< Visoka pesem 2 >

1 Jaz sem vrtnica Šaróna in dolinska lilija.
Soy una rosa de Sarón, un lirio de los valles.
2 Kakor lilija med trnjem, tako je moja ljubezen med hčerami.
Como un lirio entre espinas, así es mi amor entre las hijas.
3 Kakor jablana med gozdnimi drevesi, tak je moj ljubljeni med sinovi. Z velikim veseljem sem se usedla pod njeno senco in njen sad je bil sladek mojemu okusu.
Como el manzano entre los árboles del bosque, así es mi amado entre los hijos. Me senté bajo su sombra con gran placer, su fruta era dulce para mi gusto.
4 Privedel me je v hišo gostije in njegov prapor nad menoj je bila ljubezen.
Me llevó a la sala de banquetes. Su estandarte sobre mí es el amor.
5 Potešite me s flaškoni, tolažite me z jabolki, kajti jaz sem bolna od ljubezni.
Fortaléceme con las pasas, refrescarme con manzanas; ya que me siento débil de amor.
6 Njegova leva roka je pod mojo glavo in njegova desnica me objema.
Su mano izquierda está bajo mi cabeza. Su mano derecha me abraza.
7 Naročam vam, oh ve hčere jeruzalemske, pri srnah in pri poljskih košutah, da ne razvnamete niti ne zbudite moje ljubezni, dokler njemu ugaja.
Os conjuro, hijas de Jerusalén, por las corzas, o por las ciervas del campo, para que no te agites, ni despiertes el amor, hasta que lo desee.
8 Glas mojega ljubljenega! Glej, prihaja, skače na gorah, poskakuje po hribih.
¡La voz de mi amado! He aquí que viene, saltando en las montañas, saltando en las colinas.
9 Moj ljubljeni je podoben srni ali mlademu jelenu. Glej, stoji za našim zidom, gleda pri oknih, kaže se skozi mrežo.
Mi amado es como un corzo o un ciervo joven. ¡Contempla, está detrás de nuestro muro! Mira hacia las ventanas. Mira a través de la celosía.
10 Moj ljubljeni je spregovoril in mi rekel: »Vstani, moja ljubezen, moja lepotica in odleti.
Mi amado habló y me dijo, “Levántate, mi amor, mi bella, y ven.
11 Kajti glej, zima je minila, dež je mimo in je izginil.
Porque he aquí que el invierno ha pasado. La lluvia ha terminado y se ha ido.
12 Cvetlice se pojavljajo na zemlji, prišel je čas petja ptic in glas grlice se sliši v naši deželi,
Las flores aparecen en la tierra. Ha llegado el momento del canto, y la voz de la tórtola se oye en nuestra tierra.
13 figovo drevo poganja svoje zelene fige in trte z nežnim grozdjem dajejo dober vonj. Vstani, moja ljubezen, moja lepotica in odleti.
La higuera madura sus higos verdes. Las vides están en flor. Desprenden su fragancia. Levántate, mi amor, mi bella, y váyase”.
14 Oh moja golobica, ki si v skalnih razpokah, na skrivnih krajih stopnic, naj vidim tvoje obličje, naj slišim tvoj glas, kajti tvoj glas je prijeten in tvoje obličje je ljubko.«
Mi paloma en las hendiduras de la roca, en los escondites de la ladera de la montaña, déjame ver tu cara. Déjame escuchar tu voz; porque tu voz es dulce y tu rostro es hermoso.
15 Ujemite nama lisice, majhne lisice, ki plenijo trte, kajti najine trte imajo nežno grozdje.
Atrapa para nosotros los zorros, los pequeños zorros que saquean los viñedos; porque nuestros viñedos están en flor.
16 Moj ljubljeni je moj in jaz sem njegova, on pase med lilijami.
Mi amado es mío, y yo soy suya. Navega entre los lirios.
17 Dokler se ne zdani in sence [ne] odletijo, se obrni, moj ljubljeni in bodi podoben srni ali mlademu jelenu na gorah Beterja.
Hasta que el día se enfríe y las sombras huyan, vuelta, mi amado, y ser como un corzo o un joven ciervo en las montañas de Bether.

< Visoka pesem 2 >