Psalmi 52

1 Zakaj se bahaš z vragolijo, oh mogočen človek? Božja dobrota vztraja nenehno.

Ki he Takimuʻa, ko e Saame akonaki ʻa Tevita, ʻi he haʻu ʻa Toeki ko e tangata ʻItomi, ʻo tala kia Saula, ʻo ne pehē kiate ia, kuo haʻu ʻa Tevita ki he fale ʻo ʻAhimeleki. ‌ʻAe tangata mālohi, ko e hā ʻoku ke polepole ai koe ʻi he fai pauʻu? ʻoku tolonga maʻuaipē ʻae ʻaloʻofa ʻae ʻOtua.

2 Tvoj jezik snuje vragolije, kakor ostra britev, ki dela varljivo.

‌ʻOku langaʻi ʻe ho ʻelelo ʻae ngaahi meʻa kovi; ʻo ne fai kākā, ʻo hangē ko e tele māsila.

3 Bolj ljubiš zlo kakor dobro in laganje bolj kakor govoriti pravičnost. (Sela)

‌ʻOku ke ʻofa lahi ki he kovi ʻi he lelei; pea ki he loi ʻi he lea māʻoniʻoni. (Sila)

4 Ljubiš vse lakomne besede, oh ti varljiv jezik.

‌ʻAe ʻelelo kākā, ʻoku ke manako ki he ngaahi lea fakaʻauha.

5 Bog te bo prav tako uničil za vedno, odvedel te bo stran in izpulil iz tvojega prebivališča in izkoreninil iz dežele živih. (Sela)

Pea ʻe fakaʻauha foki koe ʻe he ʻOtua ʻo taʻengata, te ne toʻo ʻo ʻave koe, pea taʻaki koe mei ho nofoʻanga, ʻo taʻaki fuʻu hake koe mei he fonua ʻoe moʻui. (Sila)

6 Tudi pravični bodo videli in se bali ter se mu posmehovali:

‌ʻE mamata foki ki ai ʻae kakai māʻoniʻoni, pea manavahē, pea nau kata manuki kiate ia:

7 »Glej! To je človek, ki ni storil Boga [za] svojo moč, temveč je zaupal v obilje svojega bogastva in se okrepil v svoji zlobnosti.«

“Vakai, ko eni ʻae tangata naʻe ʻikai maʻu ʻae mālohi mei he ʻOtua; ka naʻe falala ki he lahi ʻo ʻene koloa, ʻo ne fakamālohi ia ʻi heʻene kovi.”

8 Toda jaz sem podoben zeleni oljki v Božji hiši. V Božje usmiljenje zaupam na veke vekov.

Ka ʻoku ou tatau mo e ʻolive laumaʻuiʻui ʻi he fale ʻoe ʻOtua: ʻoku ou falala ki he ʻaloʻofa ʻae ʻOtua ʻo taʻengata pea taʻengata.

9 Hvalil te bom na veke, ker si ti to storil in čakal bom na tvoje ime, kajti to je dobro pred tvojimi svetimi.

Te u fakamālō kiate koe ʻo taʻengata, koeʻuhi kuo ke fai ia ʻe koe: pea te u tatali ki ho huafa; he ʻoku lelei ia ʻi he ʻao ʻo ho kakai māʻoniʻoni.