Ayuub 20

1 Markaasaa Soofar oo ahaa reer Nacamaatii u jawaabay, oo wuxuu yidhi,

Då tok Sofar frå Na’ama til ords og sagde:

2 Haddaba waxaa ii jawaaba fikirradayda, Oo sababtu waxay tahay degdegga igu jira.

«Difor gjev mine tankar svar, og difor stormar det i meg.

3 Waxaan maqlay canaanta i ceebaysa, Oo waxaa ii jawaabta waxgarashadayda.

Ei skamleg skrapa fær eg høyra, men kloke svar mi ånd gjev meg.

4 Miyaadan ogayn in waayihii hore iyo Tan iyo waagii binu-aadmiga dhulka la saaray

Veit du’kje at frå ævords tid, frå mannen fyrst på jord vart sett,

5 Ay guulaysashada sharrowyadu gaaban tahay, Oo farxadda cibaadalaawayaashuna ay daqiiqad qudha tahay?

ugudlege hev stokkut jubel, vanheilage stuttvarug gleda?

6 In kastoo sarrayntiisu ay samada korto, Oo madaxiisuna uu daruuraha gaadho,

Når modet hans til himmels stig, når hovudet mot sky han lyfter,

7 Wuxuu weligiis u baabbi'i doonaa sida saxaradiisa oo kale. Oo kuwii isaga arki jiray waxay odhan doonaan, War meeh isagii?

han evig gjeng til grunns som skarnet; «Kvar er han?» spør dei, honom såg.

8 Sida riyo ayuu u libdhi doonaa, oo lama heli doono, Hubaal waxaa loo eryi doonaa sida riyada habeenka.

Lik draumen glid han burt og kverv, vert jaga som ei nattesyn.

9 Ishii isaga aragtay mar dambe ma ay arki doonto, Oo meeshiisiina mar dambe uma ay jeedi doonto.

Han burte er for alle augo, hans stad veit ikkje til han meir.

10 Carruurtiisu waxay wax ka baryi doonaan masaakiinta, Oo gacmahooduna dib bay u celin doonaan maalkiisa.

Hans born lyt hjelpa fatigfolk; hans hender gjev hans gods attende.

11 Lafihiisana waxaa ka buuxa xoogga dhallinyaranimada, Laakiinse ciidda dhexdeeduu la jiifsan doonaa.

Hans bein var full’ av ungdomskraft; men den i moldi ligg med honom.

12 In kastoo xumaantu afkiisa la macaan tahay, In kastoo uu carrabkiisa ku hoos qarsado,

Er i hans munn det vonde søtt, vil han det under tunga gøyma,

13 In kastoo uu kaydsado, oo uusan iska sii dayn, Laakiinse uu afkiisa ku sii haysto,

sparer han det og slepper ikkje, held han det under gomen fast,

14 Kolleyba cuntadiisu mindhicirkiisay ku beddelantaa, Oo waxay uurkiisa ku noqataa waabayo jilbis.

so vert i kroppen maten hans til orme-eiter i hans buk.

15 Isagu maal buu liqay, laakiinse mar kaluu soo mantagi doonaa, Oo Ilaah baa calooshiisa ka soo saari doona.

Det gods han gløypte, spyr han ut; Gud driv det ut or magen hans.

16 Wuxuu nuugi doonaa mariidka jilbisyada, Oo waxaa isaga dili doona mas carrabkiis.

Han orme-eiter i seg saug, og ødle-tunga honom drep.

17 Oo ma uu fiirin doono webiyada, Iyo durdurrada la barwaaqaysan malabka iyo subagga.

Han fær visst ikkje skoda bekkjer, ei heller flaum av mjølk og honning.

18 Wixii uu ku hawshooday wuu soo celin doonaa, oo ma uu liqi doono, Oo maalka uu faa'iidada u helayna siduu yahay uguma uu farxi doono.

Han rikdom vinn, men nyt han ikkje; han samlar gods, men vert’kje glad.

19 Waayo, wuxuu dulmay oo dayriyey masaakiinta, Oo wuxuu xoog ku qaatay guri uusan dhisin.

Han krasa småfolk, let deim liggja, han rana hus som han ei byggjer.

20 Uurkiisu xasilloonaan ma lahayn, Taas daraaddeed waxa uu jecel yahay oo dhan waxba kama uu badbaadin doono.

Han kjende ikkje ro inni seg, men med sin skatt han slepp’kje undan.

21 Wuxuu liqay wax ka hadhay lama arkin, Sidaas daraaddeed barwaaqadiisu siima raagi doonto.

Hans hækna sparer ingen ting; og difor kverv hans lukka burt.

22 Markuu dheregsan yahay ayuu cidhiidhi dhex geli doonaa, Oo mid kasta oo belaayaysan gacantiisa ayaa ku soo degi doonta.

I all si ovnøgd lid han naud; kvar armings-hand kjem yver honom.

23 Markuu ku dhow yahay inuu calooshiisa buuxsado, Ayaa Ilaah wuxuu ku soo tuuri doonaa kulaylka cadhadiis, Oo wuu ku soo shubi doonaa intuu wax cunayo.

Og til å fylla buken hans han sender vreiden yver honom, let maten sin på honom regna.

24 Wuu ka carari doonaa hubka birta ah, Oo qaansada naxaasta ahu fallaadh bay ka dhex dusin doontaa.

Og um han frå jarnvåpen flyr, han såra vert frå koparbogen;

25 Wuu soo jiidaa, kolkaasay jidhkiisa ka soo baxdaa, Hubaal caaradda dhalaalaysa ayaa beerkiisa ka soo baxda, Oo cabsi baa isaga ku dhacda.

ut gjenom ryggen pili kjem, den blanke odd ut or hans gall, og dauderædslor fell på honom.

26 Gudcurka oo dhanna waxaa meel loogu kaydiyey khasnadihiisa; Oo dab aan la afuufin ayaa isaga dhammayn doona, Wuuna baabbi'in doonaa waxa teendhadiisa ku dhex hadhay.

Alt myrker gøymt er åt hans skattar, ja, ukveikt eld et honom upp, og øyder all hans eigedom.

27 Samooyinku waxay daaha ka qaadi doonaan xumaantiisa, Oo dhulkuna isaguu ku kici doonaa.

Himmelen ter hans brotsverk fram, og jordi reiser seg imot han.

28 Hodanka reerkiisu wuu ka dhammaan doonaa, Oo maalinta cadhada Ilaah ayaa maalkiisu libdhi doonaa.

Hans heime-forråd fer sin veg, renn burt på vreidedagen hans.

29 Intaasu waxaa weeye qaybta ninkii shar ahu uu xagga Ilaah ka helayo, Iyo wixii Ilaah dhaxal ahaan ugu amray.

Slikt etlar Gud til gudlaus mann; det lovar Gud til arv åt honom.»