Psalmi 89
1 O Gospodovih milostih bom prepeval na veke, s svojimi usti bom vsem rodovom razglašal tvojo zvestobo.
Een leerdicht van Etan, den Ezrachiet. Uw genade, o Jahweh, wil ik eeuwig bezingen, Uw trouw verkonden van geslacht tot geslacht!
2 Kajti rekel sem: »Usmiljenje bo zgrajeno na veke, svojo zvestobo boš utrdil v samih nebesih.«
Want Gij hebt gesproken: Mijn genade duurt eeuwig, Mijn trouw staat als de hemel onwankelbaar vast.
3 S svojim izbranim sem sklenil zavezo, prisegel sem Davidu, svojemu služabniku:
Ik heb een verbond met mijn uitverkorene gesloten, Een eed gezworen aan David, mijn dienaar:
4 »Tvoje seme bom utrdil na veke in tvoj prestol zgradil za vse rodove.« (Sela)
Voor eeuwig zal Ik uw nazaat behouden, Uw troon doen staan van geslacht tot geslacht!
5 Nebesa bodo hvalila tvoje čudeže, oh Gospod, tudi tvojo zvestobo v skupnosti svetih.
De hemelen loven uw wondermacht, Jahweh, En uw trouw in de gemeenschap der heiligen;
6 Kajti kdo na nebu bi bil lahko primerjan z Gospodom? Kdo izmed sinov mogočnega bi bil lahko podoben Gospodu?
Want wie in de wolken kan zich meten met Jahweh, Wie van Gods zonen is aan Jahweh gelijk?
7 Boga se je silno bati v zboru svetih in spoštujejo ga vsi tisti, ki so okoli njega.
Geweldig is God in de gemeenschap der heiligen, Machtig, ontzaglijk boven allen om Hem heen!
8 Oh Gospod Bog nad bojevniki, kdo je močan Gospod, podoben tebi ali tvoji zvestobi naokoli tebe?
God der heirscharen, Jahweh, wie komt U nabij; Uw almacht en trouw omringen U, Jahweh!
9 Ti vladaš besnenju morja; ko njegovi valovi vstanejo, jih ti umirjaš.
Gij beheerst de onstuimige zee, En bedaart de bruisende golven;
10 Zlomil si Rahaba na koščke, kakor nekoga, ki je umorjen, s svojim močnim laktom si razkropil svoje sovražnike.
Gij hebt Ráhab weggetrapt als een kreng, Uw vijanden uiteen gejaagd door uw machtige arm.
11 Nebo je tvoje, tudi zemlja je tvoja; kar se tiče zemeljskega [kroga] in njegove polnosti, si jih ti utemeljil.
Van U is de hemel, van U is de aarde; Gij hebt de wereld gegrond met wat ze bevat.
12 Sever in jug, ti si ju ustvaril; Tabor in Hermon se bosta veselila v tvojem imenu.
Het Noorden en Zuiden, Gij hebt ze geschapen; Tabor en Hermon prijzen uw Naam!
13 Ti imaš mogočen laket, močna je tvoja roka in visoka je tvoja desnica.
Aan U de arm met heldenkracht; Uw hand is sterk, uw rechter verheven.
14 Pravičnost in sodba sta prebivališče tvojega prestola, usmiljenje in resnica bosta šla pred tvojim obličjem.
Recht en gerechtigheid dragen uw troon, Genade en trouw gaan voor uw aangezicht uit!
15 Blagoslovljeno je ljudstvo, ki pozna radosten zvok. Hodili bodo, oh Gospod, v svetlobi tvojega obličja.
Gelukkig het volk, dat nog jubelen kan, En wandelen in het licht van uw aanschijn, o Jahweh;
16 V tvojem imenu se bodo veselili ves dan in v tvoji pravičnosti bodo povišani.
Dat zich altijd verheugt in uw Naam, En in uw gerechtigheid roemt.
17 Kajti ti si slava njihove moči in v tvoji naklonjenosti bo naš rog povišan.
Want Gij zijt onze heerlijke schutse, Door uw goedheid heft onze hoorn zich omhoog:
18 Kajti Gospod je naša obramba in Sveti Izraelov je naš kralj.
Want Jahweh is ons tot schild, Israëls Heilige tot Koning!
19 Potem svojemu svetemu spregovoriš v videnju in rečeš: »Položil sem pomoč na nekoga, ki je mogočen, povišal sem enega izbranega izmed ljudstva.
Eens hebt Gij in visioenen gesproken, En tot uw getrouwe gezegd: Ik heb een dapperen strijder gekroond, Hoog verheven een jongeman uit het volk.
20 Našel sem Davida, svojega služabnika; s svojim svetim oljem sem ga mazilil.
Ik heb David, mijn dienaar, gevonden, Hem met mijn heilige olie gezalfd;
21 Z njim bo moja roka utrjena; tudi moj laket ga bo krepil.
Mijn hand houdt hem vast, En mijn arm zal hem stutten!
22 Sovražnik se ne bo maščeval nad njim niti ga sin zlobnosti [ne bo] prizadel.
Geen vijand zal hem bespringen, Geen booswicht benauwen;
23 Njegove sovražnike bom premagal pred njegovim obrazom in nadlegoval tiste, ki ga sovražijo.
Ik leg zijn vijanden voor hem neer, En sla zijn haters tegen de grond.
24 Toda z njim bosta moja zvestoba in moje usmiljenje in v mojem imenu bo povišan njegov rog.
Mijn trouw en genade zullen hem steeds vergezellen, Door mijn Naam zal zijn hoorn zich verheffen;
25 Njegovo roko bom postavil tudi na morje in njegovo desnico na reke.
Ik leg zijn hand op de zee, Zijn rechter op de rivieren.
26 Klical bo k meni: ›Ti si moj oče, moj Bog in skala rešitve moje duše.‹
Hij mag tot Mij roepen: Mijn Vader zijt Gij, Mijn God en de Rots van mijn heil;
27 Prav tako mu bom dal svojega prvorojenca, višje kakor kralje zemlje.
En Ik zal hem tot eerstgeborene verheffen, Hoog boven de koningen der aarde.
28 Svoje usmiljenje bom zanj ohranil na vékomaj in moja zaveza bo trdno stala z njim.
Eeuwig zal Ik hem mijn genade behouden, Onverbreekbaar zal mijn verbond met hem zijn:
29 Tudi njegovemu semenu bom storil, da ostane na veke in njegov prestol kakor nebeški dnevi.
Ik zal zijn geslacht laten duren voor eeuwig, Zijn troon als de dagen des hemels!
30 Če njegovi otroci zapustijo mojo postavo in ne hodijo po mojih sodbah,
En mochten zijn zonen mijn wet verzaken, En niet wandelen naar mijn geboden,
31 če prelomijo moje zakone in se ne držijo mojih zapovedi,
Mijn voorschriften schenden, Mijn bevel overtreden:
32 potem bom s palico obiskal njihov prestopek in njihovo krivičnost z bičanjem.
Dan zal Ik wel met de roede hun misdaad bestraffen, En met slagen hun schuld,
33 Vendar pa svoje ljubeče skrbnosti ne bom popolnoma odvzel od njega niti svoji zvestobi [ne bom] pustil, da se izneveri.
Maar hèm zal Ik mijn gunst niet onthouden, En mijn trouw niet verloochenen.
34 Svoje zaveze ne bom prelomil niti predrugačil stvari, ki je odšla iz mojih ustnic.
Mijn verbond zal Ik nimmer verbreken, Nooit veranderen wat Ik eens heb gezegd;
35 Enkrat sem prisegel pri svoji svetosti, da Davidu ne bom lagal.
Bij mijn heiligheid heb Ik het eens en voor altijd gezworen, En nooit breek Ik David mijn woord!
36 Njegovo seme bo ostalo na veke in njegov prestol kakor sonce pred menoj.
Zijn geslacht zal eeuwig bestaan, En zijn troon als de zon voor mijn aanschijn;
37 Kakor luna bo utrjen na veke in kakor zvesta priča na nebu.« (Sela)
Als de maan, die stand houdt voor eeuwig, En trouw in de wolken blijft staan.
38 Toda ti si zavrgel in prezrl, ogorčen si bil s svojim maziljencem.
En nu hebt Gij toch uw Gezalfde versmaad en verstoten, Tegen hem uw gramschap ontstoken;
39 Razveljavil si zavezo svojega služabnika. Njegovo krono si oskrunil in jo vrgel na tla.
Het verbond met uw dienaar verbroken, Zijn kroon vertrapt op de grond.
40 Porušil si vse njegove ograje; njegova oporišča si privedel do propada.
Al zijn wallen hebt Gij geslecht, Zijn vestingen in puin gelegd;
41 Vsi mimoidoči ga plenijo. Graja je svojim sosedom.
Iedereen plundert hem, die er voorbij gaat, En zijn buren spotten met hem.
42 Dvignil si desnico njegovih nasprotnikov; vsem njegovim sovražnikom si storil, da se veselijo.
Gij hebt de rechterhand van zijn verdrukkers verhoogd, En al zijn vijanden van blijdschap doen juichen,
43 Obrnil si tudi ostrino njegovega meča in ga nisi naredil, da se zoperstavi v bitki.
Doen wijken de kling van zijn zwaard, Hem geen stand doen houden in de strijd.
44 Njegovi slavi si storil, da preneha in njegov prestol si vrgel na tla.
Gij hebt hem van zijn glorie beroofd, Zijn troon ter aarde geworpen;
45 Dneve njegove mladosti si skrajšal. Pokril si ga s sramoto. (Sela)
De dagen verkort van zijn jeugdige kracht, En hem met schande bedekt.
46 Doklej, Gospod? Se hočeš skrivati na veke? Bo tvoj bes gorel kakor ogenj?
Hoe lang nog, Jahweh, zult Gij U maar altijd verbergen, En zal uw gramschap laaien als vuur?
47 Spomni se, kako kratek je moj čas. Zakaj si vse ljudi naredil zaman?
Bedenk toch, wat het leven is, Hoe vergankelijk Gij den mens hebt gemaakt.
48 Kateri človek je, kdor živi in ne bo videl smrti? Ali bo svojo dušo osvobodil pred roko groba? (Sela) (Sheol h7585)
Waar leeft de man, die de dood niet zal zien, Zijn leven kan redden uit de klauw van het graf? (Sheol h7585)
49 Gospod, kje so tvoje prejšnje ljubeče skrbnosti, katere v svoji resnici prisegaš Davidu?
Heer, waar zijn dan uw vroegere gunsten gebleven, Die Gij David bij uw trouw hadt bezworen?
50 Spomni se, Gospod, graje svojih služabnikov; kako v svojih prsih nosim grajo vseh mogočnih ljudi,
Ach Heer, gedenk toch de smaad van uw dienaar, De hoon der volken, die ik in mijn boezem verkrop,
51 s čimer so grajali tvoji sovražniki, oh Gospod, s čimer so grajali stopinje tvojega maziljenca.
Waarmee uw vijanden schimpen, o Jahweh, En uw Gezalfde tergen bij iedere stap!
52 Blagoslovljen bodi Gospod na vékomaj. Amen in Amen.
Gezegend zij Jahweh in eeuwigheid; Amen, Amen!
