Psalmi 22

1 Moj Bog, moj Bog, zakaj si me zapustil? Zakaj si tako daleč proč od pomoči meni in od besed mojega vpitja?

Untuk pemimpin kor. Menurut lagu: Rusa di kala fajar. Mazmur Daud. Allahku, ya Allahku, mengapa Engkau meninggalkan aku? Aku berseru, tetapi Engkau tetap jauh dan tidak menolong aku.

2 Oh moj Bog, jokam podnevi, toda ti me ne uslišiš in v nočnem času in nisem tiho.

Ya Allahku, aku berseru di waktu siang, tetapi Engkau tetap diam. Aku berdoa di waktu malam, hatiku tidak juga tenang.

3 Toda ti si svet, oh ti, ki naseljuješ Izraelove hvalnice.

Namun Engkau Raja Yang Mahasuci, yang dipuji-puji oleh Israel.

4 Naši očetje so zaupali vate. Zaupali so in si jih osvobodil.

Nenek moyang kami berharap kepada-Mu, mereka berharap, dan Engkau menyelamatkan mereka.

5 Klicali so k tebi in so bili osvobojeni. Zaupali so vate in niso bili zbegani.

Mereka berseru kepada-Mu dan diluputkan; mereka berharap dan tidak dikecewakan.

6 Toda jaz sem [škrlatni] črv in ne mož; graja ljudem in preziran od ljudstva.

Tetapi aku ini cacing, bukan manusia, dicemoohkan dan dihina orang banyak.

7 Vsi, ki me vidijo, se mi smejijo do norčevanja. Namrdnejo ustnico [in] zmajujejo z glavo, rekoč:

Semua yang melihat aku, mengejek aku, mencibirkan bibir dan menggelengkan kepala.

8 »Zaupal je v Gospoda, da ga bo osvobodil. Naj ga reši, glede na to, da se je razveseljeval v njem.«

Kata mereka, "Biarlah ia mengandalkan TUHAN, supaya TUHAN menyelamatkan dia, kalau TUHAN senang kepadanya!"

9 Toda ti si ta, ki me je potegnil iz maternice. Oblikoval si mi zaupanje, ko sem bil na prsih svoje matere.

Engkaulah yang mengeluarkan aku dari kandungan, dan membuat aku aman di pangkuan ibuku.

10 Iz maternice sem bil vržen nate. Ti si moj Bog od trebuha moje matere.

Sejak lahir, nasibku ada di tangan-Mu, sejak dalam kandungan, Engkaulah Allahku.

11 Ne bodi daleč od mene, kajti stiska je blizu, kajti nikogar ni, da pomaga.

Janganlah jauh, sebab bahaya sudah dekat, dan tidak ada yang menolong.

12 Obdalo me je mnogo bikov. Močni bašánski biki so me obdali naokoli.

Seperti kawanan banteng, musuh mengerumuni aku, seperti banteng liar dari Basan mereka mengepung aku.

13 S svojimi gobci so zevali vame, kakor ropa željan in rjoveč lev.

Mereka menghadapi aku dengan mulut ternganga, seperti singa yang mengaum dan menerkam.

14 Izlit sem kakor voda in vse moje kosti so izpahnjene. Moje srce je podobno vosku, stopljeno je v sredi moje notranjosti.

Tenagaku habis seperti air yang tumpah, semua tulangku terlepas dari sendinya, hatiku meleleh seperti lilin.

15 Moja moč je izsušena kakor črepinja in moj jezik se lepi k mojim čeljustim in ti si me privedel v smrtni prah.

Kerongkonganku kering seperti beling, lidahku melekat di langit-langit mulutku. TUHAN, Kautinggalkan aku di atas debu seperti orang yang sudah mati.

16 Kajti psi so me obdali. Zajel me je zbor zlobnih. Prebodli so moje roke in moja stopala.

Aku dikepung gerombolan orang jahat; seperti kawanan anjing mereka mengerumuni aku, menusuki tangan dan kakiku.

17 Vse svoje kosti lahko razločim. Oni pa gledajo in strmijo vame.

Semua tulangku dapat kuhitung, musuh memandangi aku sebagai tontonan.

18 Moje obleke si razdeljujejo med seboj in za mojo suknjo so metali žrebe.

Mereka membagi-bagikan pakaianku, dan membuang undi atas jubahku.

19 Toda ti, oh Gospod, ne bodi daleč od mene. Oh moja moč, hiti, da mi pomagaš.

Tetapi Engkau, janganlah jauh, ya TUHAN, datanglah segera menolong aku, sebab Engkaulah kekuatanku.

20 Osvobodi mojo dušo pred mečem, mojo ljubljeno pred močjo psa.

Luputkanlah nyawaku dari pedang, selamatkan aku dari cengkeraman anjing.

21 Reši me pred levjimi usti, kajti uslišal si me pred rogovi samorogov.

Aku tidak berdaya, lepaskanlah aku dari tanduk banteng dan dari moncong singa.

22 Tvoje ime bom oznanjal svojim bratom. Na sredi skupnosti te bom hvalil.

Perbuatan-Mu akan kuceritakan kepada saudara-saudaraku; dalam pertemuan umat-Mu aku memuji-muji Engkau.

23 Vi, ki se bojite Gospoda, hvalite ga, vsi vi, seme Jakobovo, proslavite ga, in bojte se ga, vsi vi, seme Izraelovo.

Pujilah Dia, hai orang-orang takwa! Agungkanlah Dia, semua keturunan Yakub! Sujudlah kepada-Nya, semua keturunan Israel!

24 Kajti ni zaničeval niti preziral stiske stiskanih niti svojega obraza ni skrival pred njim; toda ko je klical k njemu, je slišal.

Sebab Ia tidak memandang hina orang tertindas, dan tidak meremehkan kesengsaraannya. Ia tidak berpaling dari orang itu, tetapi mendengar bila ia minta tolong kepada-Nya.

25 Moja hvala v veliki skupnosti bo o tebi. Svoje zaobljube bom izpolnil pred tistimi, ki se ga bojijo.

Di tengah kumpulan umat aku memuji Engkau, karena segala yang telah Kaulakukan. Di depan umat yang takwa kupersembahkan kurban yang kujanjikan.

26 Krotki bodo jedli in bodo nasičeni. Hvalili bodo Gospoda [tisti], ki ga iščejo. Vaše srce bo živelo na veke.

Orang miskin akan makan sampai kenyang; orang yang datang kepada TUHAN akan memuji Dia. Semoga kamu sejahtera selama-lamanya!

27 Vsi konci zemlje se bodo spomnili in obrnili h Gospodu in vsa sorodstva narodov bodo oboževala pred teboj.

Semua bangsa akan ingat kepada TUHAN dan kembali kepada-Nya, segala suku bangsa akan sujud menyembah Dia.

28 Kajti kraljestvo je Gospodovo in on je voditelj med narodi.

Sebab Tuhanlah yang berkuasa, Ia memerintah bangsa-bangsa.

29 Vsi tisti, ki so na zemlji obilni, bodo jedli in oboževali. Vsi tisti, ki gredo dol v prah, se bodo poklonili pred njim, svoje lastne duše pa nihče ne more ohraniti žive.

Semua orang besar akan sujud di hadapan-Nya, semua manusia fana akan sujud menyembah Dia.

30 Seme mu bo služilo; to bo šteto h Gospodu za rod.

Angkatan-angkatan berikut akan berbakti kepada TUHAN, Ia akan diberitakan turun-temurun.

31 Prišli bodo in oznanjali bodo njegovo pravičnost ljudem, ki bodo rojeni, da je on to storil.

Kepada bangsa yang lahir kemudian akan dikabarkan bahwa TUHAN telah menyelamatkan umat-Nya.