Ayuub 19
1 Markaasaa Ayuub u jawaabay oo wuxuu yidhi,
Då svara Job og sagde:
2 War ilaa goormaad naftayda dhibaysaan Oo aad erayo igu burburinaysaan?
«Kor lenge vil mi sjel de harma og krasa meg med dykkar ord?
3 Toban jeer baad i caydeen, Haddaba miyaydaan ka xishoonayn inaad saas oo xun iila macaamilootaan?
Ti gonger hev de no meg spotta; de skjemmest ei å krenkja meg.
4 Oo sida xaqiiqada ah haddaan qaldamay, Qaladkaygu aniguu igu hadhayaa.
Hev eg i røyndi mistak gjort, dei mistak er mi eigi sak.
5 Oo sida xaqiiqada ah haddaad iska kay weynaynaysaan, Oo aad ceebtayda igu caddaysaan inaan dembi leeyahay,
Vil de dykk briska imot meg, som um eg lid mi skam med rette?
6 Haddaba bal ogaada in Ilaah i afgembiyey, Oo uu shabagtiisii igu wareejiyey.
Hugs på at Gud hev bøygt meg ned og spana kringum meg sitt garn.
7 Bal eega, dulunka daraaddiis waan u qayliyaa, laakiin lay maqli maayo, Oo caawimaad waan u qayshadaana, caddaaladduse ma jirto.
Eg ropar: «Vald!» - men eg fær’kje svar; eg ropar: «Hjelp!» men fær’kje rett.
8 Jidkaygii ayuu ooday si aanan u dhaafi karin, Oo wadiiqooyinkaygiina gudcur buu ka dhigay.
Han stengjer vegen for min fot, og myrker legg han på min stig.
9 Ammaantaydii wuu iga xayuubiyey, Oo taajkiina madaxayga wuu ka qaaday.
Min heidersklædnad drog han av; han frå mitt hovud kransen tok.
10 Xagga iyo xaggaaba wuu iga dumiyey, oo baabba' waan noqday, Oo rajadaydiina sidii geed oo kale ayuu u rujiyey.
Mi vern han braut, so eg gjekk under, mi von sleit han lik treet upp.
11 Aad buu iigu cadhooday, Oo sida mid cadowgiisa ah ayuu igu tiriyaa.
Hans vreide logar meg imot, og for ein fiend’ held han meg.
12 Ciidammadiisii oo dhammu way wada yimaadaan, Oo jid bay dhistaan si ay iigu kacaan, Oo teendhadayda hareeraheeda ayay degaan.
Hans skarar stemner fram mot meg; dei brøyter seg ein veg mot meg og lægrar seg kring tjeldet mitt.
13 Walaalahay wuu iga fogeeyey, Oo kuwii aan iqiinna way iga wada shisheeyoobeen.
Han dreiv ifrå meg mine frendar, og kjenningar vart framande.
14 Ehelkaygii way i dayriyeen, Oo saaxiibbadaydiina way i illoobeen.
Skyldfolki held seg burte frå meg, husvenerne hev gløymt meg burt.
15 Kuwa reerkayga ku hoyda, iyo gabdhaha addoommahayga ahuba waxay igu tiriyaan shisheeye, Oo hortooda waxaan ku ahay ajanabi.
For hjon og tenar er eg framand; dei held meg for ein ukjend mann.
16 Waxaan u yeedhaa addoonkaygii, Oo in kastoo aan afkayga ku baryo, iima jawaabo innaba.
Ei svarar drengen på mitt rop. Eg må med munnen tigga honom;
17 Naagtaydu waxay nacdaa neeftayda, Oo carruurtii hooyaday dhashayna waxay nacaan baryootankayga.
min ande byd imot for kona, eg tevjar ilt for mine sambrør.
18 Xataa dhallaanka yaryaru way i quudhsadaan, Oo haddaan sara joogsado way i caayaan.
Jamvel smågutar spottar meg, når eg stend upp, dei talar mot meg.
19 Saaxiibbadaydii aan ku kalsoonaa oo dhammu way i karahsadaan, Oo kuwii aan jeclaana way igu soo jeesteen.
Dei styggjest for meg mine vener, og dei eg elska, snur seg mot meg.
20 Haraggayga iyo hilibkaygu waxay ku dhegaan lafahayga, Oo dirqi baan ku baxsaday.
Min kropp er berre skin og bein, snaudt hev eg endå tannkjøt att.
21 Saaxiibbadayow, ii naxa, oo ii naxa, Waayo, gacantii Ilaah baa i taabatay.
Hav medynk, medynk, mine vener! Gud hev meg råka med si hand.
22 Maxaad sidii Ilaah iigu silcisaan? Oo bal maxaad dhibaatada jidhkayga uga dhergi weydeen?
Kvifor skal de som Gud meg jaga, og vert ei mette av mitt kjøt?
23 Waxaan jeclaan lahaa in erayadayda la qoro! Iyo in kitaab gudihiis lagu qoro!
Å, gjev at mine ord vart skrivne, og i ei bok vart rita inn,
24 Iyo inay weligood dhagax kula qornaadaan Qalin bir ah iyo rasaas!
ja, vart med jarnmeitel og bly for ævleg tid i berget hogne!
25 Laakiinse waan ogahay in kii i soo furtay nool yahay, Iyo inuu ugudambaysta dhulka ku istaagi doono.
Eg veit at min utløysar liver, til sist han yver moldi kjem.
26 Oo markii haraggaygu sidaas u baabba'o dabadeed, Ayaan anigoo aan jiidh lahayn Ilaah arki doonaa,
Og når mi hud er øydelagd, ut frå mitt kjøt då ser eg Gud,
27 Kaasoo aan aniga qudhaydu arki doono, Oo indhahaygu ay fiirin doonaan, oo aanay kuwa mid kale arkayn. Qalbigaygu waa taag daranyahay.
eg honom ser som venen min, mitt auga ser det, ingen framand! Å, nyro lengtar i mitt liv!
28 Haddaad istidhaahdaan, War xaalkan salkiisu isagaa laga helay, Bal maxaannu isaga u silcinnaa?
De segjer: «Me vil jaga honom!» - som um orsaki låg hjå meg!
29 Si aad u ogaataan in xukun jiro, Waxaad ka cabsataan seefta, Maxaa yeelay, cadhadu waxay keentaa taqsiirta seefta.
Men de lyt agta dykk for sverdet; for vreide vert ved sverdet straffa. Og de skal vita: domen kjem.»
