Psalmi 50
1 Mogočen Bog, celó Gospod, je spregovoril in poklical zemljo od sončnega vzhoda do njegovega zahoda.
Een psalm van Asaf. De God der goden, Jahweh, spreekt en roept tot de aarde Van de opgang tot de ondergang der zon!
2 S Siona, popolne lepote, je zasijal Bog.
Van Sion, de kroon der schoonheid, straalt God zijn heerlijkheid uit:
3 Naš Bog bo prišel in ne bo molčal. Ogenj bo požiral pred njim in okoli njega bo zelo viharno.
Hij komt, onze God, en zwijgt niet meer! Verterend vuur gaat voor Hem uit, De stormwind woedt om Hem heen!
4 Klical bo k nebesom od zgoraj in k zemlji, da bo lahko sodil svoje ljudstvo.
Hij nodigt de hemelen uit, daarboven, En de aarde, om zijn volk te richten:
5 »Zberite k meni moje svete, tiste, ki so z žrtvijo sklenili zavezo z menoj.«
"Brengt Mij mijn getrouwen bijeen, Die door offers het Verbond met Mij sloten!"
6 Nebesa bodo oznanjala njegovo pravičnost, kajti sam Bog je sodnik. (Sela)
En de hemelen verkondigen zijn gerechtigheid; Want God begint het gericht.
7 »Poslušaj, oh moje ljudstvo in govoril bom, oh Izrael in pričeval bom zoper tebe. Jaz sem Bog, celó tvoj Bog.
Hoor, mijn volk, en laat Mij spreken; Het u betuigen, Israël: Ik Jahweh, uw God:
8 Ne bom te grajal zaradi tvojih klavnih daritev ali tvojih žgalnih daritev, da so bile nenehno pred menoj.
Niet om uw offers spreek Ik u vrij, Of om uw brandoffers, Mij zonder ophouden gebracht.
9 Iz tvoje hiše ne bom vzel nobenega bikca niti kozlov iz tvojih staj.
Neen, Ik heb den stier uit uw stallen niet nodig, En geen bokken uit uw kooien.
10 Kajti vsaka gozdna žival je moja in živina na tisočêrih hribih.
Want Mij behoren alle dieren in het woud, Het vee en het wild op de bergen;
11 Poznam vso gorsko perjad in divje poljske živali so moje.
Ik ken alle vogels in de lucht, Van Mij is wat zich beweegt op het veld.
12 Če bi bil lačen, ti ne bi povedal, kajti zemeljski [krog] je moj in njegova polnost.
Had Ik honger, Ik behoefde het ú niet te zeggen, Want Mij behoort de aarde met wat ze bevat.
13 Mar bom jedel meso bikov ali pil kri koz?
Of zou Ik soms stierenvlees eten, En bokkenbloed drinken?
14 Bogu daruj zahvaljevanje in svoje zaobljube izpolni Najvišjemu.
Neen, breng als uw offer een loflied aan God, Onderhoud uw geloften, den Allerhoogste gebracht,
15 Obrni se k meni v dnevu stiske, osvobodil te bom in ti me boš proslavil.«
En roep Mij aan in tijden van nood: Dan zal Ik u redden, en gij zult Mij eren.
16 Toda zlobnemu Bog govori: »Kaj delaš, da oznanjaš moje zakone ali da v svoja usta jemlješ mojo zavezo?
Hoe waagt gij het, over mijn geboden te spreken, En uw mond vol te hebben van mijn Verbond,
17 Ker sovražiš poučevanje in moje besede zavračaš za seboj.
Terwijl gij toch de tucht veracht, En mijn woord in de wind slaat?
18 Ko vidiš tatu, se strinjaš z njim in si postal soudeleženec z zakonolomci.
Ziet gij een dief, gij loopt terstond met hem mee, En met echtbrekers gaat gij vriendschappelijk om.
19 Svoja usta izročaš v zlo in tvoj jezik snuje prevaro.
Uw mond vloeit over van boosheid, En uw tong weeft bedrog;
20 Sediš in govoriš zoper svojega brata, obrekuješ sina svoje matere.
Gij spreekt schande over uw broeder, En werpt smaad op den zoon van uw moeder.
21 Te stvari si storil, jaz pa sem molčal. Mislil si, da sem bil povsem takšen kakor ti. Toda grajal te bom in jih v vrsti postavil pred tvoje oči.
Dit hebt gij gedaan; en omdat Ik bleef zwijgen, Dacht gij nog: Ik ben niet beter dan gij. Daarom waarschuw Ik u, En breng het u onder het oog.
22 Torej preudarite to, vi, ki pozabljate Boga, da vas ne bom raztrgal na koščke in nikogar ne bo, da osvobodi.
Godvergetenen, neemt het ter harte; Anders verscheur Ik u, en er is niemand, die u zal redden!
23 Kdorkoli daruje hvalo, me poveličuje in tistemu, ki pravilno ureja svoje vedênje, bom pokazal Božjo rešitev duše.«
Wie een loflied offert, eert Mij waarachtig, En wie deugdzaam leeft, hem toon Ik Gods heil!
