Psalmi 2

1 Zakaj besnijo pogani in ljudstvo domišlja prazno stvar?

¿Para qué están en tumulto las naciones, Y los pueblos maquinan cosas vanas?

2 Kralji zemlje so se usmerili in vladarji se skupaj posvetujejo zoper Gospoda in zoper njegovega maziljenca, rekoč:

Los reyes de la tierra se levantarán, Y gobernantes conspirarán unidos Contra Yavé y contra su Ungido, y dicen:

3 »Pretrgajmo njihove vezi in odvrzimo njihove vrvi od sebe.«

¡Rompamos sus ataduras Y quitemos de nosotros sus cuerdas!

4 Tisti, ki sedi v nebesih, se bo smejal. Gospod jih bo imel v posmeh.

El que está sentado en los cielos se reirá. ʼAdonay se burlará de ellos.

5 Potem jim bo govoril v svojem besu in jih nadlegoval v svojem bridkem nezadovoljstvu.

Luego les hablará en su furor. Los conturbará en su ira.

6 »Vendarle sem jaz postavil svojega kralja na svoji sveti gori Sion.«

Yo mismo consagré a mi Rey sobre Sion, Mi Montaña Santa.

7 Oznanil bom odlok. Gospod mi je rekel: »Ti si moj Sin. Ta dan sem te rodil.

Yo promulgaré el decreto. Yavé me dijo: Mi Hijo eres Tú, Yo te engendré hoy.

8 Zahtevaj od mene in dal ti bom pogane za tvojo dediščino in najbolj oddaljene kraje zemlje za tvojo posest.

Pídeme y te daré los pueblos en posesión, Y como herencia tuya los confines de la tierra.

9 Zdrobil jih boš z železno palico, raztreščil jih boš na koščke kakor lončarjevo posodo.«

Los quebrantarás con vara de hierro. Los harás añicos como vasija de alfarero.

10 Zatorej bodite sedaj modri, oh vi kralji. Dajte se poučiti, vi sodniki zemlje.

Ahora pues, oh reyes, actúen con sabiduría. Acepten amonestación, jueces de la tierra:

11 Gospodu služite s strahom in veselite se s trepetanjem.

Sirvan a Yavé con temor Y regocíjense con temblor.

12 Poljubite Sina, da ne bi bil jezen in ne izginete iz poti, ko je njegov bes le malo razvnet. Blagoslovljeni so vsi, ki svoje upanje položijo vanj.

Besen los pies al Hijo No sea que se enoje y perezcan en el camino, Pues de repente arde su ira. Inmensamente felices son los que se refugian en Él.