Psalmi 80

1 Pazljivo prisluhni, Pastir Izraela, ti, ki vodiš Jožefa kakor trop, ti, ki prebivaš med keruboma, zasij.

Voor muziekbegeleiding; op de wijze: "Leliën der Wet." Een psalm van Asaf. Herder van Israël, ach, wil toch horen: Gij, die Josef leidt als een kudde; Die troont op de Cherubs, laat stralen uw licht

2 Pred Efrájimom, Benjaminom in Manásejem razvnemi svojo moč ter pridi in nas reši.

Over Efraïm, Benjamin en Manasse; Doe uw kracht weer ontwaken, En kom ons te hulp!

3 Ponovno nas spreobrni, oh Bog in svojemu obrazu povzroči, da zasije in mi bomo rešeni.

O God, richt ons weer op; Laat uw aanschijn lichten, dat we worden gered!

4 Oh Gospod, Bog nad bojevniki, doklej boš jezen proti molitvi svojega ljudstva?

God der heirscharen, Jahweh, Hoelang nog blijft Gij vergramd ondanks het gebed van uw volk!

5 Hraniš jih s kruhom solza in jim daješ, da v veliki meri pijejo solze.

Hoelang nog laat Gij ons tranenbrood eten, En tranen drinken bij stromen;

6 Delaš nas prepir našim sosedom in naši sovražniki se smejijo med seboj.

Maakt Gij ons tot twistappel voor onze buren, En zal onze vijand de spot met ons drijven?

7 Ponovno nas spreobrni, oh Bog nad bojevniki in svojemu obrazu povzroči, da zasije in mi bomo rešeni.

God der heirscharen, richt ons weer op; Laat uw aanschijn lichten, dat we worden gered!

8 Iz Egipta si privedel trto, spodil si pogane in jo zasadil.

Een wijnstok hebt Gij uit Egypte overgebracht, Volkeren uitgetrokken, om hem te planten;

9 Pred njo si pripravil prostor in ji povzročil, da je napravila globoko korenino in napolnila zemljo.

Gij hebt hem plaats gemaakt, zodat hij wortel kon schieten, En het hele land kon begroeien.

10 Hribi so bili pokriti z njeno senco in njene veje so bile podobne čednim cedram.

Zijn lommer bedekte de bergen, Zijn ranken Gods ceders;

11 Njene veje je poslala v morje in njene mladike v reko.

Hij strekte zijn takken uit tot de Zee, Zijn loten naar de Rivier.

12 Zakaj si ti potem podrl njene ograje, tako da jo smukajo vsi, ki gredo mimo po poti?

Maar waarom hebt Gij dan zijn omheining vernield, Zodat iedereen, die voorbij gaat, hem leeg plukt,

13 Merjasec iz gozda jo pustoši in poljska žival jo požira.

Het everzwijn uit het woud hem ontwortelt, Het veldgedierte hem kaal vreet?

14 Vrni se, rotimo te, oh Bog nad bojevniki, poglej dol z neba in glej in obišči to trto

Jahweh der heirscharen, ach, keer toch terug, Blik neer uit de hemel, zie toe; Zoek deze wijnstok weer op,

15 in vinograd, ki ga je zasadila tvoja desnica in mladiko, ki si jo zaradi sebe naredil močno.

De stek, die uw rechterhand heeft geplant!

16 Požgana je z ognjem, posekana je. Oni se pogubljajo ob graji tvojega obličja.

Laat, die hem als vuilnis verbranden, Vergaan voor uw dreigende blik!

17 Naj bo tvoja roka nad človekom tvoje desnice, nad sinom človekovim, ki si ga storil močnega zase.

Maar laat uw hand op de man blijven rusten, Uw rechter op het mensenkind, dat Gij groot hebt gebracht;

18 Tako od tebe ne bomo odšli nazaj. Oživi nas in mi bomo klicali tvoje ime.

Laat ons toch nimmermeer van U wijken, Maar doe ons weer leven, en wij eren uw Naam!

19 Ponovno nas spreobrni, oh Gospod Bog nad bojevniki, svojemu obrazu povzroči, da zasije in mi bomo rešeni.

God der heirscharen, Jahweh, richt ons weer op; Laat uw aanschijn lichten, dat we worden gered!