< 2 Korintos 7 >

1 Haddaba, gacaliyayaalow, innagoo ballamadan haysanna, aan iska safayno nijaas kasta oo jidhka iyo ruuxa ku jirta, innagoo quduusnimada kaamilayna oo Ilaah ka cabsanayna.
Having then these promises, beloved, let us cleanse ourselves from all pollution of flesh and spirit, perfecting holiness in the fear of God.
2 Qalbiyadiinna noo fura. Ninna ma aannu xumayn, ninna ma aannu hallayn, ninna wixiisa ma aannu damcin.
Receive us into your hearts; we have wronged no one, we have corrupted no one, we have defrauded no one.
3 U odhan maayo inaan idin xukumo, waayo, markii hore ayaan idhi, Qalbiyadayada ayaad ku jirtaan inaynu wada dhimanno oo aynu wada noolaanno.
I am not saying this to condemn you; for I have said before, that ye are in our hearts to die with you and to live with you.
4 Iimaan weyn ayaan idinku qabaa, oo aad baan idiinku faanaa. Dhiirranaan baa iga buuxda, oo mar kastoo aan dhibaataysan nahayna farxad ayaa aad iiga badata.
Great is my confidence toward you, great is my glorying on your account; I am filled with comfort, I overflow with joy in all our trouble.
5 Waayo, markaannu Makedoniya nimid jidhkayagu ma nasan, laakiin wax kasta waannu ku dhibtoonnay. Xagga dibadda waxaa jiray dagaallo, xagga gudahana waxaa jirtay cabsi.
For indeed when we had come into Macedonia, our flesh had no rest, but we were troubled on every side; without were fightings, within were fears.
6 Laakiin Ilaaha dhiirigeliya kuwa is-hoosaysiiya ayaa nagu dhiirrigeliyey imaatinka Tiitos;
But God, that comforteth those who are brought low, comforted us by the coming of Titus;
7 mana aha imaatinkiisa oo keliya, laakiin wuxuu nagu dhiirrigeliyey dhiirrigeliskii aad isaga dhiirrigeliseen. Wuxuu noo sii sheegay xiisaha iyo caloolxumaanta iyo dadaalka aad ii qabtaan, si aan weliba aad ugu sii farxay.
and not by his coming only, but by the comfort with which he was comforted in regard to you, when he told us of your earnest desire, your mourning, your zeal in my behalf; so that I rejoiced the more.
8 Waayo, in kastoo aan warqaddaydii idinku calool xumeeyey, kama qoomameeyo, in kastoo aan markii hore ka qoomameeyey, waayo, waxaan gartay warqaddaas inay idin calool xumaysay, saacadna ha ahaatee.
For though I caused you sorrow with the letter, I do not regret it, though I did regret it; for I perceive that that letter caused you sorrow, though it was but for a short time.
9 Haddana waan ku farxayaa, mana aha inaad si kale u calool xumaateen, laakiin inaad u calool xumaateen toobadkeenidda, waayo, waad u calool xumaateen sida Ilaah doonayay, inaanad waxba xaggayaga ku khasaarin.
Now I rejoice, not that ye were made sorrowful, but that your sorrow produced repentance. For the sorrow which ye felt had respect to God, that ye might in nothing receive injury from me.
10 Maxaa yeelay, caloolxumaanta ah sida Ilaah doonayo waxay keentaa toobadda xagga badbaadada ee aan laga qoomamayn, laakiin caloolxumaanta dunidu waxay keentaa dhimasho.
For sorrow before God worketh repentance to salvation never to be regretted; but the sorrow of the world worketh death.
11 Bal ogaada, waxakan aad ka calool xumaateen sida Ilaah doonayay wuxuu dhexdiinna ka soo saaray dadaal, iyo iscaddayn, iyo cadho, iyo cabsi, iyo xiiso, iyo qiiro, iyo ciqaabid waaweyn. Wax walba waad isku caddayseen inaad xaalka ku eedla'dihiin.
For behold this very thing, that your sorrow had respect to God; what earnestness it wrought in you; yea, what clearing of yourselves, yea, what indignation, yea, what fear, yea, what longing desire, yea, what zeal, yea, what readiness to punish! In every thing ye showed yourselves to be pure in the matter.
12 Haddaba in kastoo aan idiin soo qoray, uma aan qorin kan wax xumeeyey aawadiis, ama kan la xumeeyey aawadiis, laakiin in dadaalka aad noo qabtaan laydinka muujiyo Ilaah hortiis.
Although, then, I wrote to you, it was not on account of him that did the wrong, nor of him who suffered wrong; but that your earnestness for us might be made manifest to you in the sight of God.
13 Sidaa aawadeed waa lana dhiirrigeliyey. Dhiirrigeliskii aad na dhiirrigeliseenna farxad ka sii badan ayaannu ku faraxnay, farxadda Tiitos aawadeed, waayo, dhammaantiin ruuxiisaad nasiseen.
Therefore we have been comforted; but in our comfort we rejoiced still more on account of the joy of Titus, because his spirit has been refreshed by you all;
14 Waayo, haddii aan xaggiisa wax uun idinku faaniyey, ma aan ceeboobin, laakiin wax walba run ahaan ayaannu idinkula hadalnay, sidaas oo kale ayaa faankayagii aan Tiitos u sheegay run u noqday.
for if in anything I have boasted to him of you, I am not put to shame; but as we spoke all things to you in truth, so also our boasting, which we made before Titus, was found to be truth;
15 Jacaylkiisuna wuu ku sii badan yahay xaggiinna, maxaa yeelay, wuxuu xusuustaa dhammaantiin addeeciddiinna iyo sidaad idinkoo cabsanaya oo gariiraya u dhowayseen.
and his affection is more abundant toward you, while he remembers the obedience of you all, how with fear and trembling ye received him.
16 Waan ku faraxsanahay inaan wax walba kalsooni weyn idiinku qabo.
I rejoice that in every thing I have confidence in you.

< 2 Korintos 7 >