Psalmi 38
1 Oh Gospod, ne oštevaj me v svojem besu niti me ne karaj v svojem silnem nezadovoljstvu.
Van David; bij het herinneringsoffer. Jahweh, tuchtig mij niet in uw toorn, Kastijd mij niet in uw gramschap:
2 Kajti tvoje puščice trdno tičijo v meni in tvoja roka me boleče pritiska.
Want uw pijlen hebben mij getroffen, Uw hand drukt zwaar op mij neer.
3 Zaradi tvoje jeze na mojem mesu ni zdravja niti ni v mojih kosteh zaradi mojega greha nobenega počitka.
Er is geen gezonde plek aan mijn vlees om uw toorn, Niets gaafs aan mijn gebeente om mijn zonden;
4 Kajti moje krivičnosti so presegle mojo glavo, kakor težko breme so zame pretežke.
Want mijn misdaden stapelen zich op mijn hoofd, En drukken mij neer als een loodzware last.
5 Moje rane zaudarjajo in so okužene zaradi moje nespametnosti.
Mijn wonden stinken en dragen Om mijn verdwazing;
6 Zaskrbljen sem, silno sem sklonjen, ves dan hodim in žalujem.
Ik ga gebukt en geknakt, Loop heel de dag maar treurend rond.
7 Kajti moja ledja so napolnjena z gnusno boleznijo in zdravja ni na mojem mesu.
Mijn lenden zijn aan alle kanten ontstoken, Geen gezonde plek aan mijn vlees;
8 Slaboten sem in boleče zlomljen, vpil sem zaradi nemira v svojem srcu.
Ik ben uitgeput en gebroken, En snik het uit door het gekerm van mijn hart.
9 Gospod, pred teboj je vse moje hrepenenje in moje stokanje ni skrito pred teboj.
Heer, al mijn jammeren is U bekend, Mijn zuchten voor U niet verborgen;
10 Moje srce trepeta, moja moč me zapušča. Glede svetlobe mojih oči, je tudi ta odšla od mene.
Wild bonst mijn hart, de kracht ontzinkt mij, Zelfs het licht van mijn ogen is heen.
11 Moji ljubi in moji prijatelji stojijo daleč stran od moje rane in moji sorodniki stojijo daleč stran.
Mijn vrienden en makkers keren zich af om mijn plagen, En mijn verwanten staan op een afstand te spotten;
12 Tudi tisti, ki mi strežejo po življenju, zame postavljajo zanke in tisti, ki iščejo mojo bolečino, govorijo pogubne stvari in si ves dan domišljajo prevare.
Die mijn leven belagen en mijn ongeluk zoeken, Bespreken mijn val, en belasteren mij de hele dag.
13 Toda jaz, kakor gluh človek, nisem slišal in bil sem nem človek, ki ne odpira svojih ust.
Maar ik ben als een dove, die het niet hoort, Als een stomme, die zijn mond niet opent,
14 Tako sem bil človek, ki ne sliši in v čigar ustih ni opominov.
Als een man, die niet luistert, En wiens mond geen antwoord meer weet.
15 Kajti vate zaupam, oh Gospod, ti boš uslišal, oh Gospod, moj Bog.
Neen, Jahweh, ik verlaat mij op U: Antwoord Gij, mijn Heer en mijn God;
16 Kajti rekel sem: » Usliši me, da se ne bi sicer veselili nad menoj. Ko moje stopalo zdrsuje, se poveličujejo proti meni.«
Want ik vrees, dat men zich vrolijk over mij maakt, Een grote mond tegen mij zet, nu mijn voeten wankelen.
17 Kajti pripravljen sem, da se zaustavim in moja bridkost je nenehno pred menoj.
Ja, ieder ogenblik dreig ik te vallen, Mijn ellende staat mij steeds voor de geest;
18 Kajti oznanil bom svojo krivičnost, žalosten bom zaradi svojega greha.
Want ik moet wel mijn misdaad bekennen, En bekommerd zijn over mijn schuld.
19 Toda moji sovražniki so živi in oni so močni, in tisti, ki me krivično sovražijo, so pomnoženi.
En machtig zijn ook, die zonder reden mijn vijanden zijn, Talrijk, die mij onverdiend haten,
20 Tudi tisti, ki vračajo zlo za dobro, so moji nasprotniki, ker sledim stvari, ki je dobra.
Die goed vergelden met kwaad, Mij ondanks mijn beste bedoeling bestrijden.
21 Ne zapusti me, oh Gospod. Oh moj Bog, ne bodi daleč od mene.
Jahweh, verlaat mij dus niet; Mijn God, blijf niet verre van mij!
22 Podvizaj se, da mi pomagaš, oh Gospod, rešitev moje duše.
Kom mij spoedig te hulp, Mijn Heer en mijn Heil!
