hadlin, Oo hadalkayguna korkooduu ku soo dhibci jiray.
After I had said what was in my mind, they were quiet and let my words go deep into their hearts;
23 Oo waxay ii dhawri jireen sidii roobka oo kale, Oo waxay afkooda u kala furi jireen sidii roobka dambe loo sugo.
They were waiting for me as for the rain, opening their mouths wide as for the spring rains.
24 Waan u af caddayn jiray markay qalbi jabaan, Oo nuurkii jaahaygana hoos uma ay tuuri jirin.
I was laughing at them when they had no hope, and the light of my face was never clouded by their fear.
25 Waxaan dooran jiray jidkooda, oo sida nin madax ah ayaan u fadhiisan jiray, Oo waxaan u dhaqmi jiray sidii boqor ciidan dhex fadhiya, Iyo sidii mid u tacsiyeeya kuwa baroorta.
I took my place as a chief, guiding them on their way, and I was as a king among his army. ...

< Ayuub 29 >