Psalmi 132
1 Gospod, spomni se Davida in vseh njegovih stisk,
Cántico gradual. Acuérdate, Yahvé, en favor de David, de toda su solicitud;
2 kako je prisegel Gospodu in se zaobljubil mogočnemu Jakobovemu Bogu:
cómo juró a Yahvé, e hizo al Fuerte de Jacob este voto:
3 »Zagotovo ne bom prišel v šotorsko svetišče svoje hiše niti šel gor v svojo posteljo,
“No entraré yo a morar en mi casa, ni subiré al estrado de mi lecho;
4 svojim očem ne bom dal spanja ali dremanja svojim vekam,
no concederé sueño a mis ojos ni descanso a mis párpados,
5 dokler ne najdem kraja za Gospoda, prebivališča za mogočnega Jakobovega Boga.«
hasta que halle un sitio para Yahvé, una morada para el Fuerte de Jacob.”
6 Glej, slišali smo o tem v Efráti, našli smo to na gozdnih poljih.
He aquí que le oímos mencionar en Efrata, encontrámosle en los campos de Yáar.
7 Šli bomo v njegova šotorska svetišča, oboževali bomo ob njegovi pručki.
Entrábamos en la morada, para postrarnos ante el escabel de sus pies.
8 Vstani, oh Gospod, v svoj počitek, ti in skrinja tvoje moči.
Oh Yahvé, sube a tu mansión estable, Tú y el Arca de tu majestad.
9 Naj bodo tvoji duhovniki oblečeni s pravičnostjo in tvoji sveti naj vzklikajo od veselja.
Revístanse de justicia tus sacerdotes y tus santos rebosen de exultación.
10 Zaradi svojega služabnika Davida ne obrni obličja proč od svojega maziljenca.
Por amor de David tu siervo no rechaces el rostro de tu ungido.
11 Gospod je Davidu prisegel z resnico; ne bo se odvrnil od nje: »Od sadu tvojega telesa bom postavil na tvoj prestol.
Yahvé juró a David una firme promesa que no retractará: “Vástago de tu raza pondré sobre tu trono.
12 Če se bodo tvoji otroci držali moje zaveze in mojega pričevanja, ki jih ga bom jaz učil, bodo tudi njihovi otroci sedeli na tvojem prestolu na vékomaj.«
Si tus hijos guardaren mi alianza, y los mandamientos que Yo les enseñare, también los hijos de ellos se sentarán sobre tu trono perpetuamente.”
13 Kajti Gospod je izbral Sion; zaželel si ga je za svoje prebivališče.
Porque Yahvé escogió a Sión; la ha querido para morada suya:
14 »To je moj počitek na veke; tu bom prebival, ker sem si ga zaželel.
“Este es mi reposo para siempre; aquí habitaré porque la he elegido.
15 Obilno bom blagoslavljal njegovo preskrbo, njegove uboge bom nasičeval s kruhom.
Colmaré su mesa de bendiciones, saciaré de pan a sus pobres.
16 Prav tako bom njegove duhovnike oblekel z rešitvijo duš in njegovi sveti bodo glasno vzklikali od veselja.
A sus sacerdotes los vestiré de salud, y sus santos rebosarán de exultación.
17 Tam bom storil Davidovemu rogu, da vzbrsti; odredil sem svetilko za svojega maziljenca.
Allí haré reflorecer el cuerno de David, allí preparo una lámpara para mi ungido.
18 Njegove sovražnike bom oblekel s sramoto, toda na njem samem bo cvetela njegova krona.«
A sus enemigos vestiré de confusión; mas sobre él refulgirá mi diadema.”
