Visoka pesem 1
1 Pesem pesmi, ki je Salomonova.
2 Naj me poljublja s poljubi svojih ust, kajti tvoja ljubezen je boljša kakor vino.
Drenk mij met de kussen van uw mond; Want uw liefde is zoeter dan wijn.
3 Zaradi vonja tvojih dobrih mazil je tvoje ime kakor izlito mazilo, zato te ljubijo device.
Heerlijk is de geur van uw balsem, Uw naam is het kostbaarst aroom. Daarom hebben de meisjes u lief.
4 Povleci me, me bomo tekle za teboj. Kralj me je privedel v svoje sobe; me bomo vesele in se veselile v tebi, me se bomo spominjale tvoje ljubezni bolj kakor vina. Poštene te ljubijo.
Neem mij mede, laat ons vluchten; Want de koning heeft mij in zijn vertrekken gebracht! Wij willen juichen, in u ons verblijden, Uw liefde roemen, hoger dan wijn, Terecht beminnen zij u!
5 Črna sem, toda ljubka, oh ve hčere jeruzalemske, kakor kedárski šotori, kakor Salomonove zavese.
Wel ben ik donker, Maar toch nog schoon, Jerusalems dochters: Als de tenten van Kedar, De paviljoenen van Sjalma.
6 Ne glejte name, ker sem počrnela, ker je name pogledalo sonce. Otroci moje matere so bili jezni name, postavili so me za varuhinjo vinogradov, toda svojega lastnega vinograda nisem varovala.
Let er niet op, dat ik zwart ben, En van de zon ben verbrand; Want de zonen van mijn moeder waren boos op mij, En lieten mij de wijngaarden bewaken…. Maar mijn eigen wijngaard bewaakte ik niet!
7 Povej mi, oh ti, ki ga ljubi moja duša, kje paseš, kje daješ svojemu tropu, da počiva opoldan; kajti zakaj bi bila jaz kakor nekdo, ki se obrača vstran ob tropih tvojih družabnikov?
Bericht mij toch, mijn zielsbeminde, Waar ge uw kudde laat weiden, Waar ge ze in de middag laat rusten? Want waarom zou ik gaan zwerven Bij de kudden uwer vrienden?
8 Če ne veš, oh najlepša med ženami, pojdi svojo pot naprej ob stopinjah tropa in pasi svoje kozličke poleg pastirskih šotorov.
Als ge het niet weet, Schoonste der vrouwen, Volg dan het spoor van de kudde, En hoed uw geiten Bij de tenten der herders.
9 Primerjal sem te, oh moja ljubezen, s skupino konj v faraonovih bojnih vozovih.
Met het span van Farao’s wagens Vergelijk ik u, liefste;
10 Tvoja lica so ljubka z nizi draguljev, tvoj vrat z verižicami iz zlata.
Hoe bekoorlijk uw wangen tussen de hangers, Uw hals in de snoeren.
11 Naredile ti bomo zlate robove s srebrnimi kroglicami.
Gouden hangers laten we u maken, Met plaatjes van zilver.
12 Medtem ko kralj sedi pri svoji mizi, moja narda oddaja svoj vonj.
Zolang de koning in zijn harem verbleef, Straalde mijn nardus haar geur.
13 Moj srčno ljubljeni mi je sveženj mire, vso noč bo ležal med mojimi prsmi.
Want mijn beminde is mij een bundeltje mirre, Dat op mijn boezem blijft rusten;
14 Moj ljubljeni mi je kakor skupina kan v engedijskih vinogradih.
Mijn beminde is mij een cyper-tros, Van Engédi’s gaarden.
15 Glej, lepa si, moja ljubezen, glej, lepa si, imaš oči golobice.
Wat zijt ge verrukkelijk, mijn liefste, Uw ogen zijn duiven.
16 Glej, lep si, moj ljubljeni, da, prijeten. Tudi najina postelja je zelena.
Wat zijt ge verrukkelijk schoon, mijn beminde Ons rustbed is in het groen!
17 Bruna najine hiše so cedre in najini trami v ostrešju iz cipresovine.
De binten van ons paleis zijn ceders, Onze wanden cypressen.
