< Psalmi 83 >
1 Ne bodi tiho, oh Bog. Ne molči in ne bodi molčeč, oh Bog.
Een lied; een psalm van Asaf. O God, houd U niet stil, Niet rustig en werkeloos, o God!
2 Kajti glej, tvoji sovražniki pripravljajo upor in tisti, ki te sovražijo, so povzdignili glavo.
Want zie, uw vijanden razen, En uw haters steken hun hoofden omhoog.
3 Zoper tvoje ljudstvo so sprejeli prebrisan nasvet in se posvetovali zoper tvoje skrite.
Ze smeden listige plannen tegen uw volk, En spannen tegen uw beschermelingen samen:
4 Rekli so: »Pridimo in odrežimo jih od tega, da so narod, da Izraelovo ime ne bo več v spominu.«
"Komt, laat ons ze uitroeien uit de rij van de volken, Zodat men zelfs Israëls naam niet meer noemt!"
5 Kajti skupaj so se soglasno posvetovali, združeni so zoper tebe:
Ja, eensgezind hebben ze samengezworen, En een verbond gesloten tegen U:
6 Edómova šotorska svetišča in Izmaelci; Moábovci in Hagárovci;
De tenten van Edom en van de Jisjmaëlieten, Van Moab en de zonen van Hagar.
7 Gebál, Amón in Amálek; Filistejci s prebivalci Tira;
En Gebal, Ammon en Amalek, Filistea met de bewoners van Tyrus,
8 pridružen jim je tudi Asúr. Pomagali so Lotovim sinovom. (Sela)
Zelfs Assjoer sluit zich bij hen aan, En leent zijn arm aan de zonen van Lot.
9 Stôri jim kakor Midjáncem, kakor Siseráju, kakor Jabínu pri potoku Kišón,
Doe met hen als met Midjan, Als met Sisera en Jabin bij de beek Kisjon,
10 ki so bili pokončani pri En Doru. Postali so kakor gnoj za zemljo.
Die bij En-Dor werden vernietigd, En tot mest voor het veld zijn gemaakt.
11 Naredite njihove plemiče kakor Oréba in kakor Zeéba. Da, vse njihove prince kot Zebaha in kot Calmunája,
Zet het hun vorsten betaald als Oreb en Zeëb, Als Zébach en Salmoenna,
12 ki so rekli: »Vzemimo si Božje hiše v posest.«
Met al hun groten, die zeggen: Laat ons het land van God gaan bezetten!
13 Oh moj Bog, naredi jih kot pleve, kakor strnišče pred vetrom.
Maak ze aan dwarrelende blaren gelijk, o mijn God, En aan kaf voor de wind!
14 Kakor ogenj požiga gozd in kakor plamen zažiga gore,
En zoals het vuur de bossen verteert, De vlammen de bergen verzengen:
15 tako jih preganjaj s svojim neurjem in s svojim viharjem jih naredi prestrašene.
Zo moogt Gij hen met uw stormwind vervolgen, In verwarring brengen door uw orkaan!
16 Njihove obraze napolni s sramoto, da bodo lahko iskali tvoje ime, oh Gospod.
Bedek met smaad hun gelaat, Opdat ze uw Naam mogen eren, o Jahweh;
17 Naj bodo zasramovani in zbegani na veke; da, naj bodo osramočeni in [naj] se pogubijo,
Laat ze beschaamd staan en verbijsterd voor eeuwig, En in schande vergaan!
18 da bodo ljudje lahko vedeli, da si ti, čigar ime samó je Jahve, najvišji nad vso zemljo.
Dan zullen zij weten, dat "Jahweh" uw Naam is; Dat Gij de Allerhoogste zijt op heel de aarde, Gij alleen!