< Psalmi 107 >
1 Oh zahvaljujte se Gospodu, ker je dober, kajti njegovo usmiljenje traja večno.
Brengt Jahweh dank, want Hij is goed, En zijn genade duurt eeuwig!
2 Tako naj govorijo Gospodovi odkupljenci, ki jih je odkupil iz sovražnikove roke
Zo moeten getuigen, die door Jahweh verlost zijn, En door Hem uit de nood zijn gered;
3 in jih zbral iz dežel, od vzhoda in od zahoda, od severa in od juga.
Die Hij van alle kant hierheen heeft gebracht, Van oost en west, van noord en zuid.
4 Tavali so po divjini, po osamljeni poti; nobenega mesta niso našli, da prebivajo v njem.
Sommigen doolden in woestijn en wildernis rond, Zonder de weg naar hun woonplaats te vinden;
5 Lačni in žejni, njihova duša je oslabela v njih.
Ze leden honger en dorst, En hun leven verkwijnde.
6 Potem so v svoji stiski klicali h Gospodu in jih je osvobodil iz njihovih tegob.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
7 Vodil jih je naprej po pravi poti, da lahko gredo v mesto prebivanja.
Hij bracht ze weer op de veilige weg, Zodat ze hun woonplaats bereikten.
8 Oh, da bi ljudje hvalili Gospoda zaradi njegove dobrote in zaradi njegovih čudovitih del človeškim otrokom!
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
9 Kajti on nasičuje hrepenečo dušo in lačno dušo napolnjuje z dobroto.
Want den dorstige heeft Hij gelaafd, Den hongerige heeft Hij verzadigd!
10 Tem, ki so sedeli v temi in smrtni senci in bili zvezani v stiski in železu,
Anderen zaten in duister en donker, In ellende en boeien gekluisterd;
11 ker so se uprli zoper Božjo besedo in zaničevali namero Najvišjega,
Want ze hadden zich tegen Gods geboden verzet, En de vermaning van den Allerhoogste veracht;
12 je zato njihovo srce ponižal s trudom; padli so dol in nikogar ni bilo, da pomaga.
Zo was door rampspoed de moed hun ontzonken, En reddeloos stortten ze neer.
13 Potem so v svoji stiski klicali h Gospodu in rešil jih je iz njihovih tegob.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
14 Privedel jih je iz teme in smrtne sence in pretrgal njihove vezi.
Hij haalde ze uit het duister en donker, En verbrak hun boeien.
15 Oh, da bi ljudje hvalili Gospoda zaradi njegove dobrote in zaradi njegovih čudovitih del človeškim otrokom!
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
16 Kajti zlomil je velika vrata iz brona in presekal železne zapahe.
Want metalen poorten heeft Hij verbrijzeld, Ijzeren grendels in stukken geslagen!
17 Bedaki, zaradi svojega prestopka in zaradi svojih krivičnosti so prizadeti.
Anderen werden ziek door hun zondige wandel, Hadden smarten te lijden om hun schuld;
18 Njihova duša prezira vse vrste hrane in približujejo se velikim vratom smrti.
Alle voedsel begon hun te walgen, En ze stonden al dicht bij de poorten des doods.
19 Potem v svoji stiski kličejo h Gospodu in on jih rešuje iz njihovih tegob.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten.
20 Poslal je svojo besedo, jih ozdravil in jih osvobodil pred njihovimi uničenji.
Hij sprak: en ze werden genezen, En Hij ontrukte hen weer aan het graf.
21 Oh, da bi ljudje hvalili Gospoda za njegovo dobroto in za njegova čudovita dela človeškim otrokom!
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
22 Naj žrtvujejo klavne daritve zahvaljevanja in z veseljem oznanjajo njegova dela.
Laat ze dankoffers brengen, En jubelend zijn werken vermelden!
23 Tisti, ki gredo dol k morju na ladjah, da trgujejo po velikih vodah,
Anderen staken op schepen in zee, Om handel te drijven op de onmetelijke wateren.
24 tisti vidijo Gospodova dela in njegove čudeže v globini.
Ook zij hebben Jahweh’s werken aanschouwd, In de kolken zijn wonderen.
25 Kajti on ukazuje in vzdiguje viharni veter, ki dviguje valove.
Hij sprak: en er stak een stormwind op, Die zwiepte de golven omhoog;
26 Le-ti se vzpenjajo k nebu, ponovno gredo dol h globinam. Njihova duša je zmehčana zaradi stiske.
Ze vlogen op naar de hemel, ploften neer in de diepten, En vergingen van angst;
27 Opotekajo se sem ter tja in omahujejo kakor pijan človek in ne vedo več kaj storiti.
Ze rolden en tuimelden, als waren ze dronken, En al hun zeemanschap was tevergeefs.
28 Potem v svoji stiski kličejo h Gospodu in jih izpeljuje iz njihovih tegob.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
29 Vihar spreminja v tišino, tako da so njegovi valovi mirni.
Hij bedaarde de storm tot een bries, En de golven legden zich neer;
30 Potem so veseli, ker so mirni; tako jih privede v njihovo želeno pristanišče.
Wat waren ze blij, toen het kalm was geworden, En Hij hen naar de verbeide haven geleidde!
31 Oh, da bi ljudje hvalili Gospoda za njegovo dobroto in za njegova čudovita dela človeškim otrokom!
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
32 Naj ga povišujejo tudi v skupnosti ljudstva in ga hvalijo v zboru starešin.
Hem in de volksgemeente roemen, Hem in de raad der oudsten prijzen!
33 Reke spreminja v divjino in vodne izvire v suha tla,
Rivieren maakt Hij tot steppe, Waterbronnen tot dorstige grond;
34 rodovitno deželo v jalovost zaradi zlobnosti tistih, ki prebivajo v njej.
Vruchtbaar land tot zilte bodem, Om de boosheid van zijn bewoners.
35 Divjino spreminja v stoječo vodo in suha tla v vodne izvire.
Maar van de steppe maakt Hij een vijver, Waterbronnen van het dorre land;
36 Tam daje lačnim, da prebivajo, da lahko postavijo mesto za prebivališče,
Daar zet Hij de hongerigen neer, Om er zich een woonplaats te stichten.
37 posejejo polja in zasadijo vinograde, ki lahko obrodijo sadove rasti.
Ze bezaaien hun akkers, beplanten hun gaarden, En oogsten hun vruchten.
38 Tudi blagoslavlja jih, tako da so silno pomnoženi in ne prenaša, [da] se njihova živina zmanjšuje.
Hij zegent hen: ze worden zeer talrijk, En Hij vermeerdert hun vee.
39 Ponovno, pomanjšani so in ponižani zaradi zatiranja, stiske in bridkosti.
En nemen ze af in getal, en gaan ze ten onder Door verdrukking, ellende en jammer:
40 Zaničevanje izliva na prince in jim povzroča, da se klatijo po divjini, kjer ni poti.
Dan geeft Hij de tyrannen prijs aan de schande, En laat ze door de wildernis dolen.
41 Vendar ubogega postavlja na visoko pred stisko in mu pripravlja družine kakor trop.
Maar den arme heft Hij uit de ellende weer op, En maakt zijn geslacht weer talrijk als kudden:
42 Pravični bo to videl in se veselil; vsa krivičnost pa bo ustavila svoja usta.
De vromen zien het, en juichen; Maar wat boos is, zwijgt stil.
43 Kdorkoli je moder in bo obeleževal te stvari, celó oni bodo razumeli Gospodovo ljubečo skrbnost.
Wie wijs is, neemt het ter harte, En beseft de goedheid van Jahweh!