Psalmi 108

1 Oh Bog, moje srce je trdno; prepeval bom in dajal hvalo, celó s svojo slavo.

Ezgi - Davut'un mezmuru Kararlıyım, ey Tanrı, Bütün varlığımla sana ezgiler, ilahiler söyleyeceğim!

2 Zbudita se, plunka in harfa; jaz sam se bom zgodaj prebudil.

Uyan, ey lir, ey çenk, Seheri ben uyandırayım!

3 Hvalil te bom, oh Gospod, med ljudstvi in prepeval ti bom hvale med narodi.

Halkların arasında sana şükürler sunayım, ya RAB, Ulusların arasında seni ilahilerle öveyim.

4 Kajti tvoje usmiljenje je veliko nad nebom in tvoja resnica sega do oblakov.

Çünkü sevgin göklere erişir, Sadakatin gökyüzüne ulaşır.

5 Bodi povišan, oh Bog, nad nebo in tvoja slava nad vso zemljo,

Yüceliğini göster göklerin üstünde, ey Tanrı, Görkemin bütün yeryüzünü kaplasın!

6 da so tvoji ljubljeni lahko osvobojeni; reši s svojo desnico in mi odgovori.

Kurtar bizi sağ elinle, yardım et, Sevdiklerin özgürlüğe kavuşsun diye!

7 Bog je spregovoril v svoji svetosti: »Veselil se bom in razdelil bom Sihem in odmeril Sukótsko dolino.

Tanrı şöyle konuştu kutsal yerinde: “Şekem'i sevinçle bölüştürecek, Sukkot Vadisi'ni ölçeceğim.

8 Gileád je moj, Manáse je moj, tudi Efrájim je moč moje glave, Juda je moj postavodajalec.

Gilat benimdir, Manaşşe de benim, Efrayim miğferim, Yahuda asam.

9 Moáb je moj lonec za pranje, nad Edóm bom vrgel svoj čevelj, nad Filistejo bom slavil zmago.«

Moav yıkanma leğenim, Edom'un üzerine çarığımı fırlatacağım, Filist'e zaferle haykıracağım.”

10 Kdo me bo privedel v utrjeno mesto? Kdo me bo vodil v Edóm?

Kim beni surlu kente götürecek? Kim bana Edom'a kadar yol gösterecek?

11 Mar ne boš ti, oh Bog, ki si nas zavrgel? Ali ne boš ti, oh Bog, šel naprej z našimi vojskami?

Ey Tanrı, sen bizi reddetmedin mi? Ordularımıza öncülük etmiyor musun artık?

12 Daj nam pomoč iz stiske, kajti zaman je človeška pomoč.

Yardım et bize düşmana karşı, Çünkü boştur insan yardımı.

13 Z Bogom bomo delali hrabro, kajti on je ta, ki bo pomendral naše sovražnike.

Tanrı'yla zafer kazanırız, O çiğner düşmanlarımızı.