Psalmi 94
1 Oh Gospod Bog, ki mu pripada maščevanje, oh Bog, ki mu pripada maščevanje, pokaži se.
Jahweh, wrekende God, God der wrake, treed op;
2 Dvigni se, ti sodnik zemlje; povrni nagrado ponosnim.
Verhef U, Rechter der aarde, Vergeld de trotsen wat ze verdienen!
3 Gospod, doklej bodo zlobni, doklej bodo zlobni slavili zmago?
Hoelang nog zullen de zondaars, o Jahweh, Hoelang nog zullen de boosdoeners juichen?
4 Kako dolgo bodo izgovarjali in govorili trde stvari in se bahali vsi delavci krivičnosti?
Al die booswichten pochen en snoeven, En een hoge toon slaan ze aan!
5 Tvoje ljudstvo razbijajo na koščke, oh Gospod in prizadevajo tvojo dediščino.
Jahweh, ze vertrappen uw volk, En verdrukken uw erfdeel;
6 Ubijajo vdovo in tujca in morijo osirotele.
Ze doden weduwen en wezen, Vermoorden die bij ons kwamen wonen.
7 Vendar pravijo: » Gospod nas ne bo videl niti Bog Jakobov tega ne bo upošteval.«
En dan zeggen ze nog: Jahweh ziet het niet eens, De God van Jakob merkt het niet!
8 Razumite, vi brutalni izmed ljudstva, in vi bedaki, kdaj boste modri?
Domme kudde, word toch verstandig; Gij dwazen, wanneer wordt gij wijs?
9 Kdor je zasadil uho, da ne bi slišal? Kdor je oblikoval oko, da ne bi videl?
Zou Hij het niet horen, die het oor heeft geplant, Niet zien, die het oog heeft geschapen;
10 Kdor kaznuje pogane, da ne bi grajal? Kdor uči človeka spoznanja, da ne bi vedel?
Zou Hij, die de volkeren tuchtigt, niet straffen, Onwetend zijn, die den mens onderricht?
11 Gospod pozna človekove misli, da so le-te ničevost.
Neen, Jahweh kent de gedachten der mensen, Hij weet, dat het hersenschimmen zijn.
12 Blagoslovljen je človek, ki ga karaš, oh Gospod in ga učiš iz svoje postave,
Jahweh, gelukkig de man, dien Gij onderricht, En dien Gij leert uit uw wet:
13 da mu lahko daš počitek od dni nadloge, dokler ni izkopana jama za zlobnega.
Hoe hij gelaten moet zijn in dagen van rampspoed, Totdat voor den boze het graf is gedolven;
14 Kajti Gospod ne bo zavrgel svojega ljudstva niti ne bo zapustil svoje dediščine.
Hoe Jahweh zijn volk niet verstoot, En nooit zijn erfdeel verlaat;
15 Toda sodba se bo vrnila k pravičnosti in vsi iskreni v srcu ji bodo sledili.
Hoe de brave zijn recht weer verkrijgt, Alle oprechten van hart weer geluk!
16 Kdo se bo zame dvignil zoper hudodelce? Ali kdo bo zame vstal zoper delavce krivičnosti?
Wie anders neemt het voor mij tegen de boosdoeners op, Wie staat mij tegen de booswichten bij?
17 Če Gospod ne bi bil moja pomoč, bi moja duša skoraj prebivala v tišini.
Wanneer Jahweh mij niet te hulp was gekomen, Dan lag ik misschien al lang in het graf.
18 Ko sem rekel: »Moje stopalo zdrsuje, me je podpiralo tvoje usmiljenje, oh Gospod.
Maar als ik denk: nú wankelt mijn voet, Dan steunt mij uw goedheid, o Jahweh;
19 V množici mojih misli znotraj mene tvoje tolažbe razveseljujejo mojo dušo.
En wanneer zware zorgen mij innerlijk drukken, Dan verkwikt uw vertroosting mijn ziel.
20 Mar bo prestol krivičnosti, ki z uzakonitvijo snuje vragolijo, imel družbo s teboj?
Zoudt Gij iets gemeen hebben met de zetel van onrecht, Die onheil sticht op gezag van de wet;
21 Skupaj se zbirajo zoper dušo pravičnega in obsojajo nedolžno kri.
Met hen, die het leven der braven belagen, En onschuldig bloed durven straffen?
22 Toda Gospod je moja obramba in moj Bog je skala mojega zatočišča.
Neen, voor mij is Jahweh een toevlucht, Mijn God een veilige Rots;
23 Nadnje bo privedel njihovo lastno krivičnost in odsekal jih bo v njihovi lastni zlobnosti; da, Gospod, naš Bog, jih bo odsekal.
Maar hùn vergeldt Hij hun onrecht, En vernielt ze om hun boosheid: Jahweh, onze God!
