Ayuub 21

1 Markaasaa Ayuub u jawaabay oo wuxuu ku yidhi,

Men Job svarede og sagde:

2 Maqla oo warkayga aad u dhegaysta, Oo tanuna ha noqoto wixii aad igu qalbiqabowjisaan.

hører, ja hører min Tale, og lader dette være den Trøst, I yde!

3 Bal mar ii oggolaada aan hadlee, Oo kolkii aan hadlo dabadeed iska sii majaajilooda.

Fordrager mig, og jeg vil tale, og naar jeg har talt, da kan du spotte!

4 Balse anigu ma dad baan ka ashtakoonayaa? Maxaan u ahaan waayay mid aan dulqaadan?

Mon min Klage gælder Mennesker? og om saa er, hvorfor skulde ikke min Aand blive utaalmodig?

5 Bal i eega, oo yaaba, Oo afkiinna gacanta saara.

Vender eder til mig, og gruer og lægger Haanden paa Munden!

6 Oo xataa markaan soo xusuusto waan welwelaa, Oo jidhkaygana waa hoog iyo ba'.

Thi kommer jeg det i Hu, da forfærdes jeg, og Bævelse betager mit Kød.

7 Bal maxay kuwa sharka ahu u noolaanayaan? Oo ay u gaboobayaan? Balse maxay xoog badan u yeeshaan?

Hvorfor blive de ugudelige i Live, blive gamle, ja vældige i Kraft?

8 Farcankoodu iyagoo la jooga hortooduu ku xoogaystaa, Oo dhashoodiina hortooday ku dhisan yihiin.

Deres Sæd staar fast for deres Ansigt om dem og deres Afkom for deres Øjne.

9 Reerahoodu cabsi way ka ammaan galeen, Oo ushii Ilaahna iyaga ma kor saarna.

Deres Huse have Fred, uden Frygt, og Guds Ris er ikke over dem.

10 Dibidoodu way dhalaan, oo marnaba madhalays ma noqdaan, Sacyahooduna way dhalaan, dhicis mana keenaan.

Deres Tyr springer og ej forgæves; deres Ko kalver og er ikke ufrugtbar.

11 Dhallaankooda dibadday u baxshaan sidii adhi oo kale, Oo carruurtooduna way cayaaraan.

De lade deres Børn løbe som en Faarehjord, og deres Drenge springe.

12 Waxay ku gabyaan daf iyo kataarad, Oo dhawaaqa biibiilaha way ku reyreeyaan.

De opløfte deres Røst til Tromme og Harpe og glæde sig ved Fløjtens Lyd.

13 Cimrigooda waxay ku dhammaystaan barwaaqo, Oo dabadeedna daqiiqad ayay She'ool ku dhaadhacaan. (Sheol h7585)

De slide deres Dage hen i Lykke, og i et Øjeblik synke de ned i de dødes Rige. (Sheol h7585)

14 Laakiin waxay Ilaah ku yidhaahdeen, War naga tag, Waayo, dooni mayno aqoonta jidadkaaga.

Og dog sagde de til Gud: Vig fra os! thi vi have ikke Lyst til Kundskab om dine Veje.

15 Waa maxay Ilaaha Qaadirka ah, oo aan u adeegayno? Balse maxaa faa'iido ah oo aannu ka helaynaa, haddaan isaga u tukanno?

Hvad er den Almægtige, at vi skulde tjene ham? eller hvad Gavn skulde vi have af at bønfalde ham?

16 Bal eeg, barwaaqadoodii gacantooda kuma jirto, Kuwa sharka ahna taladoodu way iga fog tahay.

Se, deres Lykke hviler dog ikke i deres egen Haand! De ugudeliges Raad er langt fra mig.

17 Immisa jeer baa laambadda kuwa sharka ah la demiyaa? Oo immisa jeer baa belaayo ku kor degtaa? Oo immisa jeer baa Ilaah isagoo cadhaysan xanuun u qaybiyaa?

Hvor tit udslukkes vel de ugudeliges Lampe og kommer deres Ulykke over dem? hvor tit uddeler Gud Smerter til dem i sin Vrede?

18 Oo ay sababtaas aawadeed u noqdaan sidii xaab dabayl ka horreeya, Iyo sidii buunshe uu duufaanu kaxeeyo?

Blive de som Straa for Vejr og som Avner, hvilke Hvirvelvind bortstjæler?

19 Idinku waxaad tidhaahdaan, Ilaah xumaantiisii wuxuu u kaydiyaa sharrowga carruurtiisa. Haddaba isagu sharrowga ha ugu abaalgudo si uu laftigiisu u ogaado aawadeed.

„Gud gemmer hans Uret til hans Børn.” Han skulde betale ham selv, at han fornemmer det.

20 Indhihiisu ha arkeen halligaaddiisa, Oo isagu ha cabbo Ilaaha Qaadirka ah cadhadiisa.

Hans egne Øjne skulle se hans Fordærvelse, og han skulde drikke af den Almægtiges Vrede.

21 Waayo, waa maxay farxadda uu reerkiisa ka helo, Markii cimrigiisa dhexda laga gooyo?

Thi hvad bekymrer han sig om sit Hus efter sig, naar hans Maaneders Tal er ude?

22 Bal ma Ilaah baa wax la baraa? Maxaa yeelay, isagaa xukuma xataa kuwa sare.

Mon nogen vil lære Gud Kundskab, ham, som dømmer de høje?

23 Mid baa dhinta isagoo xooggiisu ku dhan yahay, Oo istareexsan oo xasilloon,

Den ene dør i sin fulde Styrke, ganske rolig og tryg;

24 Oo aad u buuran, Oo dhuuxa lafihiisuna qoyan yahay.

hans Kar vare fulde af Mælk, og Marven i hans Ben var vædskefuld.

25 Oo mid kalena wuxuu ku dhintaa naf qadhaadh, Isagoo aan weligiis wanaag dhedhemin.

Men den anden maa dø med en beskelig bedrøvet Sjæl og har ikke nydt noget godt.

26 Habase yeeshee isku si bay ciidda u dhex jiifsadaan, Oo dirxi baa korkooda daboola.

De skulle ligge med hinanden i Støvet, og Ormene skulle bedække dem.

27 Bal eega, anigu waan ogahay fikirradiinna, Iyo xeesha aad qaldan igu hindisaysaan.

Se, jeg kender eders Tanker, ja eders Rænker, med hvilke I gøre Vold imod mig;

28 Waayo, waxaad tidhaahdaan, War meeh gurigii amiirku? Oo meeday teendhadii sharrowgu ku dhex hoyan jiray?

thi I sige: Hvor er Voldsmandens Hus? og hvor er Teltet, hvor de ugudelige boede?

29 Miyeydaan weyddiin kuwa jidka mara? Oo miyeydaan garanayn calaamooyinkooda?

Have I ikke adspurgt de vejfarende, og erkende I ikke deres Vidnesbyrd,

30 Iyo in ninkii sharrow ah loo celiyey maalinta belaayada? Iyo in hore loogu sii kaxaynayo maalinta cadhada?

at den onde skulde spares til Ulykkens Dag, skulde føres frem til Vredens Dag?

31 Bal yaa jidkiisa isaga hortiisa ugu caddayn doona? Oo bal yaa isaga ka abaalmarin doona wixii uu sameeyey?

„Hvo vil forholde ham hans Vej? naar han gør noget, hvo vil betale ham?

32 Laakiinse isaga waxaa loo qaadi doonaa xabaasha, Oo qabrigiisa waa la ilaalin doonaa.

Og han føres hen til Gravene, og ved Gravhøjen lever hans Minde.

33 Waxaa isaga u macaanaan doonta ciidda dooxada, Oo dadka oo dhammuna isagay soo daba kici doonaan, Sida kuwii aan tirada lahayn oo isagii ka horreeyeyba ay u dhinteen.

I Dalens Muld hviler han sødt, og han drager hvert Menneske efter sig, og paa dem foran ham er ikke Tal.”

34 Haddaba bal maxaad si aan waxba tarayn iigu qalbiqabowjinaysaan, Maxaa yeelay, jawaabihiinnii been oo keliya ayaa ku hadhay?

Hvorledes trøste I mig da med Forfængelighed? og hvad der bliver tilbage af eders Svar, er Troløshed.