< Ayuub 19 >

1 Markaasaa Ayuub u jawaabay oo wuxuu yidhi,
Respondens autem Iob, dixit:
2 War ilaa goormaad naftayda dhibaysaan Oo aad erayo igu burburinaysaan?
Usquequo affligitis animam meam, et atteritis me sermonibus?
3 Toban jeer baad i caydeen, Haddaba miyaydaan ka xishoonayn inaad saas oo xun iila macaamilootaan?
En, decies confunditis me, et non erubescitis opprimentes me.
4 Oo sida xaqiiqada ah haddaan qaldamay, Qaladkaygu aniguu igu hadhayaa.
Nempe, et si ignoravi, mecum erit ignorantia mea.
5 Oo sida xaqiiqada ah haddaad iska kay weynaynaysaan, Oo aad ceebtayda igu caddaysaan inaan dembi leeyahay,
At vos contra me erigimini, et arguitis me opprobriis meis.
6 Haddaba bal ogaada in Ilaah i afgembiyey, Oo uu shabagtiisii igu wareejiyey.
Saltem nunc intelligite quia Deus non aequo iudicio afflixerit me, et flagellis suis me cinxerit.
7 Bal eega, dulunka daraaddiis waan u qayliyaa, laakiin lay maqli maayo, Oo caawimaad waan u qayshadaana, caddaaladduse ma jirto.
Ecce clamabo vim patiens, et nemo audiet: vociferabor, et non est qui iudicet.
8 Jidkaygii ayuu ooday si aanan u dhaafi karin, Oo wadiiqooyinkaygiina gudcur buu ka dhigay.
Semitam meam circumsepsit, et transire non possum, et in calle meo tenebras posuit.
9 Ammaantaydii wuu iga xayuubiyey, Oo taajkiina madaxayga wuu ka qaaday.
Spoliavit me gloria mea, et abstulit coronam de capite meo.
10 Xagga iyo xaggaaba wuu iga dumiyey, oo baabba' waan noqday, Oo rajadaydiina sidii geed oo kale ayuu u rujiyey.
Destruxit me undique, et pereo, et quasi evulsae arbori abstulit spem meam.
11 Aad buu iigu cadhooday, Oo sida mid cadowgiisa ah ayuu igu tiriyaa.
Iratus est contra me furor eius, et sic me habuit quasi hostem suum.
12 Ciidammadiisii oo dhammu way wada yimaadaan, Oo jid bay dhistaan si ay iigu kacaan, Oo teendhadayda hareeraheeda ayay degaan.
Simul venerunt latrones eius, et fecerunt sibi viam per me, et obsederunt in gyro tabernaculum meum.
13 Walaalahay wuu iga fogeeyey, Oo kuwii aan iqiinna way iga wada shisheeyoobeen.
Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.
14 Ehelkaygii way i dayriyeen, Oo saaxiibbadaydiina way i illoobeen.
Dereliquerunt me propinqui mei: et qui me noverant, obliti sunt mei.
15 Kuwa reerkayga ku hoyda, iyo gabdhaha addoommahayga ahuba waxay igu tiriyaan shisheeye, Oo hortooda waxaan ku ahay ajanabi.
Inquilini domus meae, et ancillae meae sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.
16 Waxaan u yeedhaa addoonkaygii, Oo in kastoo aan afkayga ku baryo, iima jawaabo innaba.
Servum meum vocavi, et non respondit, ore proprio deprecabar illum.
17 Naagtaydu waxay nacdaa neeftayda, Oo carruurtii hooyaday dhashayna waxay nacaan baryootankayga.
Halitum meum exhorruit uxor mea, et orabam filios uteri mei.
18 Xataa dhallaanka yaryaru way i quudhsadaan, Oo haddaan sara joogsado way i caayaan.
Stulti quoque despiciebant me, et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.
19 Saaxiibbadaydii aan ku kalsoonaa oo dhammu way i karahsadaan, Oo kuwii aan jeclaana way igu soo jeesteen.
Abominati sunt me quondam consiliarii mei: et quem maxime diligebam, aversatus est me.
20 Haraggayga iyo hilibkaygu waxay ku dhegaan lafahayga, Oo dirqi baan ku baxsaday.
Pelli meae, consumptis carnibus, adhaesit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.
21 Saaxiibbadayow, ii naxa, oo ii naxa, Waayo, gacantii Ilaah baa i taabatay.
Miseremini mei, miseremini mei, saltem vos amici mei, quia manus Domini tetigit me.
22 Maxaad sidii Ilaah iigu silcisaan? Oo bal maxaad dhibaatada jidhkayga uga dhergi weydeen?
Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini?
23 Waxaan jeclaan lahaa in erayadayda la qoro! Iyo in kitaab gudihiis lagu qoro!
Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? quis mihi det ut exarentur in libro
24 Iyo inay weligood dhagax kula qornaadaan Qalin bir ah iyo rasaas!
stylo ferreo, et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice?
25 Laakiinse waan ogahay in kii i soo furtay nool yahay, Iyo inuu ugudambaysta dhulka ku istaagi doono.
Scio enim quod Redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum:
26 Oo markii haraggaygu sidaas u baabba'o dabadeed, Ayaan anigoo aan jiidh lahayn Ilaah arki doonaa,
Et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum Salvatorem meum.
27 Kaasoo aan aniga qudhaydu arki doono, Oo indhahaygu ay fiirin doonaan, oo aanay kuwa mid kale arkayn. Qalbigaygu waa taag daranyahay.
Quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius: reposita est haec spes mea in sinu meo.
28 Haddaad istidhaahdaan, War xaalkan salkiisu isagaa laga helay, Bal maxaannu isaga u silcinnaa?
Quare ergo nunc dicitis: Persequamur eum, et radicem verbi inveniamus contra eum?
29 Si aad u ogaataan in xukun jiro, Waxaad ka cabsataan seefta, Maxaa yeelay, cadhadu waxay keentaa taqsiirta seefta.
Fugite ergo a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est: et scitote esse iudicium.

< Ayuub 19 >