< Apostolska dela 12 >

1 V ta čas pa vzdigne Herod kralj roke, da bi nektere od cerkve mučil.
Тевсь дэ кадыя вряма тхагари Иродо спхангля койсавэн манушэн кхандирятар, соб тэ терэ лэнди бибахт.
2 In umorí Jakoba brata Janezovega z mečem.
Вов прыпхэнда тэ умарэ чюряґа Иоаннохкэрэ пхралэ, Иаково.
3 In videvši, da je po godi Judom, sklene tudi Petra vjeti (bili so pa dnevi presnih kruhov);
Кала вов удыкхля, со када чялиля иудеенди, тунчи прыпхэнда тэ пхандэ и Петро. Када сля пэ сырботори, саво акхарэлпэ Биквасно мандро.
4 Kterega je tudi vjel in posadil v ječo, in izročil štirim četvericam vojakov, naj ga varujejo, in hotel ga je po Velikej noči izpeljati pred ljudstvo.
Петро пхангле, чутэ дэ барунэ и тховдэ дэшушов халавдэн, по штар мануша дэ череда. Иродо камля тэ вылиджя Петро манушэндэ, кала проджяла Патради.
5 Petra torej so sicer varovali v ječi; a cerkev je molila za-nj k Bogu neprenehoma.
Петро сля дэ барунэ, а кхандири фартэ мангляпэ пала лэ Дэвлэсти.
6 Ko ga je pa imel Herod izpeljati, tisto noč je spal Peter med dvema vojakoma, okovan v dvojne verige; a varuhi pred vratmi so stražili ječo.
Рятяґа, англа колэ, сар Иродо камля тэ вылиджя лэ пэ сындо, Пётро совэлас машкар дон халавдэн тай сля спхангло донца ланчугонэнца, а халавдэ паша вударэн прыдыкхэнас пала барунэ.
7 In glej, angelj Gospodov pristopi, in svetloba se zasveti v ječi; in udarivši Petra v rebra, zbudí ga, govoreč: Vstani hitro! In spadle so mu verige z rok.
Тай акэ, авиля ангело Раехкоро, тай дэ барунэ запхабиляпэ душлимо. Ангело малавда Петро дэ рига тай джюнгавда лэ. — Вщи сигэдэр! — пхэнда вов, тай ланчугуря тэлэдэне Петрохкэрэ вастэндар.
8 In reče mu angelj: Opaši se, in obuj opanke svoje. In storil je tako. In reče mu: Ogrni plašč svoj, in pojdi za menoj.
Тунчи ангело пхэнда: — Подпхандэпэ кущикаґа тай уряв цыруля. Пётро терда када. — Уряв упралуни їда и джя пала ман, — пхэнда ангело.
9 In izšel je, in šel je za njim; in ni vedel, da je res, kar se je godilo po angelji, nego menil je, da vidi prikazen.
Пётро выджиля пала ангело барунэстар тай на полэлас, со ангело терэл вса пав чячима. Вов думисарэлас, со када дыкхлимо.
10 Ko sta bila pa prešla mimo prve straže in druge, prideta do železnih vrat, ktera so držala v mesto, in ta jima se sama od sebe odpró. Ter izideta, in prideta v eno ulico, in precej odstopi angelj od njega.
Вонэ проджиле англунэн халавдэн, тунчи — аврэн тай поджиле саструнэ вударэндэ, савэндар выджянас дэ форо. Вудара еджинэ оттердэпэ англа лэн, тай вонэ выджиле. Вонэ проджиле екх гаса, тай акэ, ангело уджиля.
11 In ko pride Peter k sebi, reče: Sedaj vém res, da je poslal Gospod angelja svojega, in me je otel iz roke Herodove in vsega čakanja ljudstva Judovskega.
Кала Пётро авиля дэ пэстэ, вов пхэнда: — Кана мэ чяче джянав, со Рай бичалда пэхкэрэ ангело и фирисарда ман Иродохкорэ вастэстар и кодэлэ бибахталимастар, саво камле тэ терэ манди иудеенгерэ мануша.
12 In razmislivši to, pride do hiše Marije matere Janeza s priimkom Marka, kjer je bilo veliko zbranih, kteri so molili.
Кала Пётро полиля, со тердапэ, вов джиля цэрэстэ, тев джювда Мария, дэй Иоаннохкири, савэ инте акхарэнас Марко. Котэ бут манушэн стидэнепэ тэ мангэпэ.
13 Ko je pa Peter na vežna vrata potrkal, pristopi deklica po imenu Roda poslušat.
Пётро помарда дэ вударэн, тай лэстэ выджиля бутярни, савя акхарэнас Роза.
14 In spoznavši glas Petrov, od veselja ni odprla vrat, nego odbežala je noter, in sporočila je, da stojí Peter pred vratmi.
Вой уджянгля Петро пав ґласо тай лошатар бистарда тэ оттерэ вудара. Тунчи вой прастэня павпалэ, соб тэ пхэнэ, со Пётро ачел паша вударэн.
15 Oni jej pa rekó: Meša ti se. A ona je trdila, da je tako. Oni so pa govorili: Angelj njegov je.
— Ту на дэ пэхкиря годя! — пхэндэ лати. Нэ вой на пэрэачелас лэнди тэ допхэнэ. — Када лэхкоро ангело! — дэдумане вонэ.
16 A Peter je čakal in trkal. Ko pa odpró, ugledajo ga, in ostrmé.
Пётро вса ж марэлас дэ вударэн, и кала вонэ оттердэ вудара и удыкхле лэ, тунчи дэнепэ дыво.
17 Namignivši pa z roko, naj molčé, razloží jim, kako ga je Gospod izpeljal iz ječe. In reče: Sporočite to Jakobu in bratom. In izšel je, in odšel je v drugi kraj.
Пётро сикавда лэнди вастэґа, соб вонэ тэ заачен мулком, тай розпхэнда, сар Рай вылиджялда лэ барунэстар. — Розпхэнэн пала кода Иаковости и аврэ пхралэнди, — дэдуманя вов лэнди тай уджиля котарь дэ авэр тхан.
18 Ko se je pa zdanilo, ni bil majhen strah med vojaki, kaj da se je s Petrom zgodilo.
Дэнзор халавдэ ачиле тэ прастэ пордэ котарь, и нико на джянгля, со тердапэ Петроґа.
19 Herod pa, ko ga je zahteval in ga ni našel, izpraša varuhe, in ukaže jih odpeljati: in snide iz Judeje v Cezarejo, ter je tu živel.
Иродо родэлас лэ тай на аракхля, колэсти допхучля халавдэн тай прэдэня лэн мэримасти. Тунчи Иродо лагля Иудеятар дэ Кесария тай ачеласпэ котэ набут вряма.
20 Bil je pa Herod jezen na Tirce in Sidonce; a oni enodušno pridejo k njemu, in pregovorivši Blasta komornika kraljevega, prosili so mirú, za to, ker je njih dežela dobivala živež iz kraljeve.
Иродо ж фартэ мижыля пэ манушэн, савэ джювдэ дэ Тиро тай Сидоно. Кодэла ж допхэндэпэ машкар пэстэ, авиле Иродостэ тай помангле Бласто, саво прыдыкхэлас пала тхагарехкири цэра, соб вов тэ подрицарэл лэн. Тунчи мангле тхагаре, соб тэ на рицарэл холи пэ лэн, колэсти со лэнгири пхув парварэласпэ тхагарехкиря пхуятар.
21 A odločeni dan se je oblekel Herod v kraljevo oblačilo, in sedši na sodišče, govoril jim je.
Дэ екх диво, саво вов вытидэня, Иродо урявда тхагаримахкири їда, бэшля пэ сундисарехкоро тхан и ачиля тэ дэдумэ манушэндэ.
22 Ljudstvo pa je vpilo: Božji glas je to, a ne človeški.
Мануша затиписиле: — Када ґласо дэвликуно, а на манушыкано!
23 Pri tej priči pa ga je udaril angelj Gospodov, za to ker ni dal slave Bogu: in sneden od črvov je umrl.
Нэ дэ кодыя ж вряма ангело Раехкоро малавда Иродо, колэсти со вов на ваздэня лашаримо Дэвлэсти, тай цэрмэ захале лэ, и вов муля.
24 A beseda Gospodova je rastla in razširjala se.
Лав Дэвлэхкоро розджяласпэ дурэдэр тай дурэдэр.
25 A Barnaba in Savel sta se vrnila iz Jeruzalema, ko sta bila opravila službo, in vzela sta s seboj tudi Janeza s priimkom Marka.
Варнава ж тай Савло стердэ пэхкоро рындо тай рисиле дэ Ерусалимо. Пэґа вонэ лиле Иоанно, савэ инте акхарэнас Марко.

< Apostolska dela 12 >