Psalmi 17

1 Usliši iskrenega, oh Gospod, bodi pozoren na moj klic, pazljivo prisluhni moji molitvi, ki ne prihaja iz hlinjenih ustnic.

Oye, o! Jehová, la justicia; está atento a mi clamor: escucha mi oración, hecha sin labios de engaño.

2 Naj moja razsodba pride iz tvoje prisotnosti, naj tvoje oči gledajo stvari, ki so pravične.

De delante de tu rostro salga mi juicio: vean tus ojos la rectitud.

3 Preizkusil si moje srce, obiskal si me ponoči, preizkusil si me, pa ničesar nisi našel; odločen sem, da moja usta ne bodo grešila.

Tú has probado mi corazón; me has visitado de noche; refinásteme, y no hallaste: lo que pensé no pasó mi boca.

4 Kar se tiče človeških del, sem se po besedi tvojih ustnic varoval pred stezami uničevalca.

Para las obras humanas, por la palabra de tus labios yo observé los caminos del violento.

5 Podpiraj mojo smer življenja po tvojih stezah, da moje stopinje ne zdrsnejo.

Sustenta mis pasos en tus caminos, porque mis pies no resbalen.

6 Klical sem k tebi, kajti uslišal me boš, oh Bog. Nagni k meni svoje uho in usliši moj govor.

Yo te he invocado, por cuanto tú me oyes, o! Dios; inclina a mí tu oreja, oye mi palabra.

7 Pokaži svojo čudovito ljubečo skrbnost, oh ti, ki s svojo desnico rešuješ tiste, ki svoje trdno upanje polagajo vate pred tistimi, ki se vzdigujejo proti njim.

Haz maravillosas tus misericordias, salvador de los que en ti confían, de los que se levantan contra tu diestra.

8 Varuj me kakor zenico očesa, skrij me pod senco svojih peruti,

Guárdame como a lo negro de la niñeta del ojo, escóndeme con la sombra de tus alas.

9 pred zlobnimi, ki me zatirajo, pred mojimi smrtnimi sovražniki, ki me obdajajo naokrog.

De delante de los malos que me oprimieron: de mis enemigos que me cercan por la vida.

10 Zajeti so v svojo lastno maščobo. S svojimi usti govorijo ponosno.

Cerrados con su grosura: con su boca hablan soberbiamente.

11 Sedaj so nas obdali na naših korakih. Svoje oči so naravnali in pripognili k zemlji,

Nuestros pasos nos han cercado ahora: ponen sus ojos para tender nos a tierra;

12 kakor lev, ki je pohlepen po svojem plenu in kakor bi bil mlad lev, ki preži na skrivnih krajih.

Parecen al león que desea hacer presa: y al leoncillo que está escondido.

13 Vzdigni se, oh Gospod, razočaraj ga, vrzi ga dol. Osvobodi mojo dušo pred zlobnim, kar je tvoj meč,

Levántate, o! Jehová; anticipa su rostro: póstrale: escapa mi alma del malo con tu espada;

14 pred ljudmi, ki so tvoja roka, oh Gospod, pred ljudmi sveta, ki imajo svoj delež v tem življenju in katerih trebuh napolnjuješ s svojim skritim zakladom. Polni so otrok in preostanek svojega imetja zapustijo svojim otročičem.

De los varones con tu mano, o! Jehová: de los varones de mundo cuya parte es en esta vida: cuyo vientre hinches de tu tesoro: hartan sus hijos, y dejan la resta a sus chiquitos.

15 Kar se mene tiče, bom v pravičnosti gledal tvoj obraz. Ko se zbudim, bom nasičen s tvojo podobnostjo.

Yo en justicia veré tu rostro: hartarme he cuando despertare a tu semejanza.