Psalmi 35

1 Zagovarjaj mojo pravdo, oh Gospod, s temi, ki se prepirajo z menoj. Bori se zoper te, ki se borijo zoper mene.

Pleitea, o! Jehová, con mis pleiteantes; pelea con mis peleadores.

2 Zgrabi za ščit in majhen ščit ter se dvigni v mojo pomoč.

Echa mano al escudo y al pavés, y levántate en mi socorro.

3 Izvleci tudi sulico in zapri pot zoper tiste, ki me preganjajo. Moji duši reci: »Jaz sem rešitev tvoje duše.«

Y saca la lanza, y cierra contra mis perseguidores; di a mi alma: Yo soy tu salud.

4 Naj bodo zbegani in osramočeni tisti, ki strežejo po moji duši. Naj bodo obrnjeni nazaj in privedeni v zmedenost tisti, ki snujejo mojo bolečino.

Y avergüéncense, y confúndanse los que buscan mi alma; vuelvan atrás, y sean avergonzados los que piensan mi mal.

5 Naj bodo kakor pleve pred vetrom. Naj jih preganja Gospodov angel.

Sean como el tamo delante del viento: y el ángel de Jehová el que rempuje.

6 Naj bo njihova pot temna in spolzka in naj jih preganja Gospodov angel.

Sea su camino oscuridad y resbaladeros: y el ángel de Jehová el que los persiga.

7 Kajti brez razloga so svojo mrežo skrili zame v jamo, ki so jo brez razloga izkopali za mojo dušo.

Porque sin causa escondieron para mí el hoyo de su red: sin causa hicieron hoyo a mi alma.

8 Naj nadenj nenadoma pride uničenje in naj ga ujame njegova mreža, ki jo je nastavil, naj pade v točno takšno uničenje.

Véngale el quebrantamiento que no sepa: y su red que escondió, le prenda: con quebrantamiento caiga en ella.

9 Moja duša pa bo radostna v Gospodu, veselila se bo v njegovi rešitvi duše.

Y regocíjese mi alma en Jehová: y alégrese en su salud.

10 Vse moje kosti bodo rekle: » Gospod, kdo je podoben tebi, ki osvobajaš reveža pred tistim, ki je zanj premočan, da, reveža in pomoči potrebnega pred tistim, ki ga pleni?«

Todos mis huesos dirán, Jehová, ¿quién como tú? Que escapas al afligido del más fuerte que él: y al pobre y menesteroso del que le roba.

11 Vstale so krive priče, k moji obtožnici so položili stvari, ki jih nisem poznal.

Levantáronse testigos falsos: lo que no sabía, me demandaron.

12 Nagradili so me [z] zlom za dobro, do plenjenja moje duše.

Volviéronme mal por bien, orfandad a mi alma.

13 Toda kar se mene tiče, ko so bili bolni, so bila moja oblačila vrečevina. Svojo dušo sem ponižal s postom in moja molitev se je vrnila v mojo lastno notranjost.

Y yo, cuando ellos enfermaron, me vestí de saco: afligí con ayuno a mi alma, y mi oración se revolvía en mi seno.

14 Vêdel sem se, kakor da je bil on moj prijatelj ali brat. Močno sem se sklonil kakor nekdo, ki žaluje za svojo materjo.

Como por mi compañero, como por mi hermano andaba; como el que trae luto por su madre, enlutado me humillaba.

15 Toda v moji nadlogi so se veselili in se zbirali skupaj. Da, podleži so se zbirali zoper mene, pa tega nisem vedel, trgali so me in niso odnehali,

Y en mi cojera se alegraron, y se juntaron: juntáronse sobre mí entristecidos, y yo no lo entendía: me despedazaban, y no cesaban;

16 s hinavskimi zasmehovalci so na pojedinah s svojimi zobmi škripali nad menoj.

Con los lisonjeros escarnecedores de escarnio crujiendo sobre mí sus dientes.

17 Gospod, doklej boš gledal? Mojo dušo reši pred njihovimi uničenji, mojo ljubljeno pred levi.

Señor, ¿hasta cuándo verás? Haz volver mi alma de sus quebrantamientos, mi única de los leones.

18 Zahvaljeval se ti bom v veliki skupnosti. Hvalil te bom med mnogimi ljudmi.

Confesarte he en grande congregación: en pueblo fuerte te alabaré.

19 Naj se tisti, ki so moji sovražniki, ne veselijo krivično nad menoj niti naj ne mežikajo z očesom tisti, ki me sovražijo brez razloga.

No se alegren de mí mis enemigos sin porqué: ni los que me aborrecen sin causa, hagan del ojo.

20 Kajti ne govorijo miru, temveč snujejo varljive zadeve zoper tiste, ki so v deželi mirni.

Porque no hablan paz: y contra los mansos de la tierra piensan palabras engañosas.

21 Da, svoja usta so široko odprli proti meni in rekli: »Aha, aha, naše oko je to videlo.«

Y ensancharon sobre mí su boca; dijeron: Hola, hola, nuestros ojos lo han visto.

22 To si videl, oh Gospod. Ne molči. Oh Gospod, ne bodi daleč od mene.

Visto has, o! Jehová, no calles: Señor, no te alejes de mí.

23 Razvnemi se in prebudi se na mojo sodbo, celó za mojo zadevo, moj Bog in moj Gospod.

Recuerda, y despierta para mi juicio, Dios mío, y Señor mío, para mi causa.

24 Sodi me, oh Gospod, moj Bog, glede na tvojo pravičnost in naj se ne veselijo nad menoj.

Júzgame conforme a tu justicia, Jehová, Dios mío, y no se alegren de mí.

25 Naj ne pravijo v svojih srcih: »Ah, tako smo to želeli.« Naj ne pravijo: »Požrli smo ga.«

No digan en su corazón: Hola, nuestra alma. No digan: Deshecho le hemos.

26 Naj bodo osramočeni in skupaj privedeni v zmedenost tisti, ki se veselijo ob moji bolečini. Naj bodo tisti, ki se poveličujejo zoper mene, oblečeni z nečastjo in sramoto.

Avergüéncense, y sean confundidos a una, los que se alegran de mi mal: vístanse de vergüenza y de confusión, los que se engrandecen contra mí.

27 Naj tisti, ki podpirajo mojo pravično zadevo, vzklikajo od veselja in bodo veseli. Da, naj nenehno govorijo: »Naj bo poveličan Gospod, ki ima veselje v uspevanju svojega služabnika.«

Canten, y alégrense los que se huelgan de mi justicia; y digan siempre: Sea ensalzado Jehová, el que ama la paz de su siervo.

28 Moj jezik pa bo ves dan govoril o tvoji pravičnosti in o tvoji hvali.

Y mi lengua hablará de tu justicia; todo el día de tu loor.